Dışarı çıktığımızda hava Nisan dinlemeden oldukça soğuktu . Önce biraz gezdik . Daha sonra sokağın başındaki pizzacıda , pizzalarımızı yedik ; derken .... Galiba İzmir'in en taş çocuğunu gördüm . Bana doğru yürüyordu . Ve el salladı . Ben de el salladım , aslında tanımıyordum . Daha sonra anladım ki arkamdaki birisine el salıyormuş . Amma da safım ! Bana sallıyor sandım . Pizzamızı yedikten sonra eve tekrar geçtik . İzmir'de maksimum 5-6 saat durduk zaten . Annemler hastaneden gelince , İstanbul'a doğru yola çıktık .
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Eve geldiğimizde saat gece 9-10 gibiydi . Yarın okula gitmek istediğim için hemen yattım .
Gece saat 3-4 civarı su içmek için kalktığımda bağrışmalar duydum .
-" Berk , yarın sabah ilk olarak çocuklarımı alıp , gidiyorum ."
-" Eyşan , dur yanlış anladın ,dur.'
-" Ben yarın sabaha niye bırakıyorum ki ; hemen gideyim !"
-" Eyşan .!.!"
Annem odama doğru yöneldi .
-" Eylül , kalk gidiyoruz ."
-" Nereye ?"
Hiçbir şeyi duymamış gibi sormuştum .
-" Bilmiyorum ama gidiyoruz . Emir , anneciğim uyan .."
Kaç gündür kaytarıyorum okuldan ...
Bavulumu hazırladım . Babam beni ve annemi engellemeye çalıştıysa da başaramadı . Babamı ne kadar çok özleyecek olsam da annemin inadı aşkını yenmişti . Bavulları hazırladıktan sonra annem internetten check-up'ları hazırladı ve uçağa binmek için yola çıktık .
