Bugün cumartesi, emirgilin evinde kaldık bugün ben emirin yatağında yattım oda koltukta yatmıştı, kahaltıyı dışarda yaptık ve sonra eve geldik bugün bana gitar dersi verecekti (artık ondan hoşlandığımı yavaş yavaş kabulleniyordum) gitarlarımızı aldık ve en sevdiği şarkıyı söledik, içimde ona sarılma isteği vardı, o güzel kokusunu içime çekmek istesemde bunu yapamazdım. "Ellerini şöyle tutucaksın" dedi, elleriyle ellemi tuttu ve nasıl yapıcağımı gösterdi okadar gerilmiştim ki anlayamazsınız. Gitar çalmayı bitirdik ve biraz öğrendim artık çalabiliyordum ama arada hatalar yapıyordum. Sonra telefonum çaldı bir numara arıyordu emir telefonumu aldı ve "ben açıcam, bakalım kimmiş bu" dedi. Açtı ve konuşmaya başladılar,
- Merhaba, Ece ile mi konuşuyorum
- Hayır ben Ecenin abisi Emir,
(Nedenmiş belki ben senin abim olmanı istemiyorum)
- Ecenin annesi Deniz hanım türkiyeye gelmişti fakat eve gelirken bindiği otobüs kaza yaptı.
- Peki durumu nasıl 😳
- Malesef, o öldü
Konuşmaların ilk kısmını duymuştum ve devamını emire sorsam da cevap vermedi. Sonra bana "Ece söyle bir otur önce" dedi ve koltuğu gösterdi, oturdum sonra birşeyler anlatmaya başladı ve annemin öldüğünü söyledi şok olmuştum "nasıl yani" dedim sonra gözyaşlarım sel olup aktı, hıçkıra hıçkıra ağlaıyordum "neden, neden babamı kaybettiğim gibi şimdi de annem" sonra emir yanıma oturdu ve bana hafifçe sarıldı
- Biraz yatmak ister misin,
Hayır dercesine başımı salladım, biraz oyurduktan sonra (ağlamaktan gözlerim morarmıştı)
Sonra orada uyuya kalmışışım ve emir beni yatağa götürmüş. Geceyarısı uyandım sonra oturmaodasına gittim emir uyuyordu nasıl olsa farketmez dedim ve yanağın bir tane öpücük kondurdum.
