I'll Make it up To You Wife (On-hold)

PROLOGUE

Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko habang naka-tingin sa asawa kong naka-luhod habang yakap ang mga binti ko. Gusto kong maawa sakanya at bumalik sa kanya pero, pagod na pagod na ako. I'm exhausted and tired of him. Gustuhin ko mang umatras, ngunit hindi ko magawa. Masyado nakong nasaktan.

"Please w-wife... Don't do this. Please don't leave me" Hindi ko na napigilan pa ang mga luha ko tuluyan na tong tumulo. It hurts hearing him beg and look wasted it hurts me but, enough is enough. Pilit kong tinatanggal ang kamay niya, pero mas lalong niya lang tong hinihigpitan ang pagkaka-yakap niya sa binti ko. Kahit sobrang ulan nandito parin kami sa tapat nang bahay namin, ayaw niya parin akong bitawan.

"L-let m-me go Rim" tuluyan nakong napa-hikbi, hindi ko na kaya pang pigilan ang hikbi ko. Wala na akong lakas para pa maki-pagtalo sakanya. "Please..." Parang nawalan nang lakas bigla ang mga paa ko, kaya napa-luhod nako. Niyakap niya naman ako nang sobrang higpit, yakap na matagal ko nang hinihingi sakanya. "P-please. Let  me go Rim" naramdaman ko namang umiling siya.

" N-no. no wife. Don't leave me, please!" Iwinaksi ko naman ang mga kamay niya at hinarap siya. Mahal ko siya pero huli na ang lahat.

"Jorim tama na!" I can't stop my anger now, I was hurt nonstop. "Tama na..." I sob
"enough is enough Rim, punong puno nako sayo! Sa s-simula palang p-pinilit kung lumaban kahit ayaw mo! I tried so hard for this marriage to work! I tried to. To make it up to you because I know how much you value being single. I tried to make you fall for me. Ginawa ko ang lahat para lang maging maayos tayo kahit papaano, maging maayos ang pag-sasama nating bilang mag-isawa. Tiniis ko kahit na hindi mo ko ituring na asawa, kahit parang katulong lang ako. Tiniis ko kase ayokong i-give up kung ano mang meron tayo. Tiniis ko lahat nang masasamang salitang sinabi mo sakin, pang-iinsulto, at pananakit mo kase mahal kita. Mahal kita!" Napayuko nalang ako sobrang sakit ng mararamdaman ko. "Mahal kita ehh, nang bigla kang nag-bago binalewala ko dahil akala ko tanggap mo na ko bilang asawa mo. Akala. Akala ko mamahalin mo rin ako, kaya nung may mangyari satin s-sobrang s-saya k-ko. Sabi ko sa sarili ko hindi ko, may pag-asa, may pag-asang mag work out tayo."

" But I love you.--" hindi ko na pina-tapos pa ang sasabihin niya " you love me too late" I smiled bitterly. Oo nga nag-bunga lahat nang pag-hihirap ko, lahat nang effort ko at pag-titiis pero... Pero huli na pagod nako, pagod na pagod na. Masyado nakong nasaktan. Kailangan ko nang mag-pahinga.

"N-no p-please wife don't do t-this.. don't l-leave me, we can still work this out Promise I'll make it up to you now. Babawi ako sayo. B-babawi ako. I know I lack at everything. I'm an idiot for doing that to you but please. Please d-don't leave me" umiiyak na paki-usap niya sakin, kunting-kunti nalang bibigay nako. Pero, para sakin rin naman toh. Para maka-pagpahinga ako, huminga ako ng malalim bago tinanggal ang kamay niya.

Kailangan ko pang puwersahin na tanggalin ang kamay niya para lang bumitaw siya. Pinunasan ko ang luha ko bago hunarap sakanya. Naka-yuko siya habang naka-kuyom ang kamao.

'Kaya mo to.' Sabi ko sa sarili ko.

"Tama na Jorim, itigil mo na toh. Kase kung ipipilit mo magkaka-sakitan lang tayo. Siguro nga tama ka nang sabihin mong hindi tayo para sa isa't isa. Kaya itigil mona toh. Pagod na pagod nako at ayoko na sayo. I've already had enough of you."  Sabi ko at tumalikod na. Tinangka niya pang hawakan ang kamay ko para pigilan ako pero winaksi ko lang ang kamay niya.

Habang nag-lalakad ako palayo sakanya parang pinipiga ang puso ko. Sobrang sakit, parang tinu-tusok ng libo-libong karayom. Mahal na mahal ko siya pero pagod nako gustuhin ko mang manatili sa tabi niya, hindi na talaga kaya eh. Kaya aalis ako para pag-pahingahin ang puso ko, upang mag-hilom ang mga sugat ko na hindi gagaling kong mananatili ako sa tabi nila. Kahit nag-simula kami sa sakitan, away, at hindi pagkaka-unawaan at least sa maikling panahon. Naging masaya ako sa tabi niya. Naramdaman kong mahal niya ko. Pero huli na nang mahalin niya ko, kase kung siguro mas maaga niya pa akong minahal siguro hindi na ako aalis ngayon. Aalis ako para mag-pahinga at sana sa pag-balik ko kaya ko na siyang mahalin ulit. Sana sa pag-balik ko mahal ko pa rin siya. Sana sa pag-balik ko mabuo na kami. Sana hindi matabunan nang sakit ang pag-mamahal ko sakanya.

Nakita ko pa siyang hinabol ang taxi na sinasakyan ko.

"I love you, Rim" I said and close my eyes. Mahal na mahal kita. Hinayaan ko nang tumulo ang mga luha ko. Hanggang sa muli.

A/N:

Kapag pli-nay niyo yang music dapat dun banda na sa chorus. Ok?☺️