Bugün annemin doğum günü bütün uygulamalarımdan hatırlatma olarak annemle doğum günlerinde çekildiğimiz fotoğraflar çıktı karşıma, fotoğraflara bakarken yanağımdan bir damla yaş süzüldüğünü hissettim sonra bunlardan birkaç tane daha ve emir içeri girdi,
- Ne oldu sevgilim
( Hop çüş diyesim geldi o an ama demedin)
- Bugün annemin doğum günü, dedim ve akan yaşlarımı sildim
- Ozaman gel de beraber annenin doğum gününü kutlamaya gidelim, dedi , az da olsa gülümsetmişti beni.
Aşşağı indik ve otoparka doğru ilerledik "neden buraya geldik" dedim elindeki anahtarın bir tuşuna bastı ve bir motorun ışıkları yanıp söndü
- Eee nasıl buldun motorumu
- Çok güzelmiş, dedim keyifsiz bir şekilde
- Ben seni mutlu etmeyi bilirim, dedi
Telefonumu benden alıp birine mesajlar yazdı
- Yaaaa emiirr
- Artık emir yok emir çağı kapandı sevgilim diyeceksin bana, dedi
Sinirim yüzüme vurmuş olacak ki emir bana telefonu uzatıp kendi telefonundan da birilerine mesaj yazdı "bu iş de halloldu" dedi, telefonumu açtım ve kime mesaj attığına baktım, arkadaş gurubuma, saat 01:00'de kafede buluşalım yazmıştı, ne işler çeviriyordu bilmiyordum ama görücektik bakalım.
Annemin mezarının başına geldik ve dizlerimin üstüne çöküp elimi toprağın üzerine koydum "iyiki doğdun annecim" dedim ama yine gözyaşlarımı tutamamıştım sonra onun beni duyduğunu hissederek "neden erkenden yanımdan ayrıldın ve beni bu kocaman dünyada tek başıma bıraktın bilmiyorum ama ben emiri çok seviyorum mutlaka oda beni seviyor ve beni bundan sonra o koruyacak biliyorum". Dedim emire döndüm hemen kazağıyla gözünü sildi, sanırım oda ağlamıştı. Motora bindik saate baktığımda saat 01:00'di emirle kafeye gittik ve onun arkadaşları da oradaydı elimi sıkıca tuttu biraz gerilmiştim ama hoşumada gitmişti "biz artık sevgiliyiz tutmamda bir sakınca yok bence" dedi gülümsedim , arkadaşlarımın olduğu masaya doğru ilerlerken arkadaşlarımın gözü üstümüzdeydi emirin arkadaşları da bize bön bön bakıyordu üstümde bir gariplik mi var diye kafamı eydiğimde ele ele tutuştuğumuzu hatırladım ve sanırım bunu onlara söylemeyi unutmuştum.
Masaya oturduk masadaki herkezin gözü bizdeydi ve emir konuşmaya başladı,
- Eveeet gördüğünüz gibi biz sevgili olduk,
Biraz stres olmuştum iki tanımadığım erkekle aynı masada oturmak garip gelmişti ama doğru ya onlar "sevgilimin" arkadaşları,
- Ben bir lavaboya gidip geliyorum
Sessizce emir seslendi
- İyimisin rahatsız olduğun birşey mi var?
- Yoo elerimi yıkayıp geliceğim
Arkamdan iki arkadaşım da gelmişti bana ne olduğunu söylediler bende erkeklerden biraz utandığımı söyledim sanırım bir hayli terlemiştim de, biraz nefes aldıktan sonra masaya geri döndük emir birşeyler anlatıyordu ve biz gelince sustu, garson geldi birşey istermisiniz diye sordu
- Ne istersin canım
- Kahve ama.....
Sözümü kesti ve 1 tane kahve ama şekersiz olsun dedi şekersiz içtiğimi nerden biliyordu ki, herkez sipariş verdikten sonra, emirin arkadaşı:
- İyimisin yenge, dedi
Sonra emire baktı emir arkadaşına göz kırptı ve
- Bende bir lavaboya gidip gelyim, dedi
Emir masadan kalktı ve
- Eee aldatmazsın dimi emiri yenge?
Kesin bunu planladılar dedim madem onlar benim ağzımdan söz almaya çalışıyorlar biraz heyecan yapalım
- Aslında fazla sevmiyorum, çok yalvarınca kırmak istemedim onu
- Nasıl yani
- Yani ben başka birini seviyorum dedim
- Bizde bir lavaboya gidip gelelim dediler ve koşar adımlarla lavaboya gittiler, arkadaşlarım bana ne yaptın diyen gözlerle baktı
- Öyle bakmayın o bana kıyamaz zaten şakayı daha fazla uzatmam, dedim
- Aranız bozulursa bizden değil dediler
Tamam anlamında kafamı salladım
Emir geldi asık bir suratla,
- Demek beni sevmiyorsun ha, dedi
Gözleri yaşla dolmuştu kıyamadım, sarıldım ve
- Tamam üzülme şakaydı, bak beni de üzüyorsun
-Şaka olduğuna emin misin?
-Evet, dedim ve oda bana sarıldı
Biraz sohbet ettikten sonra eve döndük çok uykum gelmişti hemen yatağa geçtim ve emirin iyi geceler öpücüğü ile uykuya daldım.
