I'll Make it up To You Wife (On-hold)

CHAPTER FOUR

HALOS mabaliw na siya sa kaka-hanap sa pamangkin niya pero wala talaga. Kinakabahan na siya na naiiyak bumili lang siya kanina ng Ice cream tapos pag-balik niya wala na ang pamangkin niya. Hindi niya na alam ang gagawin sinubukan niya nang libutin ang buong Park pero wala talaga. Kahit nagmu-mukha na siyang baliw kanina sigaw ng sigaw habang tinatawag ang pamangkin niya. Nanghihinang napa-upo siya hindi niya na alam kung saan niya ito hahanapin.

Sumusikip narin ang dibdib niya baka kasi ano na ang mangyari dun masyado pa yung bata. Tsaka nangako siya sa pinsan niya na babantayan niya ang anak nito at hindi niya papabayaan pero anong ginawa niya nawala niya.

Sinubukan niya pa ulit na libutin ang buong park pero wala talaga eh. Nanginginig na ang mga kamay niya sa kaba, hindi niya na talaga alam kung ano ang maramdaman. Kase nagha-halo halo na ang kaba at takot niya. Idenial niya ang no. ng kaibigan niya para magpa-tulong na hanapin ang pamangkin niya. Lord naman tulongan mo'ko. Ba't kase hindi niya ginamit ang utak niya pwede namang isama niya ang bata pero dahil bobo siya iniwan niya pa talaga ito. Agad namang sinagot ng kaibigan niya ang tawag niya.

"Yes. Hello?" Her friend said.

"Abby!" Mangiyak-ngiyak niyang tawag sa kaibigan. Tumutulo na nga ang luha niya kase kinakabahan na talaga siya eh.

"Bakit? Anong nangyari sayo?! Bakit umiiyak ka?" Nararamdaman niyang para ng kinabahan ang kaibigan niya dahil sakanya.

"A-abby please help.. me" literal na umiiyak na talaga siya..

"What is it? Why are you crying answer me?!" Nag-aalalang tanong ng kaibigan sakanya. Peor iyak lang ang naisagot niya. "Tell me where are you? Just calm down okay.. wait for me pupuntahan kita" her friend said natataranta narin ito kase bihira lang kasing umiyak ang kaibigan niya kaya alan niyang nahihirapan na ito. Mabuti nalang at agad nitong sinabi sakanya ang lokasyon. Kulang nalang ay paliparin niya ang motor niya para lang maka-rating agad sa Park kung nasaan ang kaibigan.

Nang maka-rating hindi na siya nag-abala pang iayos ang pagkaka-park ng motor niya hinayaan niya nalang ito sa gita gilid ng daan. Tumakbo na siya papasok sa park, tsaka inilibot ang paningin para madaling makita ang kaibigan. Nang makita niya itong naka-upo sa Bermuda grass habang naka-yuko agad niya itong nilapitan.

"Jessica.." tawag niya dito agad naman itong napa-tingin sakanya. Lumuhod siya at pumantay dito saka niya yinakap ito. Agad naman itong yumakap sakanya pabalik.

"Abby nawawala si Chie²" mahinang sabi nito habang umiiyak.

"What?!" Usal niya.

"I was buying an Ice cream for her, and then when I came back she wasn't there. Where I leave her. I—I tried to look for her around but I can't find her" mangiyak-ngiyak nitong sabi napa-buntong hininga naman siya.

PAGKA-TAPOS siyang pakalmahin ng kaibigan nag-hanap na ulit sila at nagtanong-tanong sa mga tao doon baka sakaling may nakakita dito, pero wala talaga eh. Nanghihinang napa-upo siya sa isang bench. Tinapik-tapik naman ng kaibigan ang likuran niya, narinig niya pa itong bumuntong hininga.

"It's okay we can still find her I'm sure she's safe right now" comfort sakanya ng kaibigan. Sana nga safe lang ang pamangkin niya, dahil siguradong patay siya sa pinsan niya kapag nawala ang kaisa-isa nitong anak.

Magda-dapit hapon na pero hindi parin nila nahahanap ang bata, pero hindi sila sumuko. Alam niyang mahahanap niya rin ito. Sna lang ay  Nasaan ka naba Chie... Wag mo naman si tita patayin sa sakit sa puso. Sobra-sobra na ang pag-aalala niya. Ni-hindi na siya mapakali Mas madali sana nila itong mahahanap kung meron lang sanang CCTV dit—wait... Tama CCTV! Napa-tampal siya sa nuo niya. Bakit hindi niya agad iyon naisip!