Jungkook pov-
තවත් දවසක්.... තවත් එක විකාර දවසක්. හෙමින් හෙමින් ගෙවිලා යන කාළකණ්නි දවසක්, හැමදාමත් වගේ.
ඇද උඩට වෙලා සිවිලිම දිහා බලන් ඉන්න මම එලාම් එක ඕෆ් කලේ මන් හිතන්නෙ හතරවෙනි වතාවට. මන් කැමති නෑ කිසිම විශේෂත්වයක් නැති සාපයක් වෙච්ච ජීවිතයක් ජීවත් කරන්න. ඒත් මොනා කරන්නද... උරුමක්කාරයෙක්ට නිදහසේ මැරෙන්නවත් අය්තියක් නැනෙ.
නැතත් මම මහ බයගුල්ලෙක්. අඩුම තරමෙ ඇගිල්ලට කට්ටකින් ඇනගන්නවත් මම බයය්.
"සර් ජන්කුක්... ඉක්මනින්ම ලෑස්ති වෙලා එලියට එන්න. සර් ජියොන් බලාගෙන ඉන්නවා ඔබතුමා එනකම්. මන් හිතනව ඔබතුමා මේ වෙද්දි ලෑස්ති වෙනවා ඇති කියලා."
ජෙයා... අපේ ගෙදර ප්රධාන සේවිකාව, එහෙමත් නැත්තම් මගෙ ආයම්මා දොර ලග ඉදන් ඔය කතාකලෙත් තුන්වෙනි වතාවට වෙන්න ඕනි. එයා කොහොමත් මගෙ උත්තරයක් බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ නැ. ඒ ටික කියලා එයා එතනින් යන සද්දෙත් මට ඇහුනා.
ඔට්ටුවක් අල්ලනවා ඊළග පාර එන්නෙ යස්සාවේස වෙච්ච ජෙයා කෙනෙක් තමා. යක්සාවේස ජෙයාගෙන් බැනුම් අහලා ගුටිත් කනවට වඩා හොදය් මෝඩ ජන්කුක් දැන්ම ලෑස්ති වෙන එක.
මන් ඇග දිගේ රූටලා බිමට වැටුන. එහෙම්ම ටික වෙලාවක් ඉදලය් වොශ් රූම් එකට යන්න නැගිට්ටේ.
බාගෙට දත් මැදපු මම අනිත් වැඩ ටිකත් බාගෙට...., නෑ අනිත් වැඩ ටිකක් බාගෙට කරගෙන ඇවිත් ඇදුම් ඇදගත්තා.
මම එලියට එද්දි ජෙයා ආයම්මා දොර ළග හිටියෙ අතුත් පිටිපස්සට බැදගෙන. ඒ එයාගෙ හැටි. එයා හොදය්. හැබැයි එයා සීතල කෙනෙක්. මිත්රශීලී නෑ.
.
.
.
.
.
"සර් ජන්කුක් ඔතනින් වාඩිවෙන්න."එහෙම කියපු ජෙයා ආයම්මා මම කෑම මේසෙන් වාඩිවෙනකම් ඉදලා කෑම බෙදන්න පටන් ගත්තා. එයාලු අප්පගෙත් ආයම්මා. ඒ නිසා අප්පා උනත් ජෙයා ආයම්මා කියන දේ ටිකක් අහනවා. ජෙයා ආයම්මා උනත් අප්පට බය නෑ.
මම කෑම ඉවර කරලා ලේන්සුවෙ කොනකින් කට පිහදනකම්ම අප්පා එක වචනයක්වත් කතා කලෙ නෑ. මොකද ජෙයා ආයම්මට එතකොට තරහ යනවා.
YOU ARE READING
Emotionless puppet || JJK [Completed]
Fanfictionකාගෙවත් ඇගිලිතුඩු කියන දේ කරනවා ඇරෙන්න රූකඩයකට කොහෙන්ද හැගීම් රසවිදින්න අයිතියක්? ❤️