¹

330 53 191
                                    

Ay ilk yayınladığımda biri okuduğu bi fice benzettiğini söyledi o yüzden kaldırmıştım🥺 Çünkü sizin haberiniz olmasa da zamanında Him&i de çalıntı iftiraları atılmıştı kaldırmamdaki en büyük etken buydu hatta. Bu konuda travmam var yani dnğsdnşsnx ama valla ben aylaar önce bulmuştum kurguyu

Taslaklarımı boşaltıyorum bunu da atim

Seme uke ayrımı yapacak olan uzaklaşsın çünkü bu ficte seme ukeyi dert edeceğiniz mutlu bi ilişkileri olmayacak

Medyadaki şarkının sözleri ilişkilerine çok uyuyor, dinlemek istersiniz belki

Vee iyi okumalarr

*+:。.。 。.。:+*

"Yanlız çocuk, yalnız kalıyor.
Geriye kalan tek şey ayrılığımız. "

_____________

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


_____________

"Yaşıyor olması bile mucize..
Araç parçalara ayrılmış fakat o bir şekilde hayatta kalmayı başarabilmiş..
Vücudu kanlar içindeyken bile sayıkladığı tek bir isim vardı; 'Seokjin'..
Uzun zaman sonra, yakında uyanacak..
Beyninden çokça hasar almış, hafızasını kaybetme olasılığı %50'nin üzerinde..
O kazadan sağ çıkması imkansızdı ama eşiniz sıkı sıkıya hayata tutundu Bay Kim.. "

Aylardır doktorların ağzından duyduğum tüm sözler kafamda yankılanırken yorgunca kafamı geriye yasladım. Başım çatlıyordu, beynimdeki düşünceler susmuyor ve bu baş ağrıma hiç yardımcı olmuyordu.

Kendimi okumaya zorlandığım kitabı yanıma bıraktım ve sandalyede doğrularak bakışlarımı uyuyan bedene çevirdim.

Çok yakında uyanacaktı.

Ama beni hatırlamayacaktı. Çok büyük bir ihtimalle beni, bizi hatırlamayacaktı. Hafızasını kaybetmesi büyük olanak demişti doktorlar, tüm anılarımız silinecekti hafızasından.

Bu düşünce ile rahatsızca yerimde kıpırdadım. Ne yapacaktım? Beni hatırlamadığında, her şeyi unutup bomboş bir hafıza ile uyandığında ne yapabilirdim ki?

İki aydır beynimi yiyip bitiriyordu bu düşünceler.

Sevdiğim adam uyanacaktı ve beni hatırlamayacaktı. Her zaman bana sevgiyle bakan gözleri şimdi bir yabancı olarak görecekti beni.

Dudaklarından şirin lakaplarla süslediği ismimi hatırlamayacak, soğukça "sen kimsin?" diyecekti uyandığında.

Yorgunca oflamış, yanan gözlerimi kapatmıştım. O iki aydır gözünü dahi açmıyordu, ben ise iki aydır uykuya düşman olmuştum.

Ama henüz bir dakika bile dolmadan kıpırtı sesleri ile açtım gözlerimi, uyanıyor muydu?

Sanırım canı yandığından dolayı yüzü buruşmuş, iki aydır kapalı gözlerini açmaya çalışmıştı. Parmaklarını ounatmaya çalışıyor, güçlükle ufak sızlanmalar çıkarıyordu.

Lonely BoyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin