Magnet | taegyu

1.1

Taehyunkang_
Beomgyu buluşalım mı?

Bombomgyu
Oha ne oldu

Taehyunkang_
Hyuka ile kavga ettik ve konuşmamız gerekiyor sanırım.

Bombomgyu
AY OHA OHA OHA
Dur
Hyuka kim

Taehyunkang_
Ağzını burnunu kırdığınız arkadaşım

Bombomgyu
Haaaaa
Şey ya
Tamam
Parkta?

Taehyunkang_
Parkta.

Bombomgyu
Giyineyim ben o halde

Taehyunkang_
Giyin o halde.

🛹🛹🛹

Gri saçlı çocuk elinde ki telefondan saçlarına bakıyordu. Aklına Beomgyu ile tanıştıkları gün duyduğu kelimeler geldi. '... saçların aşırı hot duruyor...' demişti o saçma uzun ve gürültülü sözlerinin arasında. Taehyun Beomgyu'yu nasıl buluyordu. Tatlı bulduğu bildiği bir gerçekti. Gerçi Beomgyu'nun tatlı olduğu nesnel bir yargı diye düşünüyordu.

Beomgyu, Beomgyu, Beomgyu. Şirin birisi diye düşündü. Onu düşününce istemeden gülümsüyordu. Ve sesi... Cidden güzeldi. Neden şuan ünlü bir şirketin stajyeri falan değildi? Gri saçlı çocuğa göre bu hisler aşk olamazdı. İmkanı yoktu. Ancak hoşlantı? İnsan kısa sürede hoşlanabilir miydi birisinden?

Uzun saçlı çocuk mutluluktan yerinde duramıyor bir o yana bir bu yana seke seke yürüyordu. Mutluydu. Her ne kadar babası o çıkmadan moralini bozsa da sıkıntı yoktu. Yıldız çocuk Kang Taehyun ile buluşuyordu!

Beomgyu babasını sevmezdi. Kimse sevmezdi. Annesini aldatır, içki içer, sinirlenince vurmasa da Beomgyu'dan o siniri çıkarırdı. Evet parası boldu Beomgyu ne isterse sırf sussun başında dolanmasın diye alırdı. Sonuçta Beomgyu'nun istedikleri alınırdı. Ama mental bir bedeli oluyordu.

"Taehyun! Selam. İyi misin moralim bozuk demiştin?"

"Evet iyiyim sanırım. Oturalım mı?"

"Tabi olur."

Beomgyu huzursuz hissetmeye başlamıştı. Ne zaman böyle hissetse pek iyi şeyler olmuyordu. Ancak bir şey olmaz ne olabilir ki? Diye düşünerek attı düşünceyi kafasından.

"Neden kavga ettiniz anlatmak ister misin?"

"Bana aşıkmış öyle söyledi." Beomgyu iç ısıtan bir şekilde gülümsedi.

"Belliydi." Gri saçlı çocuk kafasını o tarafa doğru döndürdü ve anlamadığı her halinden belli olur bir şekilde kaşlarını çattı.

"Nasıl belliydi ben fark etmedim?"

"Bakışları. Çok güzel bakıyordu sana. Hareketleri de bunu destekliyordu. Sen o bakışları fark edemezsin zaten, ama yine de kıskanmasından düşünmeliydin."

"Bilmiyorum. Çok uzun zamandır arkadaştık. Kardeşim olarak görüyordum."

"Sakın ona kardeşim diye hitap ettiğini söyleme!"

"Neden ki. Öyle ettim evet?" Beomgyu o şen kahkahasını bastı.

"Acıdım çocuğa. Soobin'de kardeşim derdi Yeonjun'a çok üzülürdü bebeğim. Sevgili oldular ama kızgınım ona çok üzülüyordu Yeonjun." Son bir kez gülümseyip Taehyun'un gözlerine baktı ve devam etti. "Ama sen yine de sıkma canını çok uzun zamandır arkadaşsınız sonuçta o bağ çabuk zedelenmez. Sen ona kardeşim desen bile!"

"Bilmiyorum. Bir de şey dedi"

"Ne dedi?" Söylemek ve söylememek arasında kaldı Taehyun. Söylese ne olurdu? Beomgyu ondan hoşlanıyordu ama o bundan emin değildi. Emin olması lazımdı ama nasıl olacağını da bilmiyordu.

"Senden hoşlanıyor muşum?" Beomgyu'nun gözleri kocaman açıldı. Bunun ihtimali bile karnını alt üst etmeye, duyan birisinin kalp krizi geçirdiğini düşünemesine sebep olacak bir şekilde kalbinin atmasını sağlıyordu.

"Hoşlanıyor musun?" Bilmiyorum diye geçirdi içinden. Gözleri Beomgyu'nun güzel dudaklarına kaydı. Öpseydi güzel olmaz mıydı? Her şey çok ani oldu. Taehyun dürtülerine hakim olamadan öptü Beomgyu'nun güzel dudaklarını.

Aha kiss kiss geldi oha
Bu arada Taehyun'un gri saçları😭
Seviyorum sizi😍😘😋🖐️😜🤭👏