DÜŞMANLARIN ARASINDA

5.BÖLÜM SENİ SEVİYORUM

Hasteneden çıktığığımız zaman herkes gergindi ve inanamıyorlardı olanlara . kaanın sesini duydum,

" abi ışık ' a noldu? "

" test için kan aldılar. Biraz fazla almışlar sanırım başı döndü. "

" tamam. "

Özgenin enese söylediği şeyi duydum,

" enes cidden test pozitifmi? "

" evet. "

Ben onları sadece duyuyordum. Başımı ayazın omzuna yaslamış gözlerimi kapatmış ayazın kucağındaydım. Ayaz beni kucağından indirip arka koltuğa oturttu kaan ise yanımda dorukta ön koltukta ayaz da sürücü koltuğundaydı. Başımın dönmesi yavaş yavaş geçiyordu gözlerimi açtığımda kaan direk olarak bana bir soru sordu,

" ışık iyimisin? Başın dönüyor
mu? "

" iyim. Artık Dönmüyor. "

Sonra eve geldiğimizde herkes çok fazla gergindi ve çok sessizdi sessizliği doruk bozdu,

" eee tamam eve de geldik şu konuyu artık açıklığa kavuşturalım."

Ayaz tamam anlamında başını sallayıp konuşmaya başladı,

" daha neyi açıklığa kavuşturalım? Herşey yeterince açık. "

Sonra berke konuştu,

" açıklığa kavuşturacak birşey yok.  Herşey açık ve ortada. "

Acaba berke benim onun kardeşi olduğumu kabul etmişmiydi? Ben henüz berkenin abim olduğunu kabul edemedim. Uykum fazla geldi zor duruyordum. Ayaz bunu fark etti ve konuşmaya başladı,

" tamam ozaman siz de bura da kalın. Özge ve gizem siz ışık ' ın odasında kalın. Kaan berke enes ve doruk siz de salonda uyuyun. "

Özge ve gizem benim odam da uyuyacaksa ben nerede uyuyacağım? Bu soruyu ayaza sormaya karar verdim,

" ben nerede yatıcam? "

" benim odam da. "

Ne! Ben ayazın odasın da mı kalıcam. Enes buna karşı çıkar gibi şöyle söyledi,

" ışık neden senin odan da kalıyor? "

' sanane ' tabiki ben böyle bir cevap veremeyeceğime göre bişey söyleyemedim. Ama ayaz tabiki öyle bir cevap verebilir. Hatta veriyor bile,

" sanane. "

" sen. " dedim. " sen nerede yatıcaksın? "

" kendi odam da. "

Ne! Ayaz ile birlikte onun odasındamı uyuyacağım.

Sonra herkes uyuyacağı yere gitti. Bende ayazın odasına. Ben ayazın odasındaki yatağında oturuyordum. Sonra yanıma oturdu. Dudaklarım istemsizce bir cümle söyledi,

" ben şimdi ne yapacağım? "

Ayaz anlam veremeyen bakışlarla bana bakarken cümleyi daha daha açıklayıcı bir şekilde tekrar kurdum,

" yıllar sonra berkenin abim olduğunu öğreniyorum. Ve ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Küçükken ne yapmam gerektiğini bilmediğim zaman annem hep yanımda olurdu. Bana ne yapmam gerektiğini söylerdi. Ama şimdi annem yanımda yok. Ve ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

O an  gözlerimin dolduğunu hissettim. Ayaz ela gözleri derin derin gözlerime baktı. Sanki göz yaşlarım onun canını acıtıyordu. Sonra bana şöyle söyledi,

" artık yanında ben varım. Sana ne yapman gerektiğini ben söyleyeceğim. "

"  peki tamam  ilk olarak ne yapmam gerekiyor? "

" ağlama. " dedi

" ilk olarak ağlamayacaksın. "

Direk olarak ayaza sarıldım ve kulağına şöyle bir şey söyledim,

" iyiki varsın biliyorsun demi. "

" ben değil sen iyiki varsın. "

Artık emindim ayaz beni gerçekten seviyordu.

Sonra cümlesini tekrarlar gibi bir şey daha söyledim ona,

" ben değil sen iyiki varsın. "

" ışık seni seviyorum. Benim olurmusun? "

O an kalbim durdu cidden kalbim durdu.

Belkide hayatımda duyduğum en güzel cümleydi....