Chapter 4: First Encounter.
Andy's POV
Paglabas ko ng kwarto. Nagulat ako sa nakita ko.
Si Jigger. At si Mame. Sa sala. Nagkukwentuhan.
OW.EM.GI.
KILL ME.
NOW.
PLEASE.
Bakit? Bakit siya nandto? Anong gusto niya? Tss. Makita ko pa lang siya parang pinapatay na ako.
Pero kahit na sobrang sakit na makita siya. There is still a big part of me that is happy he's here. A major part of me. The part of me, even destroyed by him, still continues to love him.
Nakatayo pa ako sa pinto ng kwarto ko ng bigla siyang lumingon sa aking direksyon.
This is it. He smiled at me. Wow how I missed that smile of his. Tss. Parang walang nangyari sa isang taon ng pagmomove on ko sknya. Wa epek. Ganun pdin e. Kaunting ngiti nya lang matutunaw na ako. Tss. I really love this guy.
"Andy, Nandyan ka na pala. Knina ka pa inaantay netong si Jigger dito. Napakabait at gwapo talaga netong kaibigan mo na to. Walang pinagbago." Sabe ni Mame.
"Nako kayo po talaga tita kahit kailan bolera kayo. Haha" tuwang tuwa ang mokong. Tss.
"Hindi hijo totoo yun. Osiya. Maiwan ko na kayo netong si Andriana at ng maipaghanda ko kayo ng hapunan." Gabe na pala. Napasarap ang tulog ko. ^_^
"Sige po Tita, Thank you po" sabe ni Jiggs. Sabay tingin sakin.
Nang makaalis na si Mame. Doon lang ako nagsalita.
"Bakit nandito ka?" Cold voice with matching poker face. Suplada ang peg ko. Hindi padin ako umaalis sa pintuan ng kwarto ko.
"Dinadalaw ka. Bawal na ba? Isang taon din tayong di nagkita o nagusap man lang Andy. Ni hindi mo ba ako namiss?" Bakas sa mukha nya ang lungkot.
Kung alam nya lang kung gaano ko siya namiss.
Kung gaano ko ginustong mangyare tong tagpong ito na magkikita kame uli at masisilayan ko ang gwapo nyang mukha.
Kung gaano ko hinanap hanap yung mga yakap nya.
Kung gaano ako nangulila at namatay sa pagpipigil sa sarili ko na wag sya tawagan o itext man lang.
Kung gaano katindi ang panloloko ko sa sarili ko na masaya ako. Kahit na alam ko na sa bawat araw na wala siya e unti unti akong namamatay.
"Masyado akong busy e Jigger. Pasensya kna. May duty pa ako bukas. Gusto ko na sana magpahinga" Amp! Tss. Hindi ko kaya to. Pinapaalis ko na sya. Alam kong ramdam nya yun.
Papasok na muli ako sa kwarto ng hinawakan nya ang kamay ko.
"Andy, Alam ko hanggang ngayon galit ka pa din sa akin. Pero masisi mo ba ako? Kaibigan kita. Kaya sinabe ko sayo ang totoo. Mas gugustihin ko ng masaktan ka. Kesa naman ang paasahin pa kita." Puno ng lungkot na sabe nya.
Tss. Sapul. Ansakit sakit na. Ayaw ko na. Tssssss.
"Ano ka ba dyan Jiggs. Okay lang ako nu. Haha. Malaki na ako. Wag kna magalala skin dyan. Okay naman tayo. No hard feelings. Tska ang tagal na noon. Pag naaalala ko nga iyon natatawa na lang ako e HAHA! " Plastic. Tss.
"Buti naman. Hmm. Nga pala. Pwede ka ba sa Linggo. May ipapakilala ako sayo" lumiwanag yung mukha nya noong sinabe nya iyon.
"Sino ?" Nakakapagtaka ah. Talagang dapat makilala ko? Napakaimportante naman yata.
"Si Sharina, Gilfriend ko."
P@#$%%&&++*-$$%/"-#/#-;$-!!!!
Walangjong lalaki to. Talagang wala ng binigay sa akin kundi sakit ng ulo! Tsss.
---
It hurts eh? Well. Watch out for more. :)
Comment.Vote.Be a Fan.
Enjoy! Ciao!
Saranghaeyo.
Unjaena Yongwoonhee.
-bebemows♥
BINABASA MO ANG
Sini ako sayo! >_<
RomanceAndriana Louisse Sarmiento was a palygirl. Pero pag si Andrew Jigger Sanrinez na ang pinaguusapan. Tiklop ito. He was her first love. First heartbreak. how will she handle his comeback? Can she move on? Can she find love again?