Sini ako sayo! >_<

Chapter 17: Letting Go.

Chapter 17: Letting Go.

Andy's POV.

I woke up.

Teka nasaan ako?

Umupo ako. Medyo nahihilo ako. Tatayo sana ako ng biglang lumapit sa akin ang mga kaybigan ko.

"Kaybigan wag ka muna tumayo. Baka hindi mo pa kaya." Nagaalalang sabi ni Queenie.

"Okay lang ako. Teka nasaan ba tayo?" Nagtatakang sabe ko.

"Dinala ka namin dito sa clinic. Nahimatay ka kasi knina. Nakita mo lang si Jig-" Napatigil si Queenie ng batukan ni Dorothy.

"Baliw ka talagang babae ka. Baka mahimatay na naman tong kaybigan natin pag narinig yung tungkol doon" sabe ni Steph.

Nahimatay pala ako knina nung lumapit si Jigger. Medyo gutom din kasi ako noon. Pagod pa. Siguro nakadagdag na lang ang stress na makita si Jiggs kaya nahimatay na ako.

"Wag na kayo magalala. Okay lang ako. Tara labas na tayo." Nginitian ko sila.

Nagpasalamat lang kame kay Ate nurse tapos lumabas na din kame.

"Ui dalian nyo may nagaaway daw sa court!" Ai nako mga tao talaga dito gustong gusto ng away.

Hindi na sana namin papansinin kaso may nadinig kaming nakapagpabalik sa amin.

"Natigil daw yung basketball game kasi nagsuntukan yung magkalaban." Owmy! Sana mali ako ng iniisip.

Nagkatinginan kaming lahat at sabay sabay tumakbo papuntang court.

At ayun nga. Confirmed. Ai Jigger at Xenon nagsusuntukan.

Ayaw magpaawat ng dalawa kaya sumigaw na ako.

"Tama na!" Napatingin ang lahat sa akin. Nakita ko ang mukha nilang dalawa. Mga dugan ang mga labi. Tss. Ano kayang mga problema ng mga ito.

Sabay silang tumakbo palapit sa akin.

"Andy! Okay ka na ba?" Sabay pa nilang sabe. Nagtinginan pa ng masama. Tss.

"Oo. Okay lang ako. Anong problema nyong dalawa? Bakit kayo nagsuntukan?"

Unang sumagot si Jigger.

"Eto kasi e! Ang yabang yabang. Kala mo kung sino makaasta." Sabay tingin ng masama kay Xenon.

"Bakit ikaw sino ka din ba kay Andy huh? Alam ko matagal na kayong magkaibigan pero wala na yun simula nung si-"

"Tama na." Pagputol ko kay Xenon. Hindi ko na siya pinatapos sa sasabihin niya dahil sobrang naiiyak na ako.

Nandito ako ngayon. Nakayuko sa harap ng dalawang lalaki.

Ang isa ay ang taong mahal na mahal ko at ang isa ay ang taong naging kasiyahan ko nitong mga panahon na kailangang kailangan ko maging matatag.

Kailangan ko ng magdesisyon.

"Jigger. Please leave me alone. Napakasakit na nandito ka. Alam mo naman yun e. Tapos may dadalin at ipapakilala ka pa sa aking girlfriend! That's Bullsh*t. Alam mo ba kung gaano kasakit makita ang taong mahal na mahal mo na may kasamang iba?"

Huminto ako sandali para marahas na punasan ang mga luhang sunod sunod na pumapatak sa mga mata kong may unlimited atang supply ng luha.

Hinawakan ako sa balikat nila Queenie.

"Andy. Tama na. Tara na." Pag alo sa akin ni Dorothy.

Tulala lang sila sa akin. Walang nagtatangkang kumilos.

"Hindi. Kailangan kong gawin to. Kailangan kong mailabas ang lahat."

Tumingiin ako kay Jigger. Bakas sa mukha niya ang lungkot.

"Jiggs. Alam mo ba kung gaano ako kamiserable nung umalis ka? I was a mess. Hindi ako nagaaral. Hindi ako kumakain. Hindi ako lumalabas for the 1st three months. Yung feeling na gutom na gutom ka pero wala kang lakas hawakan ang kutsara't tinidor? Naramdaman ko yun." Tuloy pa din ang mga luha ko.

"Sinumpa ka nila Adonis at Dyosa. Sabe nila sa akin na umayos daw ako kung hindi papatayin ka nila. At ako. Sabe ko. Ako na lang patayin nila dahil wala na din naman akong gana mabuhay nung mga panahon na yon."

Nagulat dito si Jigger kaya napalapit siya sa akin. "Labs." Hahawakan niya sana ang kamay ko pero lumayo ako.

"Wag ka lalapit! P*tang*nang terms of endearment na yan! Napakahirap kalimutan niyan. Tangina iyak na lang ako ng iyak. Sabe nga ni Barbie sa akin e mukha na daw akong chinese chicken na namatayan ng inakay." Huminto ako sa pagiyak at tinitigan ko siya.

"Pero isang araw. Kinausap ako ni mame. Sabe niya. Tama na daw. Hindi man daw niya alam ang dahilan kung bakit nagkakaganun ako ay hindi ibig sabihin na hindi niya alam na sobrang nasasaktan ako. Sabe niya sinabe daw sa kanya ni dade na lagi daw ako umiiyak sa madaling araw. Awang awa sila sa akin kaya please lang daw umayos na ako.

Nung araw ding yon inaya ko sila Dyosa na uminom. Alam na nila yon. Binrutal na nila ako. Sinabe nila lahat ng katangahan na madidinig mo sa isang tao. Lahat ng masasakit na salita na pwedeng sabihin sa isang kaibigan na broken hearted at nagpapakatanga sa pagibig. Pero alam mo? Yun ang pinakanakatulong sa akin. Kasi pagkatapos ng inuman na yon. Umayos na ako. Hindi ko sinasabeng hindi na ako umiyak.

Umiiyak padin ako oo. Pero hindi na katulad ng date. Nagsasaya na ako. Nkikihalubilo sa iba.

Nagulat din ang lahat ng pumasok ako ng araw na yon. Kadalasan kasi pag pasok ko e parang nay black aura na ako. Pero nung araw daw na yon ay pink.

Edi okay na. Masaya na ang lahat.

Yun ang akala ko. You came back. You and your girl!

Akala ko 1 time lang kita makikita. At aksidente lang. Pero no. You went to our house. And guess what? I was happy! I was so effin happy even I gave you the cold treatment! Pakipot lang ako nun.

Then you suddey dropped the Bomb! You want to introduce to me your GIRLFRIEND! Hurts like hell!

Ang inisip ko na lang noong araw na yun e dapat maging masaya ako para sayo kasi masaya ka na diba? Pero sh*t lang! Sh*t lang talaga! Nung nakita ko siya. Ang ganda. Alam kong talo ako.

Okay lang. Chill pa din. Pero nung kumakain na tayo. At nakita ko yung mga mata mo. Alam ko talo talaga ako. Na hinding hindi magiging tayo. Kasi alam mo yung nakita ko? Nagniningning yung mata mo. Kahit minsan ng magkasama tayo kahit masaya ka. Hindi ko nakitaan ng ganun ang mga mata mo.

That's when I decided to move on.

Sila Adonis. Itong tatlong amats na to. At itong mokong na inaaway mo. Yang mga yan ang mga tumulong sa akin na maging masaya nitong mga nakaraang buwan na wala ka.

Okay na e Jigger! Okay na ang lahat! Pero bakit nandito ka na naman? Huh?" Hinarap ko siya.

"I can't give you up. I know it's selfish pero hindi ko ata kayang nakikita ka sa iba." Nakayukong sabe niya.

"That's Bull Jigger! You and your possesiveness! Pabayaan mo naman ako maging masaya Jigger. Please." Hinawakan niya ang kamay ko.

Tinanggal ko naman agad yun. I can see in his eyes that he's begging me to stay. But i won't.

"Stop it Jigger. I'm letting you go."

With that. Hinatak ko si Xenon at sumunod naman yung tatlo. Pag talikod na pagtalikod ko sa kaniya. I fought my tears back.

Wala ng tutulong luha sa mga mata ko para sa kaniya.

The moment na tinalikuran ko siya. Tinalikuran ko na din lahat ng nararamdaman ko.

It's Over.

---

Intense! Haba ng monlogue ni Andy with feelings ah!

Keep Reading. :)

Comment.Vote.Be a Fan.

Enjoy! Ciao!

Saranghaeyo.

Unjaena Yongwoonhee.

-bebemows♥