SADECE Benim (Ara Verildi)

BÖLÜM 1:NEFRET

Dibine Kadar Aşk Serisinin ikinci kitabı SADECE Benim'i sizlerle paylaşmaktan mutluluk duyuyor ve fazla uzatmadan kitaba başlıyorum.

Umarım sizde karekterleri ve hikayeyi benim sevdiğim kadar seversiniz...💘🎈

----------------------

'Neden bu düzen böyle,
Neden herkes sahte...'

Manga

---------------------

Buket en sevdiği, göğüs dekolteli mor elbisesini giymiş bu özel akşam için hazırladığı mükemmel masanın başında oturuyordu. Ara sıra masaya koyduğu telefonundan saati kontrol ediyordu. Neredeyse gece yarısı olmak üzereydi ama Sedat hâlâ ortalarda yoktu.

Buket ile Sedat evleneli bugün tam bir yıl olmuştu. Bu kadar az zaman geçmesine rağmen evlilikleri sallantıdaydı. Buket bu durumu tersine çevirmek için elinden geleni yapıyordu. Sedat'ın bu gecede gelmeyeceğini anlayarak masadan kalktı ve eline bir şişe şarap alarak yatak odasının yolunu tuttu.

Üstündeki elbiseyi bu gece Sedat'ın çıkaracağını düşünmüştü. Büyük hayal kırıklığı ile kendi çıkardı ve tenine değen soğuk hava ile ürperdi. Yaz olmasına rağmen geceleri epey soğuk oluyordu. Ya da Buket sıcağı sevdiği için bu hava bile ona soğuk geliyordu. Hemen yorganın altına girdi. Başucuna bıraktığı şarap şişesinden kendine bir kadeh şarap koydu ve yudumlarken telefonunu aldı. Sedat'a nefret dolu bir mesaj attı.

'Bu kadar yeter artık. Yüzünü bile görmek istemiyorum. Neredeysen orada kal. Hatta mümkünse bir daha hiç gelme.'

Büyük bir sinirle yazdığı mesajı defalarca okudu. Bunu kendini daha kötü şeyler yazmaktan alıkoymak için yaptı daha çok. Beyninde dönüp duran cümleler çok daha kırıcıydı. Erkekler evlendikten sonra değişir demişlerdi ama Buket bu kadar büyük bir değişim beklemiyordu. Evlenmeden önce her boş anını kendisi ile geçirmek isteyen adamı artık tanıyamıyordu. Şu saatten sonra bu duruma üzülmeyi bırakmıştı. İçinde sadece nefret vardı.

Şarap kadehini komidinin üzerine bıraktı ve bir süre yatakta dönüp durdu. Bu içindeki öfke uyumasını zorlaştırıyordu. Yataktan kalktı, üzerine sabahlığını geçirdi. Çantasından sigarasını alarak yatak odasında ki kapıdan geniş balkona çıktı.

O gece neredeyse bir paket sigarayı bitirdi. Öfkesi hâlâ dinmemişti. Saat neredeyse 3 olmak üzereydi. Sedat eve hâlâ gelmemişti. Sigarasını söndürüp yatağa geri döndü. Tam gözleri kapanacakken telefonun yükselen zil sesi ile geri açtı. Arayan Sedattı. Hemen aramayı reddetti. Bu akşamdan sonra o konuşmak istediği son kişiydi. Durmadan reddetmesine rağmen Sedat ısrarla arıyordu. Anlaşılan bu gece uyuyamayacaktı. Telefon tekrar çalmaya başladığında sinirle açtı.

"Ne var pislik. Seninle konuşmak istemiyorum bunun nesini anlamıyorsu?"

Karşı taraftan Sedat'ın sesi duyuldu.

"Buket şu an. Şu an bunun hiç. Sırası değil. Şimdi sana dediklerimi yap." dedi Sedat. Sesi tedirgin, titrek ve ağlamaklıydı.

Genç kadın telefonun ucunda sessiz kaldı. Sedat'ın neden bu kadar korktuğunu anlayamamıştı.

'Hadi sabaha kadar bekleyemiycem.' arkadan başka bir adam konuşmuştu.