vay amina koyim
Hyunjin:
böyle mi olmak zorundaydı amk
benim suçum neydiMinho:
daha fazla düşünme
senin suçun değildi
hem polis tutukladı
kafana takmamaya çalışHyunjin:
ne kadar kötü hissettirdi biliyor musun
iğrençtiFelix:
Hyunjin
anlıyorum seni
aynı şeyleri yaşadığım için
bunu herhangi bir şey beklediğim için söylemiyorum
anlaşıldığını hissetmenin tek yolu bu gibi görünüyorduChangbin:
felix
neden anlatmadın daha önce diye kızacağım da yeri değilHyunjin:
yine de teşekkür ederim hepinize
gelmeseydiniz ne olurdu düşünmek bile istemiyorum
polis işlemleriyle de ilgilendiniz
teşekkürler changbinChangbin:
rica ederim ne demek
her zaman buradayız unutmaSeungmin:
evet hyunjin
seni seviyoruz
istersen gelelim yanına şimdi
dün gece oradaydık ve yorgundun
uyu diye gelmiyoruz
o yüzden git ve uyu lütfenHyunjin:
denerim
iyi gecelerChan:
iyi geceler koca adamJisung:
*ses*
"iyi geceler balım~"***
Jeongin-Hyunjin mesaj kutusu
Jeongin:
hyunjin
bebeğim
size ulaşmak üzereyim
kapıyı açar mısın
annenleri rahatsız etmek istemedim
benden pek hoşlanmıyorlarHyunjin:
neden geldin ki
uyu biraz sen de
sürekli uyumadan yanımdasın zaten
jeongin
iyi ki varsınJeongin:
ağlatacaksın
gel ve kapıyı aç
ulaştımHyunjin:
geliyorum
bu arada annemler evde yok :)Hyunjin hızla kalkıp kapıyı açtı ve sevgilisinin yukarı ulaşmasını bekledi. Jeongin de merdivenleri neredeyse koşarak çıkarken Hyunjin'i belini kapıya yaslayıp oturmuş halde görünce gülümsedi. Her halinden belli oluyordu dağıldığı. Gözlerinin altı kızarmış ve yüzü makyajsızken bile olmadığı kadar sararmıştı.
"Bak sana ne getirdim!" diye heyecanla konuşmaya çalıştı Jeongin elinde tuttuğu makaronları göstererek. Hyunjin'in sürekli yediği şeylerden biriydi makaronlar. Ve ona her getirdiğinde dışarıdan hazır alsa da bu kez Jeongin kendi elleriyle yapmıştı.
"Makaron mu aldın?" deyip ayaklandı Hyunjin. Jeongin kafanı onu onaylayarak salladı. Hyunjin kollarını açıp ona sarıldı ve günlerdir akabilmek için bahane arayan gözyaşları bu kez Hyunjin'i dinlemedi. "Senin saçının her telini öpmem gereken konular var."
Jeongin onun titreyen sesini fark etmişti. "Seni böyle görünce benim de ağlayasım geliyor."
"Sen ağlama diye ağlamam o halde."
"Makaron aldığımda hep mutlu olurdun. Bu kez kendi ellerimle yaptım hem."
"Bunu ağlamamam için söylüyorsan," deyip daha çok hiçkırdı Hyunjin. "Yanlış yolu seçmişsin, daha çok ağlatacak."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
maniac, skz
FanfictionLee Know: getirdiğin yemek neydi öyle bir de kendim yaptım diye övünüyordun neredeyse kusacaktım Jisung: neye benziyordu sence amk Lee Minho: ne bileyim aq bok gibiydi başka bir şey sarıp mı getirdin naptın Jisung: he amk y*rrak sarmasıydı