EZGİ'NİN HİKÂYESİ

3. ''Arkada Kalmak''

Zeynep Dizdar - Vazgeç Gönül

3.Bölüm: ''Arkada Kalmak''

Bazı şeyler unutulmaz. İlk acın, ilk gözyaşın, ilk kalp sancın, ilk bakışın...

Emre'ydi adı ve ilk bakışmamızı unutamamıştım.

O kadar gürültülü bir ortamın içinde olmamıza rağmen nasıl olur da bir tek onu duyabilirdim? Bu neydi? Kendimi kaptırdığım bir saçmalık mı? Neden olmazlara meyilim vardı? Neden en ufacık bir ihtimal bile beni mutlu ediyordu? Ve ne olduğunu bile bile... Neden zorluyordum ki?

Petek kendinden geçmiş gibi bayılırken, ''Aşığım sana be,'' diye elleri göğsünde bağırmaya devam etti.

Emre ise oralı bile olmadan baterisinin başındaydı. Hiç kimse, hiçbir şey şu an yaşadığım hisle ölçüşemezdi. O buradaydı, o sahnedeydi ve o gün ayrılan yollarımız bir mekânda yeniden birleşmişti. Farkındayım kendimi çok kaptırdım, farkındayım olmayan şeyleri yazıyorum ama iyi hissediyorum, siz de bunun farkında olun.

Dilay eğlenerek içkisini yudumladığında, ''Sana bakmadı,'' dedi. ''Anlık bir tesadüftü, delirmeyi bırak.''

''Ya bir sus kızım,'' diye tersledi Petek eğlenerek. ''Sonuç olarak baktı mı? Baktı evet.''

Onunla göz göze gelen bendim.

Arkadaki çocuk olduğu yerde dans ederken, ''Neyine aşık oldun kızım bunun?'' diye sordu yüksek sesiyle. ''Bundan sana koca olmaz.'' Kahkahasına diğerleri de eşlik etti.

Ben yalnızca Emre'yi izledim, sakindim ama kalp atışlarımı benden başka kimse duymuyordu.

Petek de eğlenmesine devam ederken, ''Kocam olmasına gerek yok,'' dedi. ''Benimle olsun yeter. Bakın anlamıyorsunuz uzun zamandır aklımda ya!''

''Petek senin durumun biraz saplantılı hale geldi güzelim,'' dedi Ebru, sanırım bu kız biraz daha aklı başında birine benziyordu. ''Her sahnesine gelip burada bağırman ve onun sana bakması için yalvarman komik kusura bakma! Yani buradan bakınca on iki yaşındaki Justin fanlarına benziyorsun.''

Engin kulağımın dibinde güldü. ''Bana bir hi bile demedi!''

Hepsi birlikte gülmeye başladıklarında olaylara karşı o kadar nötr davrandım ki umurumda bile olmadı fakat Petek'in durumuna bir tık güldüğümü söylemeden geçemezdim.

Petek de, ''Tamam siz istediniz bunu,'' dedi. ''Çıkışta o çıkana kadar bekleyeceğim ve numarasını isteyeceğim.''

Dilay bir hayli keyiflendiğinde, ''Yok ya,'' dedi. ''En iyisi ilacına hap atalım da ayılmasına yardımcı olman için sizi kahve içmeye yollayalım.''

Petek, ''Kahve sonraki evre,'' dedi. ''Önce bir tanışmamız gerek.''

''Abo bu iyice gaza geldi!'' dedi Engin'in yanındaki arkadaş. ''Tamam kızım sakin ol sen buradan fangirl olmaya devam et. Aşar seni diğer işler.''

''Siz beni hiç tanımamışsınız,'' dedi Petek saçlarını savurup içkisinden yudum alırken. ''Bakın görün ben de Petek'sem eğer...'' Cümlesini devam ettirmedi ve gözlerini kısarak Emre'yi izlemeye devam etti.

Hiçbir his barındırmıyordum içimde, olmayan bir şeyin kıskançlığını yapacak da değildim çünkü sadece Emre'ye bakıyordum. Bir başlangıç ya da son her neyse yazılması gereken onu yazmak istiyordum belki de çünkü bu tesadüfler bizi bir yere sürüklüyordu.

Dakikalar boyunca sahneyi izledik, herkes dans ediyordu ama ben yalnızca izliyordum. Gözlerim yalnızca Emre'de değildi, hatta ona oldukça az uğramaya çalışıyordum. Şu an yaşadığım durumun keyfini almaya çalışıyordum sadece çünkü benim bir başka gecem olmayacaktı biliyordum.