Cold Fangs [Fangs Series # 2]

Chapter 24 - I'm Glad I can make you smile

Chapter 24 – I'm Glad I can make you smile

“Ms. Cassey…”

“What?”

“Welcome back po.” Nakangiting sabi sa akin ni Leni. Bahagya akong nagulat. Parang double meaning ‘yon, ah. Welcome back kasi bitch na ulit ako sakanya?

“Shut up and work!” I said saka pumasok sa office.

Naupo ako sa swivel chair ko saka ko pinilig ulo ko. Wala pa akong tulog simula kagabi. Ang dami kong trabahong inayos. Lumipat na ako sa bago kong pent house malapit lang sa company. Mas maganda siya kesa sa dati kong pent house—at mas mahal.

And yeah, I’m back to my old self. I’m back to the old Cassey who wants nothing but grandeur and fabulous. Nabuhay ako noon na ganito ang lifestyle so alam kong makaka survive ako.

“Cassey, tanghali na. Let’s have a lunch. Saan mo gusto?” tambad sa akin ni Lyrron habang nagbabasa ako ng bagong catalog.

“May bagong bukas na restaurant just across the street. Try natin ‘yon.” Sabi ko saka tumayo. Kinuha ko lang ang bag ko saka naglakad palabas ng office.

Magkasabay kami ni Lyrron na lumabas ng company. Nilakad lang namin ang restaurant na sinasabi ko.

“Ang init! Dapat pala nagdala ako ng payong!” I heard him say. Sandali ko naman siyang tiningnan. Kahit naka suot ako ng shades, pansin ko pa rin ang kakisigan niyang dala. Maputi si Lyrron kasi may lahing Caucasian. Puwede kong i-compare ang kg-guwapuhan niya kay Kent. May konting hawig nga sila, eh. Mas bata nga lang tingnan ‘tong si Lyrron.

The food is great. Ito na ata ang second favorite restaurant ko. Nag take out pa nga ako ng pizza para may snack ako later.

“Ihahatid kita later?” Lyrron asked me bago ako makapasok sa office.

“Nah, may usapan kami ni Sandy mag-malling, eh.”

“Alright. Just text me if you change your mind.”

“I won’t change my mind. You know that,” I said then smirked.

“I know. But still if ever…”

“Alright,” nasabi ko na lang para matigil siya sa pangungulit.

After ng office hours ay agad akong nag out at nag drive papuntang mall kung saan kami magkikita ni Sandy. Bihira na lang akong magpa drive kay manong Vince lalo na ngayong malapit lang ang tirahan ko sa office.

I texted her kung saan ako maghihintay. Sa isang coffee shop lang ako naghintay sakanya at nag-order ng aking favorite Macchiato.

I was just browsing in my tab and drinking my cup nang may malaking rebulto ng anino ang tumambad sa akin. Napaangat ako ng tingin at halos mailuwa ko ang iniinom kong Macchiato nang makita ko ang kuya ni Sandy. Si Kuya Seth. What the heck is he doing here?

“You alone?” he said, grinning. Naalala ko bigla ‘yung last encounter namin sa kusina nila Sandy. Hanggang ngayon kinikilabutan pa rin ako kapag naaalala ko ‘yon.

“Obviously. But I am wating for Sandy.” I retorted trying to hide the uneasiness inside me. Kasi naman! Bakit ba siya nandito?

“Really? So can I join you?” he said. Tatanggi sana ako pero agad naman siyang humila ng upuan sa harap ko kaya hindi na ako nakapag protesta. Gosh! Sandy where art though?

Tiningnan niya ako ng mataman at hindi nawawala ang ngisi sa mga labi niya. The way he eyed me as if he was thinking very malicious things.

“Ano bang pinagkakaabalahan mo ngayon, Cassey?” he said. Napakunot noo lang ako saka ko siya pinaningkitan ng mata.