முல்லை பத்து வருடத்திற்கு முன்பு நடந்த விஷயங்களை இன்று ஹாஸ்பிட்டலில் அழுதபடி நினைத்து கொண்டு இருக்க அவள் பக்கத்தில் போன கதிரின் தங்கை மைனா
மைனா - வாத்தி இந்தாங்க தண்ணி குடிங்க....
முல்லை - இல்ல எனக்கு வேணா...
முருகன் - அம்மாடி முல்லை உன் கதிருக்கு onnum ஆகாது மா...
முல்லை - அப்பா....இனி என்னை பாக்க வராதீங்கன்னு நான் அவர் கண்ணை பாத்து சொன்னதுமே அவர் பாதி செத்துட்டாரு... என்னைக்காவது ஒரு நாள் நான் அவருக்காக திரும்பி வருவேன்னு நான் சொன்ன என் வார்த்தைக்கு மரியாதை தந்து என்னை அவரு தொல்லை தராம தானே இருந்தாரு... எனக்கு சத்தியம் பண்ணி தந்த மாதிரி பத்து வருஷத்துக்கு முன்னாடி நடந்த எந்த விஷயத்தையும் அவரு இன்ன வரைக்கும் யார்கிட்டயும் சொல்லவே இல்லையே.... ஏன் என்கிட்ட கூட அதை சொல்லி காட்டி எந்த உரிமையும் எடுத்துக்கல தானே..அவரு இன்னும் என்ன தான் பா எனக்காக பண்ணனும்.
...முருகன் - நீ அழாத மா.
முருகன் முல்லைக்கு ஆறுதல் சொல்ல...after few hours...
SK - அக்கா அங்க பாரு..
முல்லை - அப்பா இவுங்க ஏன் இங்க வந்தாங்க... போக சொல்லுங்க இவுங்கள..
பார்வதி - ஏன் டி குடும்ப manaththai வாங்குற வா வீட்டுக்கு..
மூர்த்தி - தனம்...
முல்லை - அக்கா... அவரு எப்படி irukkaru.... operation முடிஞ்சுடுதா
தனம் - ம்....மயக்கத்துல இருக்கிறான் disturb பண்ண வேணா..
முல்லை - நான் கதிரை பாக்கணும்...
பார்வதி - ஏய் நீ ஏன் அவனை பாக்கணும்... அதான் இங்க அவன் தங்கச்சி அண்ணன்னு எல்லோரும் இருக்காங்க இல்ல... நீ வா நம்ம போகலாம்..
ராணி - அடியே என்ன பொம்பள நீ அங்க ஒருத்தன் உசுருக்கு போராடிகிட்டு படுத்து இருக்கான் இப்ப கூட நீ வீம்புல நிக்குற என்ன நினைச்சிகிட்டு இருக்க...
பார்வதி - நீங்க சும்மா இருக்கீங்களா...
முல்லை வா போலாம்..முல்லை - நான் வர மாட்டேன்...
YOU ARE READING
💞KM💞 IN ப்ரேமம் 💞
Fanfictionகாதல் கதை தான்..... கொஞ்சம் உண்மை.... நிறைய கற்பனை கலந்த காதல் கதை ......லைக் பண்ணா.....READ பண்ண CONTINUE பண்ணுங்க