Everything at Once

Cpr7: She deserve everything?

Chapter 7

-----------------------

Monique's OUTLOOK

"Salamat sa lahat ng sponsors, sa mga kaibigan ko at sa suporta nyong lahat. Salamat dahil nagagawa nyong mag gugol ng panahon para sa paglilingkod sa mga kapwa natin. Maraming salamat! *yuko-tungo* kainan na." naandito ako sa lugar ng mga batang tinutulungan namin. Dito naman lagi ako nagpapasko eh. Mas masayang magbigay kaysa tumanggap. Dito ang lugar kung saan lahat ng tao ay nagiging isa. Gaano man sila kayaman, kahirap, may pinag-aralan man o wala,  hindi nila nagiging batayan ito sa pagtulong sa mga batang may mga karamdaman at sa paghahatid ng mga relief goods sa mga lugar na nabahaan. Naging daan din itong programa ko sa mga ka-tropa ko, lahat ng negative attitudes nila, nabawasan.

"Girl,*bigay gift* congrats!" sa gitna ng pag-eemote, tama bang umextra? Hahaha.

"Mayleen? Para saan?" may inabot syang maliit na box, parang lalagyanan ng singsing.

"Sa lahat. Ikaw lahat ang tumupad sa mga pangarap ng mga batang ito. Sa mga tropa mo na dati'y nawalan ng pag-asa at sa'kin na hinayaan mong makilala ang tunay na ikaw."

"Mayleen? *binubuksan ko na ung small box* Anung kadramahan yan?" ito talagang babaeng ito.

Pag-bukas ko, "even your dreams, sinacrifice mo para sa iba. Wala kang kasing buting tao Monique. You deserve everything." necklace na flash drive ang bigay sakin ni Mayleen.ang cute. "hindi virus ang laman nyan ah. Buksan mo nalang pag-uwi mo." *yuko* "Mayleen........Thank you!!!!!" *power hug*

"ehe. Ehe. Ehe. Niq, stop! I can't breath!!!" *bitaw* "I'm sorry, alam mo namang kuripot ka e, pero nagawa mo pa akong regaluhan." napahigpit ata ang pagyakap ko kay mayleen. Hehehe.

"naku! Nagtitipid lang ako." kahit kelan talaga to. Nako.

"Haaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaay!" ang sayang mapagod sa mga batang 'yun. "Girl. Kakain lang ako ah. Alam ko namang puno ang fridge nyo e." patay gutom talaga to si mayleen kahit kelan.dito daw sya magpapalipas ng pasko sa bahay. Wala naman kasi ang pamilya ko, nagbakasyon. Kaya kami lang ni Mayleen dito, ang tropa, ayun nagcelebrate ng pasko sa kani-kanilang bahay.

"Girl!!!!!!!!!!!!!! Tara kain ka na!!!!!!!!" hanggang sa loob ng kwarto ko, rinig ko boses netong babaeng 'to.

"Ang ingay mo!"

"Wag ka na magalit. Ayan pinagluto kita ng bicol express, adobo at brownies." sinerve ni Mayleen lahat ng 'yon sa mesa. *pektus* "ayoko nyan!!"

"bakit naman? Pinaghirapan ko 'to!!!" pagmamaktol nya. Ayoko talaga e. "Bicol express na puro chemical? Di ba ito ung bago sa magic sarap? Adobong baboy? Di ako nakain ng tabs. Brownies? Ayoko nyan, expired na yan e. Last week ko pa binili yan. Di ka talaga maasahan, padeliver nalang tayo." padabog naman syang pumunta sa phone. "disappointed?"

Mayleen's OUTLOOK

 ayos din ah para tanungin ako kung disappointed ako. Di naman. "Ay! Hindi naman girl. Ayaw mo LANG naman lahat ng hinanda ko." kahit sa kanila galing lahat ng pinanghanda ko, di ba, ang sakit pa din?

Gusto ko sana na magustuhan nya lahat ng ayaw nya dahil gawa ko yun.

Makatawag na nga lang....

"Monique? Asan ka? Nakaorder na ko baka magalit ka pa, inasal na yon. Favorite mo." asan yun? Hanapan? "Uy! Girl!!" malilibot ko na ung bahay nila ah, asan na ba yun?