Unexpected Love (On going)

Chapter 15- I'm Damien's Girlfriend

Nang makarating silang tatlo ay naunang pumasok si Sophia sa loob ng pizza parlor.

Nauna siya dahil gusto na niyang umorder at kumain. Bukod sa ramdam na rin niya ang gutom, ayaw niya rin kumain nang galing sa pera ni Damien.

"Huwag mo siyang pipigilan." Bulong ni Amber kay Damien na akmang pipigilan nito si Sophia sa pag-order ng sariling pagkain.

"Ang ayaw niya sa lahat ay iyong pinapakialaman siya sa ginagawa niya. Hindi niya talaga kakainin iyong bibilhin mo para sa kaniya kaya hayaan mo siyang magbayad ng sariling pagkain niya kundi makikita mo na lang na humaharurot na 'yung sasakyan niya paalis sa shop na 'to."

"Grabe ang friendship niyo ah! Kabisadong-kabisado mo talaga siya ah! Nagtataka tuloy ako kung bakit niya sinabing wala siyang kaibigan." Manghang sabi ni Damien.

Walang halong pagbibiro ngunit mukhang naasar si Amber sa turan ni Damien.

"Huwag mo na ipaalala baka ako ang makasapak sa 'yo" Banta ni Amber kay Damien. "Umorder ka na do'n. Bilisan mo para kang pagong eh." Biro nito na para bang matagal na silang magkakilala.

.
.
.

SOPHIA'S POV

"Name ma'am?"

"Cloe."

I simply gazed to my side when I heard a familiar name.

"Huy. Ikaw na next. Ano pang hinihintay mo?" I slightly jump because someone whispered near my ears.

And then I saw Damien.. I pushed my elbow to his stomach. And after a second he's whriting in pain. For the second time.

That's what you get if you get closer to me for the second time.

When I finished ordering my food, I let him looked like a fool in the counter alone.

"Didn't you think you're too much? You embarrased him."

I did not bother to respond.

Is it coincidence that her name is Cloe and that girl also has a mole under her eyes?

.
.
.
.

"DADDY! CLOE HELP ME UNTIE WITH THIS ROPE!"  Sigaw ni Sophia.

"Huwag ka nang mag-aksaya ng oras para sumigaw. Hindi na babalik iyong tatay mo. Ito nga 'yung pera oh." Itinaas ng kidnapper ang bag na may lamang limang milyon.

"They gave you the ransom money. What am I still doing here?" Nanlilisik ang mga mata ng batang si Sophia sa mga kidnappers.

Hindi na niya alam kung ano pang mararamdaman niya matapos siyang lokohin ng batang nagngangalang Cloe.

She said she will untie this rope when I finished untying the rope in her hands. But... She just ran and leave me here alone.

What did she do? Where is she?

Maraming katanungan si Sophia sa isip pero wala siyang maisagot.

Ang ipinagtataka lang niya kung bakit umalis na ang kotse ng kaniyang Daddy ngunit hindi man lang siya kinuha sa warehouse na iyon.

May nakalimutan kaya siya sa bahay? Tanong pa nito sa sarili.

Kitang-kita ng dalawang mata niya kung paano humarurot paalis ang kotse ng kaniyang Ama.

"Nakalimutan mo bang sampung milyon ang hinihingi namin? Limang milyon para sa iyo at limang milyon para sa batang kasama mo rito kanina."