"RAINNNEE!!!" Rinig ko ang hiya ni sir sa aking pangalan at bakas sa kanyang mukha ang takot at kaba.
Halos matigas na simento ang aking bagsakan, ang aking binagsakan ay malambot na bagay. Tinangka ni sir tumalon dahil hindi iya kinayanan na mamatay ako dahil minahal niya ako bilang isang tunay na anak. Bago pa siya tumalon sumilip siya sa baba at nakita....
"HAHAHAH" tumawa siya na may luha ang kaniyang mga mata na hindi mo alam kung masaya ba o malungkot. Nakita niya naka peace sign ako sa kaniya at nasa baba si mama at si sophia, may mga ibang police din. May mga police na may taban na baril ang pumasok sa pinto ng rooftop na nasa likuran niya.
One year later....
Umayos na ang lahat at nakalibing na ang mga bangkay nila Clive, Noah at ni princess pero hindi pa rin makamove on ang mga parents nila sa sinapit nito at habang si Sir Steven ay nakulong pero binibisita ko pa rin siya madalas, pumapayat siya at nabawasan na ang kaniyang pogi joke.. pero nandoon pa rin ang magaganda niya personality na sadyang nagustuhan ko at nagkausap na rin sila ni mama.
Si sophia kasama ng Dad niya para tumulong sa office dahil matalino siya at nakakatulog na sa trabaho ng kaniyang dad. Umiyak siya noon akala niya kung napano na ako pero sinunod parin niya yung sinabi ko dahil hindi naman daw ako tatawag ng walang dahilan at mas maaga daw niya ito sinabi sa Dad niya para mapaghandaan.
Yung mga bangkay na nasa basement naisauli na sa kanilang mga pamilya pero meron pa ring hindi maidentify dahil na dedecompose na ito dahil sa tagal na nadoon iyon. At nahilig na rin ako sa mga Horror Movies and Mystery Novel simila ng mangyari lahat ng iyon. Tahimik na rin hindi tulad ng magpublic yung krimen pero mayroon paring mga tao na sadyang ayaw kalimutan ang lahat..Bumisita kami nila mama sa puntod ng mga yumao sa krimen na naganap...
Alam kong kahit kailan ay di mapapatawad ang krimen na ginawa ni sir. The whole world won't forgive him. But...but just one is enough. I forgive him at humingi ako ng tawad sa mga inosenteng yumao.
TO BE CONTINUE..
Charooot!!
THE END!
****
Author: The last part is same. I seriously thought that my cousin would delete it. Unfortunately, it wasn't deleted and I didn't change. It's additional for humor.
This was supposed to be a short story but I had fun writing it so it became so long. I divided it to chapters, some would be long and some would be too short. I realized that it was time to end the story when I saw the time, It was already six a.m in the morning -_- .And That's it! Thank you for reading!
BINABASA MO ANG
Mga Kwentong Kakila-kilabot Sa Ilalim Ng Liwanag Ng Kandila
TerrorNastranded si Raine Deguzman sa kanilang school kasama ang kaniyang apat na kaklase at guro, dahil sa biglaang paglakas ng bagyo. Bilang pampalipas ng oras, naisipan nilang magkwentuhan ng mga kakatatakutan. Patay ang ilaw at isang kandila ang nakas...
