Jin burnuna gelen alfa kokusu yüzünden korksa da, gördüğü yüzle korkusu geçmişti. Ama yüreğinin acısı yerindeydi. Bu yüzden halen eve gitmek istemiyordu.
Yanına gelen uzun zamandır görmediği arkadaşı olan Nam-Gil, güzel bir gülümseme ile selam vermişti. Aynı şekilde Jin de ona selam vermişti.
Omega dolu olan gözlerini ondan saklamak istese de, Nam-Gil fark etmişti. "Bir sorun mu var Jin?" Diye sormuştu, endişelenmişti. Omega sakin olmaya çalışıp, titreyen ellerini sallamış ve bir şey olmadığının söylemişti.
Bir süre sesiz kalmışlardı. Nam-Gil bir sorun olduğunu hissettiği için, yanlış bir şeyler sormak istemiyordu. Ve gidipte onu bu ıssız yerde tek bırakmakta istemiyordu.
"Neyse, seni fazla tutmayayım. Sonra görüşürüz." Demiş ve bir kaç adım attığı gibi, dengesini kaybederek yere yığılmıştı omega. Nam-Gil endişeyle yere düşen Jin'in yanına gidip, ona yardım etmek istese de Jin kabul etmemişti.
Omega yere bakarak, bir süre sessizce gözyaşlarını akıtmıştı. O sırada alfa sabırla, Jin'in sakinleşmesini beklemişti. Nam-Gil, Jin'i kimin bu hale getirdiği bilmek ve ona kızmak istedi.
Uzun zamandır Jin'i tanıyordu. İlk defa onu bu kadar çaresiz gördüğü için ne yapacağını şaşırmıştı. Telefon sesi boş sokakta yankılandığı gibi, Jin elindeki telefonu kapattı. Kim diye bakma gereği duymamıştı.
Eğer biraz olsun merak etmiş olsaydı. Taehyung'un aradığını görmüş olacaktı. Omega umursamadı ve telefonu uçuş moduna alarak cebine koydu. Omega yalpayarak ayağa kalktığı gibi, Nam-Gil koluna girmişti.
"Evinin adresini ver. Seni evine bırakayım. Arkadaşlaeın seni merak etmişlerdir." Demişti. Ama Jin eve gitmek istemiyordu. Kimseyle konuşmak veya kendisine üzgün bakılmasını istemiyordu.
"Gitmek istemiyorum. Kimseyle konuşmak istemiyorum." Demiş ve kolundaki ellerden kurtulmuştu. "Evim yakın. Eğer istersen, bu gece benim evime gel. Konuşmak zorunda değilsin ve biliyorsun, karım seni seviyor." Evet karısı yada omegası, Jin'i çok severdi.
Jin de onu, ablası gibi severdi. Üniversitede yakın arkadaş olmuştular, Jimin ve Hoseok kadar olmasa da. Nam-Gil'in evi yakında olduğunu için, kabul etmişti. Başka seçeneği de yoktu omeganın. Arkadaşlarını habersiz bıraktığı için üzgündü. Ama elinde değildi.
Ne düzgün bir şekilde düşünecek, ne de kimseyle konuşacak durumdaydı omega. Bir kaç dakikanın ardından, Nam-Gil'in evine varmış ve kapıyı çalmıştılar. Kapıyı gülen yüzüyle Yo-Won açmıştı.
Jin'i gördüğünde, gülen yüzü solmuş ve endişeyle yanına gelmişti. "Jinnie, bebeğim. Ne oldu sana?" Jin'i hala çok seviyor ve sahipleniyordu. "İyiyim noona." Sesi çatlamıştı omeganın.
Yo-Won, Nam-Gil'e kaş göz yapıp, ne olduğunu öğrenmek istesede. Nam-Gil dudaklarını aşağıya sarkıtmış ve başını iki yana sallamıştı.
Yo-Won, omegayı incitmeden koluna girmiş ve misafir odasına götürmüştü. "Sen burda dinlen. Hatta uyu. Yarın konuşuruz." Demişti yumuşak bir ses tonuyla. Omega yatağa oturmuş ve başını olumlu yönde sallamıştı.
Yo-Won odadan çıktığı gibi, omaga yatağa uzanarak cenin pozisyonuna gelmişti. Üstünü örtmeden, ışığı kapatıp sessizce ağlamaya başladı.
Onun için son kez ağlayacak ve duygularını içten bitirecekti. Son kez.
🌹
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
kth.kim tam her şeyi buldum derken, hayatımın asıl rengini kaybettim. Lütfen gel ve yine hayatımı renklendir? Artık sensiz yapamıyorum omegam. @skj.kim
Beğen 2.6790 Yorum 1.5899
(Bu gönderi yorumlara kapalmıştır.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Ben bu dizinin sonunda nasıl ağlamıştım. Hatırladıkça üzgün hissediyorum. Jin de bu dizi sayesinde oyuncu olmak istemiş. Acaba Jin de ağlamış mıydı sonunda?)
