"sen, ben, masum sevişmelerimiz, bu soğuk ev ve yatağımızın başına astığımız beyaz düş kapanımızla oldukça mutluyduk biz. ama.. sen gitmeyi seçtin sevgilim, terk ettin bizi."
「angst, for my 流れ星。」
en sevdiğim ficimdi, bu da finaldi. umarım sevmişsinizdir <33
***
4 eylül, kim seungmin, 4419 numaralı ağır hasta. bu sabah saatlerinde (03:25 sularında) odasında kendisini çarşafına asarak intihar etti. fark edildiğinde durumu çok ağırdı, bu sabah da hastane tarafından basına öldüğü bildirildi.
sabah haberlerini izliyordu ailesi. annesi çığlıklara boğulurken babası şoka girmişti.
"oğlum!" diye haykırdı annesi. bilmiyordu ki geç kalmıştı evladına.
"onu oraya bırakmamalıydık.." dedi babası pişmanca. gözleri dolmuştu adamın.
"yavrum!" annesi histeri krizine girmiş, koltukta baygınlık geçiriyordu.
annesi mektubu elinde sallayarak çalışanlara bağırdı. "bize nasıl haber vermezsiniz?"
"chris kim?" dedi abisi anlamsızca. "hayali biri." dedi çalışan hastabakıcı. "kafasında kurduğu karakterlerden biri. bir de felix, jisung diye birisi var. onlar da arkadaşıymış."
annesi ağlamaya başlayınca bay kim endişelenmişti. hepsi şizofreni hastası oğullarının ölümüyle yıkılmıştı.
"chris... chris demişti bana. onu seviyorum demişti. gerçek biri olma ihtimali yok değil mi?"
"kore burası, yakın civarlarda o isimle biri ikamet etmiyor. ayrıca seungmin hastaneye gelmeden önce tüm kayıtları araştırdık. anlattığı hikayelerin hiçbirinde gerçeklik payı yok beyefendi." wonpil cevabını alarak susmuştu.
"başınız sağ olsun. esenlikle kalın." elindeki ölüm dosyasını ailesine uzatarak kapıdan çıktı doktorlar ve hemşireler. annesi hıçkırık sesleri hariç odaya sessizlik hakimdi.
seungmin'in eşyalarının arasından bir sürü mektup çıkmıştı. ama en belirgin olanı siyah zarftaki olan mektuptu. üzerinde "son." yazıyordu. abisi açıp okumayı önerse de annesi istemedi. seungmin'in isteği üzerine onu mezarının üstüne koyacaklardı.
***
sen, ben, masum sevişmelerimiz, bu soğuk ev ve yatağımızın başına astığımız beyaz düş kapanımızla oldukça mutluyduk biz. ama.. sen gitmeyi seçtin sevgilim, terk ettin bizi.
seni çok özlüyorum.
annemler beni bu hastaneye kapattığından beri senin anılarını unutmaya zorluyorlar beni.
canımı çok yakıyorlar chris. seni unutmak istemesem de zamanla unutturuyorlar. anılarımızı benden almaya çalışıyorlar. çok çabalıyorum chan.
artık gözlerimin önüne gelmiyor yüzün. yavaş yavaş gözlerini unutuyorum chan. canım çok acıyor. gerçekten o kadar sıkı duvarlar arasındayım ki, kurtulamıyorum buradan. kurtar beni.
kendimi kurtaramıyorum chan.
ölüyorum yavaş yavaş. senden tek bir isteğim var. son bir istek.
lütfen bu mektubumu alınca mezarıma gel.
seni son kez göreyim sevgilim. seni seviyorum. ruhum daima seninle. elveda.
***
gülümseyerek mektubu okudu chan. seungmin'in mezarını okşayıp toprağını öptü. siyah kabanının cebine mezarın üstünden aldığı mektubu koyarken, mezarına da bir tane karanfil koydu.
"sonunda kavuştuk sevgilim."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
