i wanna be yours [adrienette]

five.

"you'll always be my favourite reason to lose sleep."

»»-----　♡　-----««

Agreste malikanesinde yemek salonunun kullanıldığı tek öğün, akşam yemeğiydi.

Gabriel Agreste kahvaltısını şirkette yapar, Emilie sabah spora gittiği için 11'e kadar yemek yemezdi. Küçüklüğünden beri tek kalmaya alışmış olan Adrien ise ya öğünü atlar, ya da okul kantininden bir şeyler atıştırırdı.

Ancak akşam yemeklerinde masada toplanmamak büyük bir saygısızlıktı: Ailenin bir araya geldiği tek saatte herkesin masada olması gerekirdi. Önemli bir duyuru varsa bu masada yapılır, Gabriel yalnızca bu yarım saatlik zaman diliminde ailesi ile iletişime geçerdi.

Adrien, akşam yemeğine geç kalma korkusuyla kurstan koşarak çıktığı günler olduğunu hatırlıyordu.

Tabii, bu yemeklerin büyük çoğunluğu gergin bir sessizlik ile geçerdi, bu akşamın da onlardan farkı yoktu. Ancak Adrien kendi düşüncelerinin arasında kaybolmuştu ve ortamın ağırlığından haberdar değildi. Aklında dolanan sorulara bir yanıt bulmaya çalışıyor, gümüş bıçağının yüzeyinden kendi yansımasına bakıyordu.

Bu yüzden, Gabriel'ın "Yemek yemeyeceksen masadan kalk, Adrien." demesiyle irkilerek elindeki bıçağı düşürdü ve bakışlarını babasına yöneltti. Kendisine ciddiyetle bakan mavi gözler zihnini okuyormuş gibi hissettiriyor, ellerinin titremesine sebep oluyordu.

Gabriel'ın üzerinden çekmediği bakışları, ondan bir cevap beklediğini kanıtlar nitelikteydi. Ancak Adrien'ın aklından geçenleri masada açıklaması, tablodan ve tanıştığı çiçekçi kızdan bahsetmesi imkansızdı. Bu yüzden babasının delici bakışlarından gözlerini kaçırdı ve bıçağını tekrar eline alarak hafifçe öne eğildi. "Üzgünüm."

Birkaç saniye için, alışkın olduğu sessizlik yemek salonunu tekrar etkisi altına aldı. Ancak Gabriel'ın kararlı ve olması gerekenden daha neşeli sesi boş duvarlarda yankı yapmakta gecikmedi. "Üniversite harcını ödedim, bir sonraki dönem eğitime geri dönebilirsin."

"Çin'de devam eden projem ne olacak?"

"Sen sorumsuz davranışlar sergilemeye devam ederken, yurtdışına çıkmana bir daha izin vereceğimi mi sanıyorsun?" Gabriel alaylı bir gülüş ile kafasını sağa sola salladı, ardından bileğindeki saati kontrol etti. Zamana böylesine dikkat ettiğine göre, yaklaşan bir toplantısı ya da söz verdiği birkaç kadeh olmalıydı. Konuşmayı devam ettirme ya da kararlarını tartışmaya açma gibi bir niyeti yoktu.

Ancak, Adrien'ın birkaç cümle söylemeden her şeyi kabul etmesi olanaksızdı.