DÜŞMANLARIN ARASINDA

8.BÖLÜM ENES YOK

Herkes artık sevgili olduğumuzu öğrendiği için kimse şok olmamıştı. Sonra berke bir anda konuşmaya başladı,

" enes konuştuğumuzdan sonra hiç gelmedi sınıfa. "

" aynen. "

Dediğim sırada Berke telefonunu cebinde çıkartıp enesi aradı ve sonra telefonunu kapattı.

" ulaşılamıyor. "

Sonra ben berkeye,

" abi okulu arasakmı? "

Dedim. doruk ve kaan bana şok içinde bakıyorlardı. Sanırım berkeye abi dediğimi garipsemişlerdi. Doruk konuşmaya başladı,

" tamam ayaz siz ışık ile arayın özge ve gizem siz beraber arayın kaan ve berke bizde beraber arayalım. "

Başımı salladım ve gruplara ayrılıp enesi aramaya başladık.

" Ayaz siz şimdi barışmışmı oldunuz? "

" barışmadık sadece normal konuşuyoruz. Ama haklısın biraz berke ile barışmış olabiliriz. "

" sadece berke ile mi? "

" evet sadece berke ile enes ile barışmak için bir nedenim yok aynı zamanda özge ve gizemlede."

" berke ile barışman için bir sebep var yani. "

" evet var. "

" ne peki. "

" o senin abin. "

" tamam benim abim ama pek fazla geçerli bir sebep değil. "

" senin abin olması yeteri kadar geçerli bir sebep. Çünkü o senin abin. Senin ile ilgili olan herşeyi seviyorum ben. "

" herşeyi yani. "

" aynen herşeyi. "

" peki ozaman madem benim ile ilgili herşeyi seviyorsun ozaman beni seviyormusun? "

" bunu soru olarak kabul etmiyorum. "

" peki ne olarak kabul ediyorsun. "

" hiç birşey olarak. "

" yani. "

" sence benim seni sevmemem mümkünmü? "

" değil. "

" ozaman bu konu burda kapandı. Ama hayla cevabımı bekliyorsan seni herşeyden çok seviyorum. "

Sonra ayazın yanağını öptüm. Ve ayazın telefonu çaldı. Telefonla Konuştu ve bana baktı.

" ışık enes okulda yok bulamamışlar dışarıda bizi bekliyorlar. Gidebileceği yerlere bakıcaz. "

" tamam. "

Sonra dışarı çıktık. Berke fazlasıyla endişeli görünüyordu. Aynı zamanda özge ve gizemde.

Arabaya binip enesin gidebileceği yerlere baktık. Ama yoktu. Enes yoktu. Hiç bir yerde yoktu. Sonra ayazlar biraz uzakta kalınca enesi aradım. Bir süre telefon çaldı. Ve sonra açıldı.

" enes. "

Ayaz sesimi duyup yanıma geldi. Ve telefonumu elimden alıp hoparlöre aldı.

" enes nerdesin sen? "

" ne yapıcaksın? "

Sonra ben konuşmaya başladım,

" enes nerdesin? "

Soruma cevap vermeden enes telefonu kapattı.

Berkeler yanımıza geldi.

" abi enesi aradım açtı ama nerde olduğunu söylemedi. "

" bu çocuk ne yapmaya çalışıyor?"

Enesi gidebileceği yerlerde aramaya başladık. Herkes farklı yerlere bakıyordu. Ben onlardan baya uzaktaydım. Bir anda ayağım bir taşa takıldı ve düştüm. Bacağım çok acıyordu. Yerden bile kalkamıyordum. Yerden kalkmaya çalıştıkça daha fazla bacağım acıyordu. Bir süre öylece bekledim. Ama yok hayla acıyordu. En sonunda kalkmayı başarmıştım ama tam düşecekken birisi beni tuttu. Arkama baktığımda beni tutan kişi ayazdı. İçim biraz rahatlamıştı.

" ışık nasıl düşmeyi başardın. "

" ya yürüyordum bir anada taşa takılıp düştüm. "

" bacağın acıyormu. "

" biraz. "

Ayaz beni kucağına aldı. Enesi aramaktan fazlasıyla yorulmuştum. Başımı ayazın omzuna yaslayıp gözlerimi kapattım. Ayaz yanağıma ufak bir öpücük bıraktıktan sonra yürümeye devam etti.

Enes yoktu. Hiçbiryerde enes yoktu. Bulamıyorduk enesi. Nerdeydi bu çocuk. Hiçbir şekilde bulamadık enesi. Hatta yorgunluktan başım bile dönmeye başlamıştı. Ayaz beni yere indirse eminimki başımın dönmesinden dolayı düşüp bayılıcaktım. Ama enes yoktu. Enes yok....