GARDENYA

7. Bölüm "Kalbim Sarhoş Olmuş"

Can Ozan - Öyle Kolay Aşık Olmam

Yorum ve yıldızlarınızı eksik etmeyin lütfen, keyifli okumalar!

Başkasına göre yanlış olan bana göre olmayabilir. Bir başkasına ahlaki gelmeyen beni ırgalamayabilir. Kendimce doğru olanı yapıyordum ve ben başkalarının fikirlerinin esiri olmayı sevmiyordum. Böyle düşünüyordum o sıralar. Kerim'i hayatıma dahil ettiğim zamanlar yani.

Kimselere anlatmadığımız bir sır olarak büyümesine izin verdiğimiz bir arkadaşlığın başlangıcındaydık. Belki de ona kızmam gerekirdi, Şeyma ile dudak dudağa görmüş olmama rağmen benimle buluşmak istediği için. Birkaç hafta önce olsa kızardım. Çünkü Kerim'i ilk fark edişimde tek dikkat ettiği şeyin ben olduğumu düşünmüştüm. Ancak onu seyrettikçe etrafında dönüp duran çok fazla insan olduğunu görmem Kerim'i gözümde farklı olmaktan kurtardı. Beklentilerimi aşağıya çekti ve hızını alamadığım merakım biraz olsun dizginlendi.

Hem Kerim'le buluştuğumuzda da söylediğim gibi, onunla göz önünde olmak veya karşılıklı beklentilerin olduğu bir ilişki içinde olmak istemiyordum. Onu tanımak istiyordum, soru işaretlerimi gidermek istiyordum. Belki bazı haylaz düşüncelerim de vardı ama bunları şimdilik kendime bile söylemiyordum.

Kar yağmasına rağmen onunla buluştuğuma inanamasam da asıl şaşkınlığa uğratan buluştuğumuz mekan olmuştu. Vıcık vıcık aşklardan ve buna ortam yaratan her şeyden nefret eden ben, tepedeki bu küçük odacıklara ve içerisindeki odun ateşinde soba detayına bayılmıştım. Bunda Kerim'in kestaneleri elindeki maşa yardımıyla çevirirken gözüme hoş gözükmesinin de etkisi vardı.

Onu incelemek hoştu. Kayıtsız ifadesine tezatlık oluşturan meraklı bakışları ve söylediklerimin onu şaşırtması gururumu okşamıştı. Keyifli bir akşam geçirmiştik. Eve döndüğümde Eliz'e hiçbir şey anlatmadım. Anlatmayacaktım. Kerim'i Şeyma ile biliyorlarken ortaya böyle bir şey atmam ve açıklama çabam birden fazla cümle kurmam demekti. Benim aşırılıklarıma göz yumacağını bilsem de ismi lazım değil'den sonra daha dikkatli olacağımı söylemiştim. Şimdilik adına hata demiyordum ama olur da Kerim benim için hata olursa bunu benden başkasının bilmesini istemiyordum, şimdilik.

Hem gizli kalmasını istiyordum. Kerim hakkındaki düşüncelerine şekil vermek istemiyordum çünkü Kerim'in nasıl biri olduğuna ilk önce ben karar verecektim. Eğer Şeyma ile aralarındaki ilişki derinleşirse hayatından çıkmakta sakınca görmüyordum. Kerim'i hayatımda değil, sadece ikimize özel olan, ikimizin hayatından ayrı anlarda tanımak istiyordum.

Kulağa zorlu bir "challange" gibi geliyor değil mi?

Üzerime sade kıyafetler giyip evden çıktığımda normal şartlarda beni alması gereken Alper, kız arkadaşını alacağından taksiyle gitmek durumundaydım. Bir asalak olmadığım için bunu sorun etmemem gerekir ama insan alıştığı konfordan mahrum olunca biraz gücüne gitmiyor değil.

Taksiye binip çiçeği burnunda çiftle buluşacağımız mekanın adresini verdim. Doğrusu bu Alper'in tanıştığım ilk kız arkadaşı değildi. Daha önce de bir yerlerde önceki kız arkadaşlarıyla tanışmıştım ama hiçbirinde yalnızca üçümüzün olacağı özel bir buluşma gerçekleşmemişti. Yine de bu da spontane gelişmişti. Alper'in ödevine yardımcı olduğum için yemek sözü vardı zaten kız arkadaşıyla tanışmak için iyi bir fırsattı.

Mekana girdiğimde Alper ve kız arkadaşı gelmişti. Yan yana oturuyorlardı ve kız inanılmaz güzel görünüyordu. Yanlarına gidip tanıştığımda adının Ela olduğunu öğrenmiştim. Orantılı yüzü ve adının aksine mavi gözleriyle etkileyici görünüyordu. Fotoğraflarda gördüğümden daha güzel gelmişti gözüme. Alper'i süzdüğümde ise kızdan etkilendiği açıktı. Bir süre sonra Ela'yı tanımak için nelerden hoşlandığını sormuştum.