#9.BÖLÜM#

2.5K 172 20
                                    


Abim,bu gece mektup işini bitirmeye karar verdim çünkü yine yanıma ağlayarak geldin ve ben rüyalarında neler gördüğünü yeni yeni anlamaya başladım her gece bensizliği görüyorsun ve yazacağım hiçbir mektup o korkuyu o acıyı silemez.

Abim seni ilk gördüğümde bakmaya doyamadım melek gibiydin çok sevmiştim seni izlemeyi sana bakmayı.
Bir yaşına girdiğin gün yürümeye başladın serçe parmağım senin minik ellerin tarafından sarıldı uzun süre,biraz daha büyüdüğünde ilk sözünü söyledin baba veya anne değildi abim dedin,biraz daha büyüdün oyunlar oynamaya parklara gitmeye başladık o sıralar yeni yeni koşmaya başlamıştın bi gün parkta koşarken düştün seni kaldırmak için hamle yaptığımda hayır dedin hayır ben tek kalkarım.
Hoşçakal abim,bu sondu bizim sonumuz şimdi kalk o düştüğün yerden.

Mektubu masanın üstüne koydum ve gözlerimi kapattıp konuştum

Abi,bana bir söz verdirmiştin hani yaşamaya devam edicektim sen öldükten sonra, unuttuğun bir nokta var ben sözlerimi tutmam.

-----------------SON----------------

Abim...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin