11.BÖLÜM

45 9 6
                                    

Ne yapmaya çalıştığını anlayamıyordum. Sinirden bir türlü uyku tutmuyordu. Hava aydınlanmıştı ve ben hiç uyumamıştım. Allah bilir rahat rahat uyumuştur öküz.acıkmıştım,dünden beri bişey yememiştim ama aşağıya inmeye korkuyordum. Ama karnımın gurultusundan daha fazla dayanamayacağım belliydi. Umutu takmadım ve indim. Merdivenin parmaklıklarından aşağıya baktım umut oturuyordu elindeki bardağı bir dikişte içiyordu. Masanın üstünde beş yada altı şişe vardı geceden beri içiyordu heralde. İnsemmi inmesemmi düşündüm. Bana ne yapabilirki dedim ve aşağıya indim. Arkasına bilir dönmedi bende mutfağa girdim. Dolaptan birşeyler çıkardım ve masaya oturup yemeye başladım. Sırtım kapıya dönüktü.umut mutfak kapısında yaslanmış duruyordu. Orda olduğunun farkındaydım ama dönmüyordum.sırf onunla konuşmamak için önümdekileri yavaş yavaş yiyordum. Yavaş yavaş yanıma yaklaştığının farkındaydım.masanın köşesi de durdu, başımı kaldırdım ve ona baktım saçları dağınıktı onu hiç böyle görmemiştim.dengesini sağlayamıyordu oyüzden ellerini masaya koydu. Hala yüzüne bakıyordum birşey söylemek istiyordu ama kelimelerini toparlıyamıyordu.sarhoş olmuştu.
"Napıyorsun bana"
"Ne saçmalıyorsun?"
Güldü.
"beni ne hale getirdiğini görmüyormusun?"
Ne demek istediğini anlayamıyordum.
"Umut sen iyi değilsin"
"Ben gayet iyiyim"
"Bak sarhoşsun kahve yapıyım sana"
"Kahve felan istemiyorum!!"sesi çok sinirli çıkıyordu.
"İyi değilsin sen" dedim ve ayağa kalktım kalkar kalkmaz kolumu tuttu ve kendine çekti. Nefesindeki içki kokusu yüzüme çarpıyordu. Yüzlerimiz çok yakındı iki kolumuda tutuyordu onu itmek istedim ama okadar güçlüydü ki milim oynamamıştı. Bakışları dudaklarıma inmişti. Umutla bu durumda olmak beni kaçıran adamla bu durumda olmak çok saçmaydı. Yavaş yavaş dudaklarıma yaklaşıyordu. Neden böyle hissettiğimi bilmiyordum ama kalbim çok hızlı atıyordu. Beni öpeceğini hissetmiştim ama beni çok sıkı tutuyordu ve ben onu itemiyordum. Dudaklarımızın arasında santimler vardı burunlarımızın ucu değiyordu. Durdu hala dudaklarıma bakıyordu gülmeye başladı.
"Seni öpeceğimimi sandın?"
Evet öyle sanmıştım ama
"Saçmalama!!"diye çıkıştım.beni itti ve mutfaktan çıktı ne yapmaya çalışıyordu anlamıyordum artık çok sıkılmıştım bu durumdan yeter dedim ve koşarak umutun arkasından mutfaktan çıktım merdivene doğru yürüyordu. Arkasındaydım kolunu tuttum ve onu çevirdim. Ne yapmaya çalışıyorsun diye bağırıcaktım ona ama bağırmama fırsat vermeden dudaklarıma yapıştı. Tam sözüm yarıdayken tişörtümün önünden tutup beni kendine çekti bu ilk öpücüğümdü ilk öpücüğümün sahibinin doruk olmasını istemiştim hep ama sahibi umuttu artık. Beni çekti ve diğer eliyle yüzümü kavradı yüzümü çevirmeme engel oluyordu tişörtümdeki eli yüzümün boşta kalan kısmını kavradı ve artık başımı çevirmem dudaklarından kurtulmam imkansızdı nekadar elimle itmeye çalışsamda itemiyordum. Çok saçma ama kalbim deli gibi atıyordu. İlk olmasındandı heralde. Çok tuhaf bi duyguydu helede beni öpenin umut olması bu durumu dahada tuhaf yapıyordu. Umuttan nefret ediyordum ama kendime itiraf edemediğim birşey vardı umutun beni öpmesi hoşuma gitmişti. Beni öpmesi epeyce sürdü ondan kurtulamıyordum ona karşılıkta vermiyordum. Ama o devam ediyordu en sonunda durdu. yüzüme bile bakmadan yukarı çıktı. Bir kez bile yüzüme bakmadı dakikalardır beni öpen umut şimdi sadece basit bir kadınmışım gibi beni öptü ve gitti ha çok bişey beklemiyordum ama ilk öpücüğümü almıştı. Ve ben bunu hiç hatırlamak istemeyecektim.gerçekten üzülmüştüm. Okadar saçma bi durumdaydım ki umutun beni öptüğüne değil yüzüme bakmadığına üzülüyordum bana kendisi "neyapıyorsun bana" diye sormuştu asıl o bana be yapıyordu?? Saçmalıyordum. Umut benim özgürlüğümü almıştı ve ilk öpücüğümüde ama ben üzülüyordum. Aptalın önde gideniydim umut sarhoştu ve ne yaptığını bilmiyordu ayılınca ne yaptığını bile hatırlamayacaktı. Bense gerçek birşeymiş gibi üzülüyordum gerçekten aptaldım.
Bu aptallığımı düşünürken koltuğa oturdum ve olanları unutmak için televizyon izlemeye karar verdim. Açtım ve televizyonda 'sıcak kalpler' vardı tamda öpüşme sahnesi yok artık dedim ve kanalı değiştirdim.
...
Uzunca bir süre televizyon izledim.
Merdivenlerden gelen gıcırtıdan umutun indiğini anladım. İndi sağ tarafımdaki tekli koltuğa oturdu. Gözlerini ovuşturuyordu. Saçları dağılmıştı.
"Başım çatlıyor" dedi
İşte ayılmıştı ve hatırlamıyordu. umuttu işte sanki hiçbirşey olmamış gibi davranıcaktım.umursamıyormuş gibi. Kalktı ve mutfağa gitti. Kendine gelmek için kahve yapmıştı elinde fincanla geldi ve yerine oturdu. Fincanı bir dikişte içti. Arkasını yaslandı gözlerini tavana dikti ve off ladı. Ona bakmamaya çalışıyordum.
Telefonunu çıkardı ve saate baktı "ooo onbir olmuşmu ya"dedi gerçekten okadar olmuşmuydu.
Oturuşunu düzeltti ve bana "yatmıyormusun?"dedi ne cevap vericeğimi düşündüm en sonunda cevap vermeden yukarı çıktım.arkamdan baktığının farkındaydım.çıktım burda uyumuştu. Yatağa baktım burdan başka biryerde uyuyamazdım yatağa yattım ama dönüp duruyordum. Bir türlü uyuyamadım.en sonunda kalktım ve aşağıya indim. Merdivenin ucundan içeriye baktım umut camın kenarında telefonla konuşuyordu. Parmaklarını saçlarına sokuyordu. Tedirgin görünüyordu.
"Napıcam ben orda? Nasıl götürücem onu?" Diyordu.bendenmi bahsediyor du? Dinlemeye devam ettim. Çok şaşırmış bir şekilde "ankaramı!!??"dedi. Ankaramı? Beni orayamı götürecekti."ne saçmalıyorsun?" Diye çıkıştı. Sonum hiç iyi olmayacaktı bu gidişle burdan kurtulmam lazımdı. Yukarı çıktım.umutun uyumasını beklemeye başladım. Uzun bir süre olmuştu. Aşağıya indim. Koltukta uyuyordu. Fırsatı değerlendiricektim. Saçımdaki tel tokayla çok kapı açmıştım bu zamana kadar gizem sağolsun o öğretmişti. Saçımdan tokayı aldım ve kapıyı açtım. Kurtuluyordum. Dışarı çıktım. Sessizce kapıyı kapadım ve yürümeye başladım yolu bilmiyordum ve ev ormanın içindeydi. Burdan çıktım ya gerisi gelirdi. Son bir kez eve baktım. Annemin sözleri aklıma geldi. Ama artık umrumda değildi. Burdan kurtulup babamın yanına gidecektim. Yürümeye devam ettim...

Arkadaşlar daha hızlı yazmaya çalışıyorum ama bukadar oluyor kusura bakmayın :( beğeniler arttıkça çok mutlu oluyorum okuyan ve beğenen herkese çok teşekkür ederim. Daha fazla beğeni olursa daha hızlı yazmaya çalışacağım :)
☆Daha fazla yorum ♡♡♡
☆Daha fazla vote ♡♡♡♡

senin icinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin