<ក្រាក....ផូស...>សម្លេងទ្វារបើកឡើងនាំយករាងកាយមាំ មុខមាត់សង្ហារ ខ្ពស់ស្រឡះ មីន យុនហ្គីឬសូហ្គាជាអ្នកបើកតែចូលមកមិនទាន់បានស្រួលបួលផងក៏មានក្នើយមួយហោះមកចំកណ្តាលមុខពេញដែលជាស្នាដៃរាងតូចជីមីននឹងជាប្រពន្ធរបស់នាយផងដែរ
<មីន...អូនយ៉ាងមិចនឹង?ហេតុអីគប់បងបែបនេះ?>នាយបោះជំហ៊ានមកជិតរាងតូចរួចសួរទាំងមានចម្ងល់ នេះនាយទើបតែមកពីធ្វើការហត់ហើយមកដល់ផ្ទះមានរឿងបែបនេះទៀត
<នៅមកសួរទៀតហេស៎ លោកធ្វើអីលោកដឹងខ្លួនឯងហើយ>រាងតូចបែរមុខចេញគេចពីនាយ ឆ្លើយតបទៅវិញទាំងហីៗ ខ្លួនឯងធ្វើខុសហើយនៅមកសួរគេទៀតគួរឲខឹងមែន
<បងធ្វើអីខុសមែនទេ?>នាយដាក់ខ្លួនអង្គុយលើពូកក្បែររាងតូចរួចទាញមកអោបតែត្រូវរាងតូចរើចេញ
<ខុស >មួយម៉ាត់យ៉ាងខ្លីចេញពីមាត់រាងតូចកាន់តែធ្វើឲសូហ្គាឆ្ងល់លើសដើម
<បងបានធ្វើអីទៅ?ប្រាប់បងផងណា៎ ប្រពន្ធសម្លាញ់....>
ជីមីនមិនមាត់កអ្វីទៀតតែក៏ទាញទូរស័ព្ទដែលនៅលើតុមកបើកហើយបោះឲនាយក្រាស់មើល ឃើញថាជារូបនាយអោបចង្កេះនារីម្នាក់ សូហ្គាគ្រាន់តែឃើញហើយគាំងមិនស្ទើរទេ នេះប្រពន្ធគេបានរូបនេះមកពីណា?ពេលនេះរាងតូចប្រហែលជាកំពុងគិតថានារីក្នុងរូបនិងនាយមានទំនាក់ទនងនឹងគ្នាមិនខាន
<មីន...មិនដូចអ្វីដែលអូនគិតទេ បងនឹងនាងគ្មានស្អីនឹងគ្នាទេណា>នាយទុកទូរស័ព្ទមួយកន្លែងហើយចូលមកអោបលួងលោមប្រពន្ធម្តងទៀត នឹងបកស្រាយប្រាប់ការពិត
<បងមិនបានកុហកអូនទេ ពេលនោះនាយរអិលទើបបងជួយទប់>នាយយកដៃអង្អែលខ្នងប្រពន្ធតិចៗ ប្រាប់ទៅរាងតូចដោយសម្តីផ្អែមស្រទន់ ពាក្យដែលគេនិយាយនេះគឺជាការពិតគេមិនបានកុហកទេ គេស្រឡាញ់រាងតូចស្ទើរស្លាប់ទៅហើយមិចនឹងអាចទៅមានស្រីបានទៅ
<អាយ....បងធ្វើស្អីនឹង?>រំពេចនោះដោយសារតែរាងតូចមិនព្រមស្តាប់ហើយនៅមិនមាត់តបនាយវិញទៀត ធ្វើឲនាយក្នាញ់ជាខ្លាំងទើបចាប់ផ្តួលរាងតូចឲគេងលើពូកហើយឡើងទ្រោបពីលើ ប្រពន្អគេនេះលួងធម្មតាមិនបាត់ទេទាល់តែប្រើវិធីផ្សេង
