Fvck! This is bullshit... I called the police. I cant control myself damn it! I wanted to go now in jail and punched them one by one! Sabay kuyom ng dalawang palad nito. Kanina pa sya ikot ng ikot sa Sala ng mansion. Tulala parin ako. Parang wala akong pakealam sa kahit anong naririnig ko sa paligid. Akala ko mamamatay na ko kanina. Mare-rape o magiging salvage lady. Hanggang ngayon walang tigil na takot ang nararamdaman ko. Napahuli na daw yung mga lasenggo na nagtatakbo kanina para habulin ako,pero ng makitang may sasakyang paparating nagsitakbuhan agad paatras. Nakakulong na sila ngayon at wala na raw akong dapat ipagalala. Madaling sabihin pero yung nararamdaman ko ngayon takot parin na ayaw kumalma.
Sir. Kanina ka pa ikot ng ikot. Nahuli na yung mga salarin. Wala ka ng dapat alalahanin. Magpahinga na po kayo. Dagdag pa ng mayordomang si manang rosing.
Nagbuntong hininga lamang si Ivan atsaka umupo sa harapan ko. Lahat ng kasambahay pati si manang ay napausig din ng tingin.
Magpapahinga na tayo. Wika nito Sabay lahad ng kanyang kamay sa akin. Isang saglit lang na parang majic, unti unti narin sigurong mawawala itong takot na nararamdaman ko.
Sir.... uhmm i mean ivan. Sorry yun lang ang nasabi ko pagkadating namin sa tapat ng pinto ng mismong kwarto nito. Ngumiti ito kaagad. Kakaiba sa lahat ng ngiting nakita ko simula nagtrabaho ako sakanya.
Im sorry. Nagulat na lang ako bigla ng yakapin ako nito. Mahigpit at matagal. Yakap parin ako nito habang patuloy na hinahaplos ang buhok ko sa parteng likuran. Masasabi kong lahat ng takot at kabang nararamdaman ko kanina, ngayon wala na. Daddy, kahit hindi ikaw ang dumating may nagligtas parin sakin.
You dont deserve that... You deserve to treat as a princess... Iam Sorry! He whispered softly to my ears.
*******
(Two Weeks Later)
You came late. I was damn worried. Bungad nito pagkapasok ko ng opisina. Pustura ang ayos ko kahit nakakahiya dahil hindi talaga ako sanay. Inayos ko muna si Ciara, maayos na ang lagay nya ngayon total bed rest lang talaga ang kailangan. nakakuha na kami ng isang unit malapit sa montejano's empire. Condominium type iyon gaya narin ng bilin ni ivan sakin, "wag kang kukuha ng apartment kung saan saan, mas mabuting condo nalang, kapag hindi mo ko sinunod wala kang sweldo sa loob ng tatlong buwan."
Pasensya naman sir. Inayos ko pa kasi yung mga dapat ayusin sa bago kong bahay. Siste ko rito. Natawa naman ito bahagya ngunit sumeryoso rin kaagad ng pumasok si Mr.Enriquez sa loob.
Mr. President nandito na po yung secretary ng car world company. Sabay abot nito ng isang folder na berde kay Ivan.
Great. I like this one... but sandali itong napaisip at bumaling ng tingin sa akin. Let her choose...
***
What? Me? Bulalas ko ng makarating sa parking area. Gaya ng utos ni ivan. Maging desente at matutong magpakasosyal sa labas at loob ng opisina. Lahat ng tinuturo nya ay agad ko ring sinusunod. Sabi pa nito noong una sa akin: "Lahat ng tinuturo ko makakatulong sayo. Get it?"
Mr. Enriquez napaaga naman po yata? Tanong ko rito
Ms. Sandera Mas maaga mas maganda! Isa pa utos ni Mr.President ito. You have to choose now. Paliwanag pa nya.
Maam. Decide now, its 101 percent free. Dagdag pa ng secretarya ng car worlds company.
******
(IVAN MONTEJANO's POV)
What the fuck? She didnt choose anything? Hell yea! Ofcourse nagagalit ako! Im at the meeting ng tumawag si Mr.Enriquez alam kong hindi naman yon importante pero sinagot ko parin for Tracey's Sake. For now, wala akong Direct Label para sa nararamdaman ko sa babaeng yon. She's just my personal asset and my special employee, further than that she actually looks like my deceased Fiance.
