Toen iedereen na 5 minuten eindelijk in de klas was kon meneer Kazoo eindelijk beginnen met zijn uitleg. " Omdat jullie zo goed gewerkt hebben derjuist is het nu tijd voor een klas gesperk over Pim. Na dit gesprek vertrekken we naar de begrafenis om van hem afscheid te nemen." Toen meneer Kazoo dit vertelde zag je aan zijn ogen dat hij het toch zeer moeilijk had. Hij miste Jefke dat Weet gewoon iedereen maar toen het klasgesprek begon verpest 1 iemand de sfeer al meteen. "Waarom moeten we een gesprek doen over die sukkel ?" Vroeg Frank op zo'n achterlijke toon dat je hem wel in elkaar kon slaan. "Ja eigenlijk wel, waarom ?" Steunde zijn 'vriendinnetje' Loes hem. De 2 etterbakken moeten altijd wel de sfeer verpesten." Waarom durven jullie dat nog te vragen ?Ik zal het is vlug zeggen waarom, Omdat hij nog altijd tot onze klas toebehoort !" Roept Lore luidt . Ze kon wel in tranen uitbarste toen ze dat zegde. Yenthe kon zelfs wel iets smijten toen Frank en Loes zo'n opmerking maakte. "Iedereen van de klas mag me een vraag stellen over Jefke en ik zal die met respect beantwoorden wie heeft er een vraag of opmerking ?" Vroeg Meneer Kazoo om meteen van onderwerp te veranderen. Lexie stak meteen haar vinger in de lucht. Meneer Kazoo Duiden haar natuurlijke meteen aan. Ze mogt haar vraag vragen. "Hoe komt het eigenlijk dat Jefke zelfmoord heeft gepleegt ik weet wel dat hij gepest werd maar waarom ?" Eindelijk De vraag Waar Lexie mee zat kon misschien toch wel beantwoord worden. "Lexie daar kan ik jammer niet op antwoorden maar ik weet wel dat jij de eerst was die het wist omdat Jefke zijn moeder naar jou moest bellen. Voor het te vertellen . Omdat jij en Lore veel om Jefke gaven." Vertelde meneer Kazoo. Je Zag dat Lexie zich moest in houden om niet te huilen. Haar vraag werd toch niet beantwoord. Maar toch bedankte ze hem omdat hij toch geantwoord had. Plots Steekt casper zijn hand in de lucht. " Ja Casper, toch geen grapje hoop ik?" Vroeg meneer Kazoo. "sorry meneer maar ge moet de sfeer er in houden hea . Grapkeeeee ." Zei Casper eerst voor te lachen. Maar natuurlijk meenden hij dat niet maat het kwam toch wel verkeerd over bij meneer Kazoo. "Casper ! ik zei geen grapje." En de meneer werd bijna rood van woede. "Was niet de bedoeling, wat ik echt wou vragen is. : hoe hij het heeft gedaan? Allee ja als u het niet wilt zeggen moet het niet." Vroeg Casper eigenlijk vrij onzeker. "Dat is een goede vraag Casper, Hij heeft een tou vast gemaakt aan iets in zijn kamer en heeft zich zo opgehangen." Vertelde meneer Kazoo. Iedereen keek meteen met grootte ogen. "ooooh zo erg en pijnlijk . Ik zou dat veel te pijnlijk vinden zenne. Zelfs voor Frank, Loes en Luna is dat pijnlijk." Vertelde hij terwijl hij naar het groepje keek. "Ik ben geen jannet zoals jullie weet gij dat!" brulden Frank zachtjes tegen Casper en hij keek nogal kwaad ook. Maar Casper die heeft er alleen maar plezier in. "Diep vanbinnen heb je wel pijn Frank. Iedereen heeft pijn."Vertelde Casper alsof hij voor 1 keer de wijsneus is kan uithangen. "Als jij dat gelooft, droom dan maar lekker verder." Vertelde Frank. Casper kon het nu echt niet meer laten en moest gewoon zijn grap verder afmaken. "Oke kga slapen slopel Frank." Casper gierde het bijna uit van het lachen . Maar Frank kon wel vuur spuwen hij kon hier echt niet mee lachen. Hij vloog bijna in de haren van Casper maar Meneer Kazoo kwam net optijd tussen beiden. "gaste genoeg iemand nog vragen ? neen ....... oke dan vertrekken we naar de kerk." Vertelde hij meteen aan 1 stuk door dus niemand kon iets vragen. De klas stond recht en ze vertrokken samen naar de Kerk. Toen ze in de Kerk zaten waren er een paar die een tekstje gingen voor lezen. En dat begon met Lore : "Jef of wat je liever had Jefke. Ik kende je niet zo lang maar je was een toffe vogel. Je blijft altijd in mijn hart. Voor altijd jongen. Straks zingen Lexie en ik nog een liedje voor je weet je dat. We missen je tot later vriend." Na Lore was meteen Lexie aan de beurt deze kwamen meteen na mekaar voor hun daarna voor te bereiden op hun liedje. "Je was misschien klein maar super fijn. Je was een plezant ventje ik ga je echt missen en ik niet alleen." lexie moest het kort houden anders kon ze haar tranen gewoon niet bedwingen. Lore en Lexie rennen meteen naar de andere kant van de kerk voor hun klaar temaken. Ondertussen kwam Yenthe naar voor om zijn goede vriend gedag te zeggen. "Heey makker daarboven ik weet dat ge me kunt horen. Ik zal elke dag wel zeker 1 minuut denken aan de toffe tijden die we hadden belooft groetjes Jenthe." Nu kwam de voorlaatste Casper. "Kzal je missen makker deze keer geen grappen voor mij. Ik mis je weet dat." De jongens gingen naar hun plaatsen en de moeder van Jefke kwam naar voor. "Jefke mijne jongen, je vader was al weg en nu moet jij ook gaan. De echte reden heb ik nooit geweten. IK mis je mijn zoon en ik hoop je later terug te zien. 2 Vriendinnen van jou hebben nog een liedje voor je genaamd 'Nobody's Perfect' Geniet er van mijn jongen." Zo sloot de moeder af.
Lore en Lexie kwamen op en zongen hun lied. Het gaat over dat niemand perfect is en iedereen heeft wel een minpuntje. (liedje zie videoclip hiernaast)
De begrafenis is gedaan en iedereen loopt naar buiten. Buiten waar iedereen elkaar nog sterkte wenst gaat Luna ergens alleen staan en ze begint te huilen. Loes keek per toeval in de richting waar dat Luna zat te wenen en vertelde dit meteen tegen Frank. Frank kon zijn lach niet in houden en lag bijna op de grond van het lachen. Lore zag dit allemaal gebeuren maar ze wist niet waarom dat zei lachten tot ze opeens Luna zag wenen. "Kijk Luna weent." Vertelde Lore tegen Lexie, Casper en Yenthe. Lexie wilt er meteen naar toe gaan en iedereen ging er mee akkoord. Ze moesten gewoon weten wat er aan de hand was. Casper nam meteen het woord. "Luna gaat het ?" Vroeg Casper op een vriendelijke toon. Maar dat had hij misschien beter toch niet gedaan. Hij kreeg meteen een kwaad antwoord terug. "Laat mij godverdomme gerust! " Riep ze wel heel kwaad. Casper,Lore,Lexie en Yenthe waten meteen op hun tenen getrapt. "Sorry we wouden enkel helpen." Vertelde hij . Maar Luna liep al kwaad weg ze konden niets doen. De hele maand was gewoon een hel. Ze wisten niet hoe ze deze laatste week nog moeste door komen met al die tegenslagen maar ze gingen er voor.
