Yaklaşık bi yarım saat bekledikten sonra polis sirenleri duyulmaya başladı. O sırada ben dizlerimi kendime çekmiş ağlıyordum. Hala yaşadığım daha doğrusu gördüğüm şeyin şokunu atlatmaya çalışıyordum.
Polisler arabalarından indi. Bir kaçı yanıma geldi ve beni soruşturdular, bazıları da ara sokağa girdiler. Ben soruşturulduktan sonra bı kadın polis yanıma yanıma geldi ve beni sakinleştirdiği sırada arkasından başka bir polis geldi.
...: Afedersiniz hanım efendi adamın üzerinde kimliği bulundu ve belki bu adamı görmüş olabilirsiniz diye düşünüyorum..
Polis adamın kimliğini bana uzattı. Bende titreyen ellerimle kimliği aldım. Kimliğin üzerindeki fotoğrafı gördüğüm de kimlik elimden düştü. Bu o sabahki bana taciz eden adamdı. Polisler bana sorar gözlerle baktı. Derin bir nefes aldım ve konuşmaya başladım.
İrena: bu sabah çalıştığım cafe ye geldi.. yanına gittiğimde...bana taciz etti ve iş arkadaşlarım onu cafeden attı sonra bu adamı hiç görmedim.
Dedim titreyen sesimle. Kadın polis beni sakinleştirdi ve omzuma bir battaniye serdi. Sonra sakin olmamı ve herşeyin geçtiğini söyledi. Ardından bana birkaç şey daha sorup soruşturmayı bitirdiler.
Polislerin işleri bitince ve ambulans gelip cesedi alınca birkaç polis geldi ve eve gitmemi ve dinlenmem gerektiğini söylediler ben dediklerine kafa salladım ve gidişlerini izledim. Herkes gidince orda yanlız kaldım. Bı yarım saat orda öylece oturdum ve kendime gelmeye çalıştım.
Yeterince iyi olduğumu düşününce ayağa kalktım ve benim çalıştığım cafe ye yakın olan bı parka gittim. Parkta ki bir salıncağa oturdum ve hafiften sallanmaya başladım. Hala vicudum titriyordu ama bu sefer üşüdüğüm için titriyordum. Kadın polis bana verdiği battaniyeyi almak zorunda kalmıştı. Bende üstümdeki ceketle duruyordum. Düşüncelere daldığım için fark etmemiştim omzuma koyulan ceketi ve yan salincaktaki mor takım elbiseli adamı.
Düşüncelerden kurtulmamı sağlayan yan salıncağın sallanırken çıkardığı rahatsız edici sesti. Düşüncelerden kurtulunca kafamı kaldırdım ama adama bakmadım. Omzuma koyulan ceketi giydim ve önünü ilikledim.
Sadece karşımda benden biraz ilerdeki sokak lambasına baktım. Ortamda ölüm sessizliği vardı. Ne o nede ben konuşuyorduk...
----------------------~~°○✩○°~~-----------------------
----------------------~~°○♡○°~~------------------------
Arkadaşlar 2 haftadır bölüm atmadığım için üzgünüm sadece 2 haftadır hastaydım ve aklıma yazacak bir şey gelmedi o yüzden yazamadım neyse
Sizleri seviyorum..(｡♡‿♡｡)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sanzu Haruchiyo x Reader
Teen FictionHikaye İrena adında bir kızın başından geçiyor hikayede İrena sokakta yürürken yaralı bir adamla karşılaşıyor ve İrena adama üzülüp ona yardım ediyor ve olaylar o günden sonra başlıyor..
