Hayyyy ang ganda ng awra natin ngayon trace! The best ka talaga! Remember, kahit mahirap ka ngayon maganda ka naman! Sabay give me five ko sa half body mirror na nasa loob ng mumunti kong tintuluyan. Ganito talaga ako may pagka weirdo rather may pagkabaliw rin inperson madalas nga nagugulat nalang ako wala naman pala akong kausap pero nagsasalita akong magisa. Sa gutom narin siguro at sa pagsinghot ng Rugby. Hahaha (De Joke!) Miss na miss kona si daddy sana makapagipon ako ng pamasahe papuntang "iwahid" (island jail located in palawan) daddy miss kana ng baby ceycey mo malaki na ko dad at take note mas maganda at mabait pa ko ngayon kesa sa dati. (Sabay singhot dahil naiiyak na) Naglalaba narin ako ng underwears pati nga damit ng iba nalalabhan kona rin, wala na kong yaya dad wag kang magalala iingatan ko po itong kamay kong kasing tilos at kasing lambot ng kay mommy. Bahagya akong napatigil ng maalala rin si mommy. Nasan na kaya sya? Gaya ng pansaraling hangad nya sa tingin ko ay mayaman parin sya.
Ate tracey! Sigaw ni ciara pagkapasok ng pinto.
Bakit? Tanong ko, bago pa ito magsalita nalaglag na nito ang biniling pandesal at lugaw sa labas ng dorm.
Cia... Ciara. Napaiktad ako ng bahagya sa pagkagulat, Akala ko sa pelikula lang to nangyayari. But this is the reality, may dugo ang puting bestida nito.
***Sa Hospital***
Doc kamusta po yung mag ina? Ano pong lagay nila. Hawak ang dalawang kamay ko na kanina pa galaw ng galaw dahil sa pagaalala. Wala ng ina si ciara, pumanaw na nga raw ito pagkapanganak sakanya.. ang sabi ni cia dahil daw iyon sa sakit na Beri-beri. Noong una naman sinamahan pa namin itong ipaalam sa daddy nya na nagdadalang tao sya ngunit bigo kami... Wala na raw ang mga ito "Stay for good" na kasama ang pangalawang pamilya sa Canada. Kaya ganon na lamang ang pagaalala at pagmamalasakit ko kay Ciara.
She needs a fully rest. Mahina ang hearbeat ng bata. The doctor ended.
***Sa Opisina***
Sir. Sir! Sigaw ko ng makita ko itong pasakay sa elevator kasama si Mr.Enriquez. Nag-angat naman agad ito ng ulo kahit kasalukuyang nasa atensyon ng kanyang cellphone, nakapasok pa ako sa loob bago ito tuluyang sumara.
Ms. Sandera? Tinanghali ka yata? Pagbaling sa akin ni Mr.Enriquez.
Sorry po nagkaron lang kasi ng emergency sa dorm.
Your'e living in a dorm? Sa wakas nagsalita na si Mr.Montejano! medyo gulat ang itsura nito.
Yes sir. Sagot ko sorry if im late.
Never mind! But next time never forget to comb your hair. Oow syete hindi pala ako nakapagsuklay. Ang epic ko talaga!
Yes sir, sabay hawi bahagya sa gulo kong buhok. Pasenya na po ulit.
I told you... You're not that important. Bulong nito. Awts! Medyo masakit pero ayokong magpaapekto dahil yun naman ang totoo. Hindi ako importante! Hindi hindi at hindi peroooo.... basta hindi parin!
*****
Ms. Sandera , Mr.Montejano is waiting for you... Lunch break na kasi kaya malamang hinahanap na ko nun para iorder sya ng kung anong gusto nyang kainin.
Sir? Pagpasok ng opisina...
Alam ko namang may kailangan ka, what is it? Straight to the point na wika nito.marahil siguro napansin nya iyon dahil narin sa kinilos ko kanina sa elevator.. Napalunok ako ng unti unti itong nagluwang ng neck tie at naghubad ng toxido... Syete patusok naman bakit ba kasi iiiiiiihhhhh... ang hot!!! Centralized naman yung aircon. Pero pati talampakan ko nagpuputik na sa sobrang basa.
