"Hiç gitmiceksin dimi abi?"
"Nereye?"
"Beni bırakmicaksın değil mi hiç?"
"Eğer senden daha cadı daha tatlı bir kardeş bulursam onun yanına gidebilirim" bunu dediği an ağlarım işte ben onun kardeşiyim sadece ben!
"Hey tamam taamam ağlama hemen,senden cadısı yok bu dünyada merak etme sen."
Gözümden akan yaşları silip sım sıkı sarıldı
"Gitmiceksin yani?"
"Eğer bir gün aynaya bakarsan ve çok güzel bi kız görürsen giderim?"
"O zaman hep yanımdasın!peki neden?"
"Çünkü o zaman sen büyümüş olursun ve bana ihtiyacın kalmaz"
"Hayır abi hep yanımda kal"
"Bakarız,neden?"
"Çünkü hep sana ihtiyacım olucak"
"Neden benim gibi birine ihtiyaç duyasın ki?"
"Çünkü sen muhteşemsin ve tek muhteşem insan sensin"
"Ben mi? Ne işe yarıyorum cadı?"
"Insanlar hep bir iş için mi yaratılmış sadece varlığın yetmez mi bana YETEr."
"Uyu hadi"
"Sen?"
"Her gece bu olmak zorunda mı?"
"Eğer bir gece ben aynada güzel olursam bu olmak zorunda kalmaz"
........
Sabah:
"Herkeees uyansın"
"Cadı,sadece sen ve ben varız ve sen uyanıksan tek ben varım yani herkes deme amacını bana açıklasana bi"
"Canım öyle istedi"
"Kız biliyor dağılın"
"Sadece sen ve ben varız dağılacak kişi yok hani dağılın deme amacını açıklasana bi"
"Canım öyle istedi" çoh pis lafı kodu ama benim lafımı o zamaaaan
"Hücuuuum!"sabah klasiğimiz 'onun üstüne atlamam'
"Cadııı,yapm-"
benim onun üstünde olmam gerekirken neden o benim üstümde ve neden ben kilit oldum saniyesinde abim bu kadar güçlü olmayı nerden öğrendi,babam böyle pasta yapmayı nerden ögrendi?
"Cadı iyimisin?"
"Hayır"
"Ne oldu?"
"Benim bir babam yok ki pasta yapsın" beni anlamayarak gözlerime bakmaya devam ettikten sonra konuşmaya başladı
"Ben yapsam yermisin?"
"Eveeeeet!" "Ama dur, ya zehirlenirsem ben daha çok gencim abi"
"Hayır cadım,zehirlenme yok"
"Evet,zehirlenmek yok!" "Peki ya beğenmezsem"
"Hayır cadı,beğenmemezlik yok"
"Evet,beğenmemezlik yok""peki ya-"
"Cadı,yapmaktan vazgeçicem"
"Bekle bi abi son soru?"
"Iyi peki söyle"
"Peki ya çok güzel olur da doymazsam"
"Tekrar yaparım"
"Yaparmısıın?"
"Az önce ne dedim"
"Yaparsın yani" kafasını sallayıp yüzünü yıkamak için tuvalete gitti ben direk mutfağa indim ve eşyaları hazırlamaya başladım o da içeri girdi ve başladı bense masada oturup ayaklarımı sallayarak onu izliyordum
"Yardım yok mu cadı?"
"Ben yapıcam dedin biz demedin" malubiyetin acısıyla önüne döndü ve işine devam etti
O benim bi tanecik abim bu dünyada herkes gittiğinde o kaldı yanımda,bana sahip çıkan oydu koruyan beni seven.ailemiz gözümüzün önünde öldü ve biz bu yaşımıza kadar bundan hiç söz etmedik sanırım böyle daha iyi,başımıza çok şey gelmedi aslında sadece öksüz kaldık ve yurtta bizi ayırmaya çalışan aileler vardı ama beniim kahraman abim buna izin vermedi biraz büyüdükten sonra yurttan kaçtık ve büyüyüncede ailemizden kalan bu evde yaşamaya izinimiz oldu o 23 yaşında ben 17
Onun ismi bağıç benim ki perva.Bekleyiin bu kokuuu ne çabuk yaptı bu pastayı
"Oleeeey"
"Gel bakalım yiyebilirsin artık"
"Şeyyy ben yemesem"
"Cadı boşuna mı yaptım?"
"Hani yemeden yanında yatabilecektim?"
"Vurun şu kızı"
"Gerçekten de ölmemi mi istiyorsun?"
"Kızım saçmalama şakaydı"
"Biliyor-" kapı çaldı...
