" Mr. Kyungsoo ඉතිං කොහොමද ඔයාට.. ඇගට අමාරුවක් එහෙම නෑ නේද... ඔයාට හුස්ම ගන්න එහෙම අමාරු නෑ නෙ... කලාන්තෙ ගතියක් එහෙම එන්නෙ නෑ නේද... "
Doctor මගෙ අලුත් report check කරන ගමන් මගෙන් ඇහුවා..
මට හිනා ගියා... කියන්න පුලුවන් නම් කියන්න ඕන දේවල් හුගක් තිබ්බා. මට කියන්න ඕන උනා ඔපරේෂන් එකට කලින්ටත් වඩා ඒක කරාට පස්සෙ මගෙ හදවත රිදෙනවා කියලා මට කියන්න ඕන උනා මේ ඔපරේෂන් එක කරපු එක මෝඩකමක් කියලා.. ඇත්තටම මට ජීවත් වෙන්න ඕන උනා මට ඉක්මනටම මැරෙන්න වෙනවා කියලා දැනගත්තම මට ඕන උනා තව එක දවසක් හරි Eun Soo එක්ක ජීවත් වෙන්න.. ඒ නිසයි success rate එක 15%ක් වෙද්දිත් මම මේ ඔපරේෂන් එක ගැන බලාපොරොත්තු තියාගෙන හිටියෙ... ඒ වගෙම ඇස් ඇරපු මොහොතේ ඉදලම සනීප වෙන්න මගෙ උපරිමෙන්ම කැප උනෙත්..
කියන්න දේවල් ගොඩක් ඔලුවට ආවත් මගෙ Idol image එක ගැන හිතලා මම හැම දෙයක්ම හිතේ තියා ගත්තා..
" නෑ ඩොක්ටර්... මට කිසිම අපහසුවක් දැනෙන්නෙ නෑ... හැම දෙයක්ම හොදින් නේද... "
"මෙහෙමයි blood report එකේ එහෙම නම් අවුලක් නෑ... CPR එකෙ පොඩි වෙනසක් තියෙනවා... ඒත් ඒක ලොකු බලපෑමක් වෙන එකක් නෑ... කොහොම උනත් සතුටෙන් ඉන්න බලන්න.. දීපු exercise ටික හරියට කරලා කිවුව විදිහට කෑම ටික ගන්න... හැමදේම හරියයි.. ආආආ ඒ වගෙම හරියටම check up ටිකට එන්න.."
කියන ගමන් doctor හිනා වෙලා reports ටික මගෙ අතට දුන්නා..ඒ ටිකත් අරගෙන මම එලියට එනකොටම අම්මා ඇවිත් හිටියා.. ඇත්තටම මම එයාව මේ වෙලාවෙ දකින්න බලාපොරොත්තු උනෙ නැති නිසා මම ටිකක් පුදුම උනා.. ඒත් මම වෙනසක් නැතුව එයා ලගට ගියා...
" ඔයාට කොහොමද මැණික.. doctor මොකද කිවුවෙ... ඔයාට දැන් ප්රශ්ණයක් නෑ නේද.. " මාව තුරුල් කරගන්න ගමන් අම්මා එහෙම ඇහුවා..
YOU ARE READING
Wasted Petals
Fanfictionසමහර වෙලාවට.. අපේ ජීවිත වැරදෙන්නේ අපි හිතන්නෙවත් නැති විදිහට ඒත්... අවසානය තෙක්ම බලාහිදින්න... අවසානය තවත් කතාවක ආරම්භයක් වෙන්න පුලුවන් නිසා....!!!