Chapter 1- Flight

87 33 5
                                    


"Anong schedule natin?"

"I'm not sure." Her friend respond.

"Wala ka bang schedule?" The girl asked again.

"Wala kaya nga I'm not sure 'di ba?" Lakas na loob na pamimilosopo niya.

Alam niyang ayaw na ayaw nang kaibigan niya ang ganoon pero siyempre kapag ang kaibigan niya ang gumawa ay okay lang.

"Binabara mo ba ako?" The girl with a fluppy white cheeks and emotionless face said.

"Hindi. Hehe." Sambit niya at nag piece sign pa. "By the way, nakapag-paalam ka na ba na hindi ulit tayo makakapasok?"

"Do I look like need a permission?"

Typical Sophia, she doesn't need a permission. She didn't care if she leave the country without her family's consent.

"Sabi ko nga hindi. Kuhanin na lang natin yung mga activities tapos magimpake na tayo." Tumayo ang kaibigan niyang si Yoo Ra at humarap sa human size mirror.

"We have 6 hours before our flight."

"Eh ano naman? Mas okay kung maaga tayo." Hindi naman tumugon ang kaibigan niyang si Sophia kaya napabuntong hininga na lang siya. "Oh please. Stop being late."  Sabi niya ng mahulaan ang gustong mangyari ng kaibigan.

"You're not my mother. Stop nagging me..." Sinara niya ang laptop na kaninang pinagkakaabalahan at komportableng nahiga sa kama niya.

Sophia hates when Yoo Ra is nagging her.

"Well kahit naman si Tita ang manermon sa'yo ay hindi ka nakikinig at hindi ka natitinag. Wala ka namang pinapakinggan." Dahil sa sinabi ni Yoo Ra sa kaibigan ay nilingon siya nito.

Sophia glared at her. "Stop bringing that up."

Hindi siya family oriented. Hindi niya gusto na binibring-up ang mga ganoong bagay kasi aware naman siya sa kung anong mga ginagawa niya at kagustuhan din naman niya iyon.

"Sowi." And Yoo Ra acts like she zip her mouth.

"Let me sleep. Wake me up after 30 minutes." Yoo Ra nodded that's why Sophia let herself to rest .

"Daddy. You have a time? Play with me." I pull the hem of his shirt.

He told me not to make any noise. Kanina pa siya may kausap sa telepono.

"Okay. See you later."

He was always serious so people were afraid of him except me because his sweet side comes out every time he's with me.

"Daddy. Let's play." I said, smiling at him.

He bent down to face me. "I have something to do, anak. Daddy is busy." He said and pinched my cheek.

"B-but you promise me." The corners of my eyes heat up as I said that.

"How about tomorrow? I will clear my schedule and we will play with your Kuya."  He said.

I don't have a choice so I nodded.

I play with my yaya.

Again...

"Hoy. Gising! Nanaginip ka na naman." Agad na napabangon si Sophia nang hampasin siya sa hita ng kaibigan at agad na nagtungo sa cr.

Agad siyang naghilamos. 

Fuck that dream. Bakit ba hanggang ngayon ay napapaniginipan ko pa rin ang mga bagay na nangyari na noon?

"Mag-impake ka na. Uwi muna ako para mag-impake."

Unexpected Love (On going) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon