SABULUM CLOQUE ACADEMY [COMPLETED]

CHAPTER 22:

MEIJI POV:

Hindi mapakali yung mga kasama ko. Kamot dito kamot dun. Hindi sila makatulog dahil may mga lamok na kumakagat, ganun din sakin. Hindi sila nasanay sa ganito, unlike me I already experienced it.

"Kahit na may paglutuan ay wala namang kama!" Mahinang pagrereklamo ni Meikel. Hindi sila nagreklamo kanina ngunit pagsapit ng gabi ay madami kanang maririnig mula sa kanila.

"Kaya nga anong klaseng kulungan ito!" Reklamo rin naman Meiyel.

Mas importante pa ang kama kesa sa pagkain? Atleast rito maluluto mo kung anong gusto mo. Tsh!

Nakarinig ako ng ingay papalapit samin. Ang suot niyang may takong ay nagbibigay ng ingay dahil sa paglapat nito sa sahig. Ang paggawa ng ingay nito ay nagbibigay ng tensyon sa aking katawan halos tumayo ang mga balahibo ko sa kamay at sa likod.

Napansin kong napabangon rin ang mga kasama ko. Isang tao lamang ang nagbibigay ng ganitong pakiramdam. Only one! Nakatayo ang isang babae sa harap ng kulungan namin. Tumayo kami ng tuwid at nagbigay ng galang sa pinuno ng CRIMSON ROSE sa pamamagitan ng pagyuko.

Her name is ALEGRIA CRIMSON, she is in her early 40s. Ilang taon din akong naging parte ng Crimson Rose kasama ang aking ina mula nung ginawa akong bihag.

Crimson Rose is one of the participant for the selection of the the last position of General to complete the 12 Generals. I dont know what is that for, no one knows the reason except for Alegria. I dont know either on what kind of organization ang nais salihan ni Alegria but I sure of one thing, Its an untouchable big organization compose of wealthy and influential people.

"Ano sa tingin niyo ang ginagawa niyo?" kalmado nitong ani. Walang nakaimik sa amin. "I thought you can handle this? Why did I expect anyway. You're a bunch of useless people. What kind of Team you had?" she continue to insult us. "And, nilaglag niyo ang sarili niyong kasama para lamang mailigtas kayo sa kasalanang ginawa niyo? Anong klaseng pagiisip yan? Nilaglag niyo but look at you, look at yourselves did it solve the problem? No! "

'kasama? Anong ibig niyang sabihin.'

"Patawad ina! Ngunit ginawa lang naman namin iyon para iligtas ang sarili namin eh. 'Kilala niya ang tinutukoy ni Alegria?' Hindi ko siya nakilalang ganito. Halos mangiyak ngiyak na siya habang nagpapatawad kay Alegria or should I say her mother. I dont intend to drag Miss L in the situation but I dont know have choice, I thought it will work." Pagmamakaawa ni MT.

Miss L?

"Huwag mo akong matatawag na Ina. Hindi kita anak! Wala kang kwenta!" Singhal nito kay MT. Napayuko ako sa sinabi nito. Ako na mismo ang nasaktan sa sinabi ng kanyang ina sa kanya. Pati rin yung mga kasama ko ay napayuko dahil dito. Ilang beses ko nang narinig ito mula kay Alegria, Alegria was her biological mother but she doesnt act like one.

FLASHBACK

Naroon kami ni Ina sa loob ng kulungan. Nung nalaman nilang may anak si mama ay hinanap agad nila ako at ginamit ako para lamang macontrol ang aking ina at mapasunod sa mga nais nila.

"Oh pagkain niyo!" Nilapag na lamang sa sahig yung pagkain namin at naglakad na sila paalis.

"Napakasama nila Ina." Humarap ako sa kanya. Tumawa naman ito, not a loud laugh but its like a sad chuckle.

"Bakit Ina? Bakit ka tumatawa? Anong nakakatawa?" Tanong ko sa kanya.

"Hindi naman ganyan dati ang mga batang iyan." Nagtaka naman ako. Mabait sila dati?

"Mabait sila noon, magalang, mapagmahal noong kami pa ang nagaalaga. Masunurin rin silang bata ngunit bigla na lamang nagbago ang kanilang ugali noong dumating sila rito."