TOUGH LOVER

Chapter 18

Chapter 18

Hindi ko alam kung tama bang sumama ako sa kanya. Ni hindi na ako nakasagot nang sabihin niyang kailangan naming mag-usap. Ni wala akong nasabi nang nagsimula na siyang maglakad palabas ng locker room. I just followed him. And now, we're inside his car.

Unlike Jace, I realized long ago that Jarez was never a gentleman. Base on our previous encounter, I've taken him to be the bad-boy type of guy. Not entirely a well known bad boy but a closet bad boy if there's even such a thing. Hindi ko alam kung alin ang totoo sa ugali niya. puro magagandang bagay ang naririnig kong sinasabi ng ibang tao tungkol sa kanya pero hindi iyon an gang ipinapakita niya sa akin. Except for that one weird night when he visited me at Sai and Jei's apartment. O baka naman guni-guni ko lang iyon dahil sa pagkakasuntok sa akin? Pagkatapos kong malaman mula kay Gem ang tungkol sa mga plano ni Jarez, tuluyan na akong natakot sa kanya. It wasn't easy to admit that I am afraid of him. Kaya nga hindi ko pinapahalata sa kahit na sino. Pero alam ko sa sarili ko na takot ako sa kanya. And being in this closed space with him made me kind of claustrophobic, though I have never felt anything like it before.

Mahigpit ang hawak ko sa makapal na libro namin sa Calculus. Hindi ko na nagawang iwanan ito sa locker ko kanina dahil bigla nalang akong napasunod sa lalaking ito.

Akala ko ay lalabas kami ng campus dahil iyon ang tinahak naming daan ngunit napataas ang kilay ko nang napagtantong papunta sa Arachnid's Museum ang tinatahak naming daan. Sa lahat ng buildings sa DQHS, namumukod-tanging ang AM lang ang pinakamalayo. Kaya nga isang beses palang akong tumapak doon kasama ang mga ka-grupo ko sa activity namin sa Zoology.

Habang daan ay panay ang pag-ikot ng turnilyo sa utak ko. anong gagawin namin sa Museum? Sa pagkakaalam ko ay hanggang five pm lang bukas iyon at malapit nang mag-five. Kung mag-uusap kami, bakit doon pa? bakit hindi nalang sa library? Maraming tao doon at hindi ako kakabahan na baka may balak siyang ihulog ako mula sa 5th floor. Pwede din naman sa park. Open space doon at marami ang makakakita sa amin. Bakit kailangang sa kasulok-sulukan pa ng school? Why Arachnid's Museum of all the other Museums?

Ang akala ko ay magpa-park lang si Jarez sa harap ng Museum at papasok na kami pero hindi. May ibang plano pala siya. hindi niya ako dinala mismo sa loob ng Museum kundi sa likud nito! ang alam ko ay dead end na ang Museum at bangin na ang nasa likuran nito! Bumangon ang kaba sa dibdib ko nang iparada ni Jarez ang kotse ilang metro ang layo mula sa edge ng cliff.

Plano ba niya akong itulak doon? Lalong napahigpit ang yakap ko sa libro. Napansin yata iyon ni Jarez dahil nilingon niya ako at kinunutan ng noo!

"What?"

"S-sabi...?" I frowned inwardly for stammering. I cleared my throat and talked again. "Akala... I mean, dito tayo mag-uusap?"

Nagkibit-balikat lang siya. nakita kong may pinindot siyang butoon at kaagad na bumaba ang bubong ng kotse. "Oo, bakit? May... problema ba?" lumingon-lingon pa siya sa paligid, hindi ko alam kung ano ang ini-expect niyang makita.

"Oookay...?" I bit my lower lip and looked away. Nag-focus ako sa mgandang tanawin sa harap ko. Mukhang wala naman siyang planong bumaba ng sasakyan. Dito lang siguro kami mag-uusap? Good. I mean, what the hell, Triss? Stop being so paranoid! I shifted in my seat. "So..."

"So."

Okay, Triss. Grow some balls and man up. Wait-that sounded weird inside my head-oh never mind. I gathered the courage by breathing in and out in my mouth.

I shifted in my seat and faced him which I almost regret because the moment I looked at him, I realized he was also looking at me with those intense green eyes that never fail to unnerve me. I knew then that I wouldn't be able to look away so I gathered what's left of my sanity and voiced out what I wanted to say.