Maraming satin ay bumababatikos
Dahil ang iba satin ay mosmos
Pinapaulanan ng masasakit na salita
At pinapasunod na parang tupa
Palagi nating naiisip na "kailan"?
Kailan naman tayo pagbibigyan ng kapalaran
Kailan tayo papaburan
Na maging masaya kahit saglit lang
Sa bawat sampal satin ng hirap ng buhay
Parang sirang tulay
Walang umaalalay
At walang maging gumagabay
Gusto nating tayo naman
Tayo naman ang paburan
Kahit panandalian lamang
Gusto natin sabihing
" AKO NAMAN MUNA"
BINABASA MO ANG
"LIWANAG AT DILIM"
Poezie"Hindi masabi sabing nararamdaman ngunit naipaparamdam at nasusulat ng lapis at kamay📄✍"
