Unexpected Love (On going)

CHAPTER 22 - Entertainment

SOPHIAʼs POV

I looked at him intently. This is new, I am staring at someone's eyes for too long and I feel something weird inside my body.

I gulped secretly. What the heck is happening to me? I never felt this feeling before, it feels weird, my body feels warm and hot but It's not sexually hot. I don't know how to explain this feeling anymore.

Donʼt tell me I like him? Parang may bumulong sa akin.

No. The fuck. Where did that come from?!

I shooked my head and watched his every move.

It has been two months already since Damien started to court Sophia. When Damien asked her if he could court her she didnʼt answer but Sophia didnʼt also say no.

That's why Damien took that as a yes.

“Tinatawagan kita hindi ka sumasagot.” Sandali siyang nilingon ni Sophia na ikinangiti ni Damien.

“What do you need?” Wala pa rin namang pinagbago ang paraan ng pakikitungo ni Sophia sa kaniya. Malamig pa rin ito, nakakatakot para sa ibang tao ngunit hindi kay Damien dahil para bang nasanay na ito at gustong-gusto nito ang dalaga kaya kahit pa anong gawin nito ay bumibilib na lang siya.

“You.”

Hindi sumagot ang dalaga sa sagot ni Damien. Noong una ay hindi niya maintindihan ito at nandidiri sa paraan ng sagot sa kaniya ng binata pero gaya ni Damien na sanay na rin sa kaniya ang dalaga na para bang normal na lang sakaniya ang mga banat at pampakilig na sagot ng binata.

"Kinikilig ka no?” Tukso ni Damien saka umupo sa tabi nito habang busy ang dalaga sa paggawa ng mga assignments.

“Kinikilig?” Nilingon siya nito saka inirapan. “Dream on.”

Dahil doon napahalakhak ang binata. What the heck is wrong with me? Why was his laugh like music to my ears? Pilit inalis ni Sophia ang naiisip. Nainis si Sophia nang hindi pa rin tumigil si Damien sa katatawa. “Why the fuck are you laughing?” Halos malukot ang mukha nito habang nakatingin ng masama kay Damien.

Huminto si Damien sa pagtawa at saka nginisihan ang dalaga.

“‘Cuz youʼre so cute, la mia ragazza” (My girlfriend) Hinawakan niya ito sa pisngi at mahinang pinipi ito gamit ang isang kamay.

Inalis ng dalaga ang kamay niya sa mukha nito. “I'm not a mochi stop doing that to my cheeks." 

“Of course, youʼre not a mochi, youʼre my la mia ragazza” anito habang nakatitig sa dalaga.

Napairap ang dalaga. This is not me. For real, I feel like I want to throw up not because I am disgusted but because of the animals dancing and partying in my tummy.

“S-stop calling me la mia ragazza, iʼm not your girlfriend." 

“Uy, nauutal sige na nga hindi na kita aasarin. Tara kain na tayo. Mamaya na ‘yang assignments hindi ka pa kumakain.” Sinara ni Damien ang laptop ni Sophia saka hinatak ang dalaga sa cafeteria.

Hindi mabawi ni Sophia ang kamay niya dahil sa higpit ng pagkakahawak nito kaya hinayaan niya na. Nang makarating sila sa cafeteria, kumuha si Damien ng dalawang tray saka sila pumila ni Sophia.

“Let go of my hand.” Banta ni Sophia sa kaniya pero hindi niya pinakinggan kaya kahit ayaw ng dalaga ay idiniin nito ang kuko sa daliri niya dahilan para mapadaing at mabitawan ang kamay niya.