O uğursuz günün ardından Hermione Granger kendine uygulanan baskılara sonunda boyun eğmişti.
Casus olmayı, arkadaşlarına, sevdiklerine ve tüm çevresine sırtını dönmeyi kabul etmişti.
Tüm ahlaki sınırlarını aşacak olsada Draco Malfoy'a görevinde ba...
Tüm eleştirilerinizi, görüşlerinizi, fikirlerinizi isteklerinizi, tavsiyelerinizi vb. yorumlarda çekinmeden belirtebilirsiniz.
*** *** ***
Harry kendinden emin bir şekilde trende Malfoy'un söylediklerini anlatırken derin bir iç çektim.
''Ama Parkinson'a gösteriş yaptığı gün gibi ortadaydı, değil mi?'' Ron inanmadığını belli ederek, kendi olasılığının daha gerçekçi olduğunu kanıtlamaya çalışıyordu.
''Evet,'' kelimeler ağzımdan çıkmadan önce Harry'i ne kadar etkileyeceğini tarttım. ''Bilemiyorum Harry, Malfoy bunları kendisini olduğundan daha önemli biri olduğunu kanıtlamak için söylemiş gibi görünüyor. Biliyorsun, babası tutuklandıktan sonra ona karşı olduğundan daha da büyük bir ön yargı oluştu. Egosu zedelenmiştir, kendisini hala önemliymiş gibi göstermeye çalıştığını düşünüyorum. Ama yinede...'' dudaklarımı birbirine bastırdım ve Slytherin masasında Parkinson'un tabağından bir şeyler kaçıran kendini beğenmiş çocuğa baktım, kız sahte bir öfkeyle Malfoy'u iterken gülüştüler. ''Söylemek için büyük bir yalan gibi görünüyor.''
Harry'nin suratı aydınlandı. Yanlış yaptığımı biliyordum, Malfoy'u her şartta korumalı ve Harry'nin inancını kırmalıydım ama benim gibi şüpheyle yaşayan birine göre bu kadar rahat olmak dikkat çekerdi.
Onu uyarmıştım, dikkatli olmasını yoksa bir yerde Harry'e hak vermem gerektiğini söylemiştim.
''Tamamen öyle!'' Harry sesindeki rahatlamayla konuşurken yanımızdan geçen kişilerin kulak kabarttığını fark edebiliyordum. Göğsümü şişirdim ve Gryffindor masasına daha erken varmak için adımlarımı hızlandırdım.
''Bunu yorumlaması zor. Bir çok nedeni olabilir...'' Harry'e onu tam onaylamadığımı belli ettiğimde yüzü yine düşmüştü. Ron, Harry hakkında konuşan bir çocuğu çekiştirdiğinde çocuk kıpkırmızı bir şekilde uzaklaştı.
''Altıncı sınıf olmayı seviyorum. Dinlenmek için bolca zamanımız var, tüm dönem burada oturabiliriz.''
''O zaman dinlenmen için değil, ders çalışman için.'' Ron bugünün saçmalık olduğunu mırıldanırken firizbiyle oynayan çocuğu durdurdum.
''Durdur şunu, hemen! Sivri uçlu firizbiler yasaklandı, bırak onu!'' öfkeyle çocuğun elinden firizbiyi çektiğimde çocuk arkadaşlarıyla birlikte uzaklaştı. Öğretmenler masasında Profesör McGonagall'ın bana gururla baktığını gördüğümde omuzlarım dikleşti.
''Sınıf başkanı olduğundan beri Filch gibi davranıyorsun.'' Harry güldüğünde gözlerimi devirdim.
''Mükemmel, her zaman bunlardan birinin benim olmasını istemiştim.'' yerimize oturduğumuzda Ron firizbiyi elimden çekti. Öfkeyle ona bakıp elinden almaya çalıştığımda, arkamda duyduğum kıkırdama sesiyle kaşlarım havalandı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
