Ether of Anarchy (Manchester I - ON HIATUS)

Chapter 8

Miss Avery ^

Happy 7k reads! Thank y'all!!!

short ud :)

-

"Dadaan ako."

Ngumisi ang lalake bago harangan ang dadaanan ko. Ang lalaki nila at ang papanget. Hindi ko naman sila kilala pero mukhang senior sila o junior.

"Kinakausap ka pa namin wag kang bastos." Madiin na asik ng lalake.

"Sino ba kayo?" Matamlay kong tanong.

"Binayaran kami para lumpuhin ka." Mayabang niyang sagot pero mukha namang trying hard.

"Ahh bayaran." I nonchalantly said.

The latter gone mad, "Anong sabi mo?!"

"Kako bayaran kayo." Paguulit ko.

"E gago ka pala e!" Nanlilisik niyang sigaw sabay sugod sakin.

Mabilis ko siyang naiwasan kaya nasubsob siya sa lamesa. Sumugod din ang mga kasamahan niya kaya puro iwas ang ginawa ko. Pilit kong sinasaisip ang paaalala ni Race na wag papatol sa panget kaya hindi ako papatol sakanila ngayon.

Napabuga ako ng hangin nang saglit silang tumigil dahil kung hindi tumba ay lupaypay na sila sa pagod.

"Sayang ang bayad sainyo." Akmang tatalikod na ako nang may humablot sa braso ko at pwersang iniharap. Huli na nang makagalaw ako at natagpuan ko nalang ang sariling nakaupo sa sahig.

"Tama na ang warm up. Magsisimula na tayo." Ngisi ng lider kuno nilang sumapak sakin.

"Hindi ako pumapatol...sa panget." I verbalized my thoughts.

He seemed not to like my comment because of his mugshot look, "Tignan natin kung sinong panget pagkatapos neto! Sugudin niyo!"

Huminga ako ng malalim bago tumayo ng tuwid. Hinayaan ko silang saktan ako gaya ng paalala ni Race pero hindi ko hinayaang mapuruhan ang exposed kong balat lalo na sa mukha.

"What the hell is going on here?!!!"

Argh finally.

"Omyghad, Lia! You dumbasses! Get off her! Don't fucking touch her. I'll fucking sue you seniors!" It's Camilla.

With the help of Cam, I gathered my remaining strength and got up. The senior she called who beat me ran away, but she assured me she knew them and would take care of it.

"I'm fine, Camilla. Mukha ba akong may tama?" Malamya kong anas pagkabawi ko ng kamay ko sakanya.

I know she's just a concerned friend or MSC Officer but I can live. I'll live at this state. Gaya nga ng sinabi ko hindi ako napuruhan dahil tatlong beses ko lang sila hinayaang tamaan ako sa katawan. Masakit oo pero naiinda ko naman wag lang hahawakan.

"Are you insane?! May tama ka! For damn sake, Lia. Mukha kang narape!" She's exaggerating.

"I'm alright, Cam. Salamat sa concern." I impassively said.

She massaged her temple, "No! You're not fucking fine! Show me your body, take that shirt off!"

Tumaas ang kilay ko at natigilan sa pagaayos ng gamit ni Maam dahil sa sinabi niya, "Are you kidding me? And could you please stop cussing."

She softened, "I'm sorry, but Lia look at you. You're not okay!"

I sighed, lifting my shirt hanggang sa upper abdomen ko, "See? Nothing."

Her eyes linger longer on my core, "U-um sure clearly, but you got hit." Halos pabulong niyang sagot bago umiling at nagiwas ng tingin.

"Okay lang ako, Cam."