Just to hide the truth |𝐋𝐞𝐯𝐢𝐭𝐬𝐤𝐲 𝐋𝐞𝐠𝐚𝐜𝐲 #1|

Chapter 10

Hinhingal akong yumakap sa leeg niya ng maramdaman ko ang bawat mabibigat na hininga sa leeg ko.

“Oww Gregor.. ” di ko mapgilang halinghing na lumalabas sa bibig ko. Pamilyar na pamilyar sa katawan lahat ng pinaparamdam niya. Kilala at hinanap.

I could feel my whole body shivered as he start kissing me again. Mas malalim ito kaysa sa una. Map*sok, mainit at nakakauhaw.

“Chant.” ung*l niya. Ngunit hindi ko na pinansin ang bagay na 'yon. Tila tinatraydor ako ng aking katawan at mga kamay, kusa nitong hinanap ang k*habaan niya.

“D*mn it... ” mas lalong mag-init ang katawa ko ng mag simulang ang malalayang niyang kamay sa paglibot sa katawan ko. Sa d*bdib ko at pababa sa p*gkababae ko.

“Hmm. ” nilalamon ako ng sensyasong nararamdaman ko habang sinisimulan niyang minamasahe ang d*bdib ko at ang baba ko.

I know it wasn't the first time. Alam ko yun, at nararamdaman ko yun.

“Gregor... ” Halos hindi ko na makilala ang sarili ko ng marinig ko ang sarili kong boses. “Ahh—hmp...” muli niya akong siniil ng halik. Bawat paglapat at pakikita ng aming mga labi ay tila ba walang katapusan.

Nagulat ako ng simulan niyang halikan ang d*bdib ko. Yung inaakala kong malumanay ay naging mapusok. This wildness are driving me crazy. But i ended up being scared. Napahawak nalang ako sa sintiko ng sumagi sa isip ko ang mga eksena.

‘Zandy? A-aganese?’

“C-chant?” puno ng kaba ang mga mata ni Gregor. Sandali akong napatitig do'n. Di ko alam kung anong mararamdaman ko. Parang hinahanap-hanap ko ang mga 'yon sa mata niya? Ano bang nangyayari?

“Chant?”

‘Tama ba ang nakikita ko? Bakit yung Gregor na nakita ko, ibang iba ito sa nakikita ko Gregor... Ano bang nangyayari? Sino ka ba Gregor? Bakit nasasaktan ako? Sino si Zandy at si Aganese?—’

“Wife?” naramdaman ko nalang ang malambot na kamay ni Gregor sa mukha ko habang marahang hinagawakan ito. “W-why are crying. ” nauutal na tanong, doon ko lang na-realized na umiiyak na pala ako.

“I'm sorry... ” aniya dahilan upang muli akong mapatingin sa kanya.

Looking at the peaceful moon. Nakaramdam ako ng awa sa kanya. This moon is so lonely. Hindi katulad ng mganakaraang araw ay waka itong kasamang bituin ngayon. Katulad ko ay mas nanatili akong mag-isa.

Sa mga memoryang maski ako ay walang pagkikilanlan. My day went tiring kakaisip ng bagay na 'yon. At nagsisisi akong nasira ko ang araw na apara saamin ni Gregor. ‘Pagsilaw ng araw ay babawi ako. ’

Napabuntong hininga ako ng muling sumagi ang mga agam-agam sa isip ko.

“Chant... ” napalingon ako sa gawi ng pinto. Mabilis akong lumapit ng makilalq ko qng boses ni Gregor. Kahit papaano ay nagpapasalamat ako sa pagkat nagawa ni Gregor ang kanyang pangako. ‘Iiwanan akong mag isa sa dalawang oras.’

“I'm sorry” bungad ko dito. I look down because I was too embarrassed. I made him wait outside the hallway for 2 hours.

“It's ok... ” took a deep breath and looked away when i met his sleepy eye. The guilt filled me while I realized what i did.

‘Let him wait for two hours made him exhausted. ’ sa susunod ay ako nalang ang lalayo kung nais kong mapag-isa.

I took his hand and showed him the bed. I pushed him slowly to lay down and placing a blanket on his body.

“I'm sorry Chant, I... ” he look hesitant. “I just miss you so much. ”

Pagkatapos non ay hinayaan ko itong makatuloy. Pagkatapos naman non ay tinanaw ko ang malawak na dalampasigan sa terrace nitong resort. Kung ano pang nilalim ng dagat ay siyang nilalim ng pag-iisip ko.

Aganese...

I can't get over to that name. Parang may kung anong kirot sa dibdib ko sa tuwing sasagi sakin ang pangalan na 'yon. ‘Did I know her? Anong klaseng takot itong nararamdaman ko?’

Madalim pa ang kangit at pasado alas singko ng umaga ay lumabas ako ng kwarto. Mahimbing pang natutulog si Gregor. ‘Gusto kong bumawi dahil sinayang ko ang isang araw namin dito. ’

Pumunta ako sa pinakamalapit na resto sa baba ng hotel. May mga maliliit na stall at mukhang masasarap din ang mga food.

Pagkabalik ko ng kwarto ay inihanda ko ang umagahan para sa aming dalawa. I decorated the whole dining table at naglagay din ako ng kandila. Sinarado ko yung pinto palabas at ibinaba ko na rin ang mga kurtina.

Hindi ko maiwasang mapangiti ng makita ko ang naging resulta.

I went to our room. I slowly tap cheeks of the sleeping Gregor habang hindi ko pa rin maiwasan ang mamangha. He still looking perfect kahit pa siguro nakanganga itong matulog.

“Hon... ” mahinang tawag ko dito. Mahina ko ring tinapik ang kanyang pisngi. Isang malakas na hagikguk ang lumabas sa bibig ko ng makita kong mapanguso ako. Tila ba inaabangan niya ang morning kiss niya. I took a small pillow and push it on his lips but before i could turn and run away. He catch me.

Napakabilis lang nang mga pangyayari at nataguan ko nalang ang sarili ko sa tabi niya. Malalim ang oagkatitig ng kanyang mga mata sa mata ko. It was hypnotizing and welcoming. I swallowed hard at umiwas ng tingin. Malapit narin akong maglaway ng bumava ang tingin ko sa kanyang dibdib pababa sa walang pandesal nito.

He was well built. Yung kurba ng katawan niya at maski narin ang paghulma ng mga pandesal niya ay talaga namang nakakabusog sa umaga.

Napailing nalang ako sa kamanyakan ko ‘Ano ka ba? Chant, masyado na atang madumi ang isip mo.’

Mabilis akong bumangon at nilisan ang kanyang kwarto. Hindi ko na rin ito nagawa pang lingonin dahil sa kahihiyang pumapasok at gumagambala sa isip ko.

Para bang pinagnanasahan ko ang asawa ko, at sa umaga pa talaga 'yon.

Dinig ko ang magkakasunod na yapak palabas ng kwarto. At bago pa makarating ang bulto ni Gregor ay muli kong inayos ang set-up ng lamesa ayl binuksan ang mga kandila.

Kita ko ang mga ngiti sa labi ni Gregor ng makita ang sorpresa ko at umaabot sa tenga ang ngiti niyang 'yon na agad ding nawala pagkatapos ng ilang minuto.

‘May problema ba sa ginawa ko? ’