Sanzu Haruchiyo x Reader

KAYIP KIZ

   Bana seslenen kişinin kim olduğunu görmek için gözlerimi sesin geldiği yöne çevirdim. Ran kendi sandalyesine oturuyor ve bana el sallıyordu. Benim ona baktığımı görünce yanındaki boş sandalye yi işaret etti. Kısa bir süre öylece baktım ve sonra yanına gidip gösterdiği sandalyeye oturdum. Sağ yanımda Ran sol tarafımda ise Sanzu oturuyordu.

   Bakışlarım Sanzu ya kaydı. Sinirli gibiydi ve bende öyleydim. Beni resmen kısıtlıyordu. Arkadaşlarımı görmek istiyordum. Onları çok özlemiştim. Çoktan bir hafta geçmiş miydi? Eğer geçtiyse Rose beni evde göremeyince ne yapmıştı? Polisi aradı mı? Beni merak etti mi? Peki ya iş yerindekiler o kadar süre gelmeyince endişelendiler mi? Acaba beni aramaya çıktılar mı?

°/｡O SIRADA ROSETTA'NIN AĞZINDAN°/｡

   Neredeyse iki veya üç hafta olmuştu. Sadece bir hafta evde yoktum ve eve geldiğimde İrena evde değildi. Birkaç saat bekledim işte olduğunu düşündüm. Beklerken uyuya kaldım ve kalktığımda neredeyse öğlendi. Etrafa baktım evi dolaştım ama İrena yı bulamadım. Bunun üzerine çalıştığı kafeye gittim. Geldiğimde Mikaela yı gördüm. Kasada durmuş derin düşüncelere dalmıştı. Modu fazlasıyla düşük gibiydi. Yanına gittim ve sorunun ne olduğunu sordum. Duyduğum şey ile şok oldum ve elim ayağım titredi. İrena bir haftadır işe gelmemişti. Mikaela eve bile gelmişti ama kapıyı açan olmamıştı.

   Elim ayağım titriyordu. Sadece bir hafta yoktum ve İrena kayıpdı. Kaçırıldı mı? Başına bir şey mi geldi? Nerede? Eğer kendi iradesiyle gittiyse nereye gitti? Neden haber vermedi? Ben bunları düşünürken bir şekilde kendime geldim. O endişe ile arabam olduğu bile aklıma gelmedi. Koşarak karakola gittim. Geldiğimde nefes nefeseydim. Hızlıca bir polise olanları anlattım, onu aradım belki yüzlerce kez ama cevap yoktu. Polisler arama ekibi başlattı ve İrena yı aramaya başladılar. Bende onlara yardım ettim ve şimdi buradayız günlerdir hatta haftalardır İrenayı arıyoruz. Mikaela kayıp ilanı asıyor ve gelen geçene gördü mü diye sorguluyordu. Bende polislerle birlikte şehrin her yerinde onu arıyordum. Ne olursa olsun İrenayı bulacaktım.

°/｡İRENA'NIN AĞZINDAN°/｡

   Günler geçip gidiyordu benimse günlerim hep aynıydı. Kalkıyordum, kıyafetlerimi giyinip kahvaltı için aşağı iniyordum. Kahvaltımı yaptıktan sonra odaya gidiyor ve bütün günümü orada geçiriyordum. Sanzu bana resim yapabilmem için bazı şeyler almıştı. Aynı zamanda zaman geçirmek için bir müzik çalar ve kulaklık da vermişti. Ben her gün müzik dinleyerek resim çiziyordum. Bu durum canımı çok sıkıyordu.

   Sanzuyla dışarı çıkma konusunu konuşmak istemiyordum. Ama genelde dışarıda daha doğrusu odanın dışında bilmediğim yerlerde oluyordu. Geldiğinde ise genelde yorgun oluyordu ve beni yanına alıp yatıyordu. Onunla konuşmaya bile fırsatım olmuyordu. Yinede başını göğüsüme koyup, belime sarılıp uyuması çok şirindi. Bende o uyurken pamuk şeker rengindeki saçlarını okşamayı çok seviyordum.

   Ben bunları düşünürken kilitli olan odanın kapısı açıldı ve içeri Sanzu girdi. Her zaman olduğu gibi üzeri hep kan içindeydi artık buna alışmıştım. Sanzu bana tek bir kelime bile etmeden odanın içinde bulunan banyoya girdi. Yarım saat bir saat sonra banyodan çıktı. Ben o sırada tuvale birşeyler yapıyordum. Burada olduğum süre boyunca yaptığım dördüncü tablo falandı. Sanzu çizdiğim ve boyadığım resimlere sanat eseri gibi bakıyordu. Kahvaltı için odadan çıktığımda çizdiğim ve boyadığım resimleri harika çerçevelerde ve duvarda asılı görüyordum.

   Bu sefer de bı orman çiziyordum ama bu orman farklıydı. Kış ayıydı her yer karla kaplıydı. Ağaçların yaprakları dökülmüş ve dallarında kar birikmişti. Tam ortasında da bir kulübe vardı. Tahtadan, ışıkları sönmüş, çürümüş gitmiş bir ev çizmiştim. Gözüme bir şaheser gibi geldi gerçekten bu resmi çok beğenmiştim. Şaheserime bakarken Sanzu zaten banyodan çıkmıştı. Sadece altına bir eşofman giyinmişti ve saçlarına sarılı olan havluyla onları kuruluyordu. Yanıma gelip çizdiğim resme baktı. Resmen gözleri patlamıştı.

"Vay canına.. Her zaman ki gibi harika yapmışsın bebeğim"

   Dedi ve bana doğru eğildi. Kafasını boynuma gömdü ve küçük öpücükler kondurdu. Sanzunun böyle davranmasını seviyordum. Ona baktım ve gülümsedim. Oturduğum yerden ayağa kalktım ve Sanzunun yanağına küçük bir öpücük kondurdum. Ben bunu yaparken Sanzu ellerini belime götürmüştü bile. Ben kafamı kaldırıp ona doğru sevgi dolu bir şekilde baktım. Kollarımı boynuna doladım ve anlını anlıma yasladım. "Teşekkür ederim canım.." dedim. Sanzu gülümsedi ve beni kucağına alıp yatağa götürdü. İkimiz de yatağa uzandık ve birbirimize sarıldık. Onunla konuşmak istediğim konuyu açmak istedim ama bu mutlu anı bozmak istemedim. Eğer şimdi onunla arkadaşlarımı görmek istediğim konusunu konuşsam ortam bozulurdu. O yüzden şimdilik bir şey demedim. Kısa bir süre sonra zaten Sanzu uyuya kalmıştı. Bende ona sarılarak uykuya daldım.

----------------------~~°○✩○°~~-----------------------
----------------------~~°○♡○°~~-----------------------

Neden bilmiyorum ama bu bölüm biraz değişik oldu.. olmadı gibi ama yinede atıyorum. Neyse siz düşüncelerinizi yorum olarak yazın lütfen sizi seviyorum baaaii..(⁠〃ﾟ⁠3ﾟ⁠〃⁠)