SABULUM CLOQUE ACADEMY [COMPLETED]

BONUS CHAPTER

BONUS CHAPTER

This is the bonus chapter of SCA, sa mga nagbasa at nabitin (kung meron) this is for you. Maraming salamat sa mga nagbasa, nagcomment at nagvote. To those silent readers I wonder whats your thoughts in my story. HAHHAAHHA

They have their own priorities now, own struggles to solve, own dreams to achieve but the memories they build is treasured and always remembered.

You wonder what is their lives now, where are they? How are they?

VIN POV:

"Ouy pare!" bati sa akin ni Ayan nang makalabas ako ng Airport.

'Ang bilis naman ata ng sundo ko,'

"Hindi ko alam na ngayon ang balik mo dito sa Pilipinas akala ko bukas pa. Pasalubong?" pangungulit niya sa akin.

'Tsk!'

"Saan mo nalaman na ngayon ang balik ko?" tanong ko habang nilalagay yung bagahe kong dala sa compartment ng sasakyan niya.

"Kay tito," sagot niya. Nang mailagay at maiaayos ito ay niyaya ko na siya.

"Lets go!" I said.

"Teka!" sabi niya sa akin. Napaharap ako sa kanya, he's looking at somewhere. Sinundan ko ito, may babaeng tumatakbo papunta sa kung saan kami. May dala dala itong mga pagkain.

'It was his ex girlfriend,' tumingin ako sa likuran ni Aya.

"Expecting someone?" nanunuksong sabi ni Iasmine or should I say Aya.

"Are you together?" I ask.

"Nope," simpleng sagot nila.

"We happen to meet each other, niyaya niya ako. Nagpasama para sunduin ka," pagpapaliwanag ni Aya. Tumango na lang ako.

"How about you?" balik na tanong ni Ayan sa akin. Sumakay na sila, ganun din ako.

"What do you mean?" I ask. Ayan started the engine, and drove away to the airport. Ipinikit ko muna para magpahinga.

"Ouy!—" rinig kong sabi ni Ayan ngunit hindi ko minulat ang aking mata. "Si Zey zey!—" sigaw ni Aya. Napamulagat ako. Both of them is looking at me. Nakangiti silang dalawa sa akin at natatawa.

"Tsk!" pumikit ako ulit. Mga ilang minuto ulit ay nagsalita na naman sila.

"Speaking of," sabi ni Aya.

"Hoy! Vin si Zey Zey talaga oh!" sabi ni Ayan.

"I will not fall for that," sabi ko habang nakapikit pa rin.

"Ayaw mong maniwala ah, eh di don't!" sabi ni Aya.

'Ang ingay pa din nila,' Mga ilang minuto ay may narinig akong pagbukas ng pinto sa likod kung nasaan ako. Napaayos ako ng posisyon at takang tumingin sa nagbukas.

"Oh, Vin! Wow!" amaze niyang sabi. She caress my hair. Tumikhim ako at umayos ng upo.

"Ah sorry, nadala lang." Nakangiti niyang sabi. Inaayos ko yung gusot sa damit ko. Dumako ang tingin ko sa dalawang nasa harap, nakingiti sila habang umiiling iling.

"Kailan ka pa dumating?" tanong sa akin ni Zey Zey. She sat beside me. I smell a coffee aroma, not bitter not too sweet.

"Kanina lang," tipid na sagot ko.

"Vin, did you already told your feelings to Zey Zey?" biglaang sabi ni Ayan habang minamaneho yung sasakyan.

"Yeah," sagot ko habang nakatingin sa daan. My heart is pounding so fast.

"What did she answer?" si Aya naman ngayon ang nagtanong.

"I rejected him," sagot ni Zey Zey.

"Ehhhhhhh!" gulat na sabi nila. Tumingin sila sa akin. Tumango ako. Hindi na sila umimik.

I confessed to her after graduation but she rejected me but it didnt change my feelings to her. Its not the same because its growing.

I may not know her reason, I may not know what her feelings towards me, but Ill wait for her.

"Ah! Oo nga pala, punta kayo mamaya sa Agent House ah." Sabi ni Zey Zey.

"What's the occasion?" tanong ni Ayan.

"Gatherings, since magiging busy na tayo sa college life natin." Sabi ni Aya.

"Sure, why not." Sagot ko.

"Pupunta tayong isla. Alam niyo naman na siguro kung anong dadalhin no," sabi ni Zey Zey.

"Naman," sagot ng dalawa. They dropped me off infront of the house nang makarating kami doon. Bumaba ako ng sasakyan.

"See you mamaya!" sigaw ni Zey Zey. Ngumiti ako sa kanya.

"Huwag kang magalala kay Zey Zey, babantayan ko siya para sa sayo." Sabi ni Aya.

"No need to do that," sagot ko sa sinabi ni Aya. I saw zey Zey smirk. I wave my hand when they drove away. Pumasok na ako sa kwarto. Ang una kong inasikaso ay yung papers na nasa table. Its about our bussiness.

I went home because I need to take care our bussiness here which is the club, wala si kuya ngayon. Ako muna ang magmamanage hanggang sa bumalik siya dito. I look at the group picture, the complete one.

"Good Old days," I smiled and hid it in my wallet. After kong asikasuhin yung papeles na hindi naman ganun kadami ay inihanda ko na yung mga kakailanganin sa gatherings.

YEON POV:

Currently looking at the sky when my phone rang. I look at the screen. It was Zey Zey. We still have each others phone numbers.

'Im so bored,'

[Asan ka?] she ask.

"Asa bahay, Bakit?" tanong ko.

[Tara sa Isla, hintayin kita sa Agents House. Alam mo na dadalhin.] anyaya niya. My mood lightened up.

"G ako," I said happily with excitement in my voice. I know already how to speak tagalog and english fluently. Nakatulong yung pagbalik ng memorya ko noong bata ako sa paglalagay ng accent sa pananalita ko. Bumaba ako para magpaalam kay mama baka kasi may pupuntaha sila, hindi na ako makakapagpaalam.

"Ma, aalis ako." Paalam ko.

"Sige basta bukas alis na tayo ha," Sagot sa akin pabalik ni mama. Its been a week since umuwi kami dito galing Japan. We are staying here because of my parents bussiness and of course. Babalik din kami bukas para makapasok na ako sa school.

I was currently a first year college in one of the school in Japan. A normal school, after that I went downstairs at hinanap si mama para magpaalam

Umuwi sila mama dito para tignan yung bussiness namin dito sa Pilipinas which is the Takahashi Transportation. Dumiretso ako sa kwarto and look at the picture when we graduated highschool, when we were 15- 16 years old I think. All of us had a copy of of it. Boys on left and girls on the right, theres space at the center, a space for Yate. We are not complete here but after we receive our trophy, humiling kami kay Mister C na kuhanan kami ng Litrato.

Humingi din kami ng copy ng group picture na kompleto kami noong andon kami sa room niya at pinadevelop bago kami nagkahiwahiwalay, each one of us have copy of it, we also have a wallet size of it. We are wearing our Black P.E uniform here.

'Kawaii' We are all smiling here except for Rian. Some of us smiled, sweetly. I look at Yate, the boy who have a womans heart. I smiled.

"Thank you for everything," Kinuha ko na yung mga kakailanganin, like foods, tents water at iba pa and after that ay umalis na ako after kong makuha yung mga gamit. Kinuha ko yung isa sa mga sasakyan nila Papa at nagdrive papunta sa Isla.

'Don't worry I have a licensed,'

'I wonder how are they,'

Shezmee