4.BÖLÜM

92 11 0
                                    

sedyedeydim galiba,etrafımda insanlar koşuşuyorlar,bağırışlar,çağırışlar,hastane kokusu bu...           ne olmuştu bize biri kizin durumu iyi ama diğerinin durumu agir diyordu.kafam karmakarışıktı,ne diyorlar ne yapıyorlar anlamıyordum.başım çok ağrıyordu galiba başımı çarpmıştım.durdular ve beni sedyeden kaldırıp yatağa aldılar.yavaş yavaş gözlerimi açıyordum.etrafta gözlerimi acıtan ışıklar mavi giysili insanlar herkes bana bakıyor.başıma canımı yakan  birşeyler sürüyorlar.anlayamadığım latince kelimelerle konuşuyorlar.yavaş yavaş ayılıyordum sanki...etrafımdakilerle konuşmaya çalışıyordum en sonunda konuşabildim ama ağzımdan çıkan ilk kelime "doruk" oldu.hemşire "o kim? yanındaki genç mi?" diye soru soruyordu.kendimi zorladım ve "evet" diyebildim."ona gereken müdahele yapılıyor merak etme" dedi şuan hiçbirşey düşünemiyordum hiçbir şeye odaklanamıyordum.beynimdeki karmaşıklığı çözmeye çalışıyordum.

...

aradan 3 saat geçmişti.daha iyiydim başımda yaralanmalar vardı.doruğu her soruşumda "o iyi gereken müdahele yapılıyor." diyorlardı.ama birşeylerin kötü gittiğinin farkındaydım.hemşire yanıma geldi ve "arkadaşın ameliyatta çıktı istersen görebilirsin" dedi.bende "hemen görmek istiyorum"dedim ve hemşirenin yardımıyla doruğun odasına gitim.yatıyordu onunda başında yaralanmalar vardı.ve kolu kırılmıştı.insan anlık hatalar yüzünden nerelere gelebiliyordu.bi anlık sinir yüzünden ne hale gelmiştik o an aklıma geldikçe kalbim acıyordu... doruğun odasına girdim ve yanındaki sandalyeye oturdum.hala baygındı.her nekadar son olanlardan sonra ona eskisi gibi bakamasamda yanında olmam gerektiğini düşünüyordum.

...

aradan iki gün geçmişti.doruk yavaş yavaş iyileşiyordu.bugün yanına gidiyordum.evlerinin önündeydim. kapıyı çaldım kapı açıldı kapyı açan gizemdi.birden boynuma sarıldı "iyiki geldin kanka" dedi. içeri geçtim karşımıza doruğun annesi çıktı."hoşgeldin kızım" dedi ve içeri gitti. gizem beni kolumdan tuttu ve doruğun odasına çıkardı.doruk yatıyordu beni görünce kendini toparadı. "hoşgeldin güzellik" dedi bende sakin bir ifadeyle "hoşbuldum" dedim yatağının yanındaki koltuğa oturdum."geçmiş olsun" dedim yüzüne bakamıyordum içimden gelmiyordu aslında eskiden ona bakarken kalbim ağzımda atardı. ama şimdi öyle değildi...gizem sürekli bi konu açıyordu zorlada olsa sohbet ediyorduk. en sonunda doruk ben çok sıkıldım dedi ve yatağından kalktı.ayağa kalkınca dengesini kaybetti ani bir hareketle onu tuttum. gözlerime baktı başını eğdi ve "gizem bizi biraz yalnız bırakırmısın?" dedi. gizemde "tabi" dedi ve çıktı doruk ellerimi tuttu ve beni yerime oturttu.gözlerimin içine bakıyordu."seninle konuşmamız gerek" dedi bende "konuşulacak bişey yok" dedim. var dedi ve ellerimi sıktı.

 -dünya                    

-...                                                                   - ben gerçekten özür dilerim hayvanlık ettim yapmamalıydım affet.

 - doruk hiç zamanı değil                                                                                                 

-dünya lütfen köpek gibi pişmanım, derken gözleri doldu ve boynuma sarıldı kulağıma affet lütfen diyordu. daha fazla dayanamadım ve odasından çıktım. ona karşı eskisi gibi değildim o olaydan sonra kolay kolay affedemeyecektim onu.eve doğru yürürken biraz yalnız kalıp düşümeye ihtiyacım olduğunu düşündüm. annemin yanına gitmenin iyi olacağını düşündüm evet evet gitmeliydim buralardan biraz uzak kalıp sakin kafayla düşünmeliydim. eve gittim ve babam için kremalı tavuk sote pişirdim. odama çıkıp bavulumu hazırladım en yakın zamanda gitmek istiyordum. babamında izin vereceğini biliyordum.bavulumu hazırladım ve evden bir kaç sevdiğim eşyayı aldım.gizeme haber vermeliydim gizemi aramadan önce internetten en yakın güne salı gününe antalya'ya bilet aldım ve gizemi aradım.                               

 -  kanka sen neden doruklardan alel acele çıktın ya??                                        

-boşver sana başka bişey diyecektim.                                                 

 -söyle                                                         

  - ben salı günü annemin yanın gidiyorum.                                                  

 - ne!?? neden kızım !!??? saçmalama naparım sen olmayınca ben yaa

 - boşver nedenini yalnız kalıp sakin kafayla düşünmem gerek lütfen sende zorlaştırma.                        

- beni geçtim babanı geçtim doruktan bukadar çabukmu vazgeçtin?  

- kimseden vazgeçtiğim yok doruğun beni gördüğü yok anlamıyomusun 4 yıldır gözünün içine bakıyorum onun son yaptığı... biraz yalnız kalmam gerek lütfen. seni çok seviyorum. dedim ve telefonu kapadım.zaten babam gelmişti. göz yaşlarımı sildim ve yanına gittim."hoşgeldin baba"  "sağol kızım dedi ve elindeki poşetleri verdi. onları mutfağa koydum ve içeri geldim "açmısın?" diye sordum babamsa "kurt gibi" cevabını verdi."tavuk sote yaptım beraber yeriz" dedim ve tavukları hazırladım masaya oturduk ve yemeye koyulduk kendimi toparladım nefes aldım ve        

- baba ben bir süreliğine annemle kalmak istiyorum.                                     

 - neden?                                                       

- biraz yalnız kalmak istiyorum okadar                                                         

- ben bu fikre pek sıcak bakmadım ama                                                                

- baba gerçekten biraz yalnız kalıp düşünmeye ihtiyacım var lütfen        

- peki                                                             

- gerçekten çok teşekkür ederim dedim ve babama sarildim masayı toparlayı odama çıktım ve odamdan babama seslendim "salı gününe alıyorum bileti" oda " tamam" diye bağırdı.orda biraz rahatlardım umarım. hereşeyim hazırdı. fazlasıylada bir uyku bastırmıştı. daha fazla dayanamayıp kendimi uykunun sıcacık kollarına bıraktım.                                       

senin icinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin