elpida • hyunlix (Düzenleniyor)

İlk Hesaplaşma

İnsanlara karşı duyduğum şüphe,kin derecesine çıktı.Bana yaklaşmak isteyenlerden uzaklaştım.Bana en yakın olan kişilerden ise çok korkuyordum."O bile bunu yaptıktan sonra..."diyordum.

Evet tam şuanda ikisi birlikte benim koltuğumda oturup flortlesiyorlardi.

Kimseden çıt çıkmadığı için ben artık konuya bodoslama bir şekilde girdim."Sizi bölmüyorum umarım ama niçin buradasınız?"Nihayet bana döndüklerinde ikiside 32 diş sırıtıyordu.İsmi Hea Jung olan kadın bana dönüp ."Evimiz tadilata alındı da kalacak bi yer gerekiyordu Hyunjin de bana buraya gelmemizi önerince bende tabiki kabul ettim umarım bizim için bir odanız vardır"demişti,bu kadın ne saçmalıyordu böyle?

Onlara kalacak odalarını gösterdim.Onları kapıdan kovamazdım, eğer sadece Hyunjin olsa kovardım ama o kadının bir suçu yoktu.Bende bana kalan bira şişeleri ile kendi odama çıktım.Odamdaki koltuğa uzandığımda ağzıma tekrar bi sigara götürdüm ama adeta duyduğum sesler beni öyle bir dondurdu ki sigara dumanı yüzünden öksürmeye başladım.

Gözlerim dolmaya başladı, ağzımdan bir hıçkırık çıktı.Hemen kolumu ağzıma götürdüm ağlama seslerim duyulmasın diye çünkü hemen yan odamdalardı.Her gece aşağıdan izlediğim görüntüyü şimdi yan odamdan seslerini duyuyordum.Titremelerim çoğaldı, hıçkırıklarım durmuyordu ve ben resmen kolumu ısırıyordum.Elimdeki sigara bittiğinde hemen ayağa kalktım anahtarımı bile almadan koşar adımlarla dışarı çıktım.

Yağmur yağmıyordu ama dışarıda dondurucu bir soğuk vardı.Titriyordum ama soğuktan değildi. Telefonum cebimde titremeye başladı Arayan kişiye baktığımda tekrar gözlerim doldu.
"Efendim Hyunjin"sesimi düzeltip telefonu açtığımda arkadan gelen ses yutkunmama neden oldu gözlerim doluyordu konuşamıyordum ama bunu belli etmemeye çalıyordum.
"Ah Felix ,Bizden rahatsız olmadın umarım kapı sesi duyduk dışarı çıkmışsın"dediğinde içimden ona küfürler yağdırıyordum.Sesimi düzelterek "Evet sigara almaya dışarı çıktım, zaten bu gece eve gelmeyeceğim işinizi rahat halledebilirsiniz"dediğimde yüzsüz gibi teşekkür ederek telefonu yüzüme kapattı.

Sokaklarda üstümde hiçbir şey yokken yürüyordum sarhoşlar bile bana acıyan gözlerle bakıyordu.Telefonumu çıkarıp Minho'yu aramaya çalıştım ama bu fikrimden uzaklaşarak Sunwoo'yu aramaya kalkışmıştım ki ilerde banka oturan kişinin Minho olduğunu gördüm.Arkamı dönüp oradan uzaklaşmaya başladım.Birinin kolumdan tutmasıyla sendeledim ve yere düştüm artık ayakta duracak gücüm bile kalmamıştı.

Ağlamaya başladığımda kendi kendime sayıklamaya başladım "Yongbok şuan sırası değil, sonra, sonra, sonra"diyerek kafama vurmaya başladım.Ellerimi kolumdan biri aldı ve bana sarıldı bir abi şefkatiyle sarılan kişinin Minho olduğunu anlamak zor değildi.
"Felix dur lütfen,yapma"bana bi'şeyler anlatıyordu ama anlamıyordum hepsi bir uğultu gibi geliyordu.
"FELİX"diye kükrediğinde sallanmayı biraz olsun kesmiştim.

Etrafıma baktığımda bank da oturduğumu gördüm.Minho bana su almaya gitmişti.Kriz geçirmiştim.İçimden kendime saydırıyordum bu kaçıncıydı nasıl bir ayda bu kadar fazla kriz geçirilirdi.Wooyoung haklıydı benim derhal bir psikolağa görünmem gerekiyordu.

Minho bana su'yu uzattığında elindeki suyu aldım.İçmeye başlayınca benimle uzun uzun konuşmak istediğini biliyordum.
"Ne sormak istiyorsan sor"
"Seni bu hale getiren ne?"diye sorduğunda gülümseyip artık bi'şeylerin açığa çıkması gerektiğini anlayıp ona doğru döndüm ve cevap verdim.
"Siz"
Anlamayan gözlerle bana bakıyordu."Ne demek istiyorsun Felix,Siz derken kimlerden kastediyorsun?"

"Neyini anlamak istemiyorsunuz sizsiniz işte beni bu hale getiren sizsiniz,o hastane odasında tek başıma uyanarak delirmemi sağlayan,beni tanımıyormuşsunuz gibi hepinizin benimle tanışmaya çalışması, Hyunjin'in yokluğumda başka kadınla beraber olması her yıl sevgili olma tarihimizde onu beklemem gelmeyince kapısına gitmem ve kırmızı ışıkta onların seviştiğini görmem.Sorun sevişmesi bile değil sizin bunu çok kolay kabul etmeniz,beni kolayca hayatınızdan çıkarmanız.Benim o zamanlarda her gece iki paket sigara bitirmem bak içine gündüzü bile katmıyorum sadece gece iki paket içiyorum.Ya soruyorum sana ne derdiniz vardıda beni hastanede tek bıraktınız YA SİZ BENİM HAFIZA KAYBIMDAN YARARLANDINIZ.O hemşire bana çıkış işlemlerinizi halledicek kimse yok dediğinde ne hissettim biliyor musun? Hayır bilmiyorsun.Hafıza kaybından sokaklarda boş boş yürüdüğümde sokaklarda yatıp donduğumda YA Ben annemi aradım kadın bana dediki senin bir ailen yok ,Hyunjin için bizi karşına aldığın gün bitti."

Minho sustu, konuşmadı bişey diyemedi sadece yutkundu."Bişey söyle Minho ben 4 Yıldır sessizim zaten beni daha fazla sessizliğe gömme."Ağlarken konuşmak zordu konuşmaya devam ettim "Neden bana bunu yaptınız Minho Hyung"Hyung dediğime şaşırmış olmalı ki gözlerini büyüterek bana baktı.

"Ben hepsinden çok seni kendime yakın gördüm, herşeyden önce sen benim abim'din.Beni niye o kaza günü yalnız bıraktın,bıraktınız?"

"Aradım sizi ben çok aradım bı şekilde düzenimi yola soktum okula devam ediyordum mesleğimi elime almama az kalmıştı.Yarı zamanlı bir işte çalışıyordum herşey yolundaydı fakat bir gün Fakültede Hyunjin'i gördüm. Hafızam yerine geldi herşey canlandı anılar, o kaza , yanında gördüğüm kız ise" derin bir nefes aldım devamını getiremedim.Daha anlatmayınca Minho konuştu.

"Kız ise?"dedi bunu söylemeye dilim varmıyordu çünkü bunu öğrenirse Hyunjin'e gider hesap sorardı.

"O kız ise beni öldürmeye çalışan kız"diyip bitirdim. "Hayatımı elimden almaya çalışan kız"

Minho daha da konuşmadı gözlerinden öfke saçılıyordu.Hızlıca ayağa kalkıp Hyunjin'in evine doğru ilerlemeye başladı.Peşinden koşarak kolunu tuttum."O şuan benim evimde, sevgilisiyle"Minho öfkeyle bana dönüp "Neden onlara dayanıyorsun Felix,Hyunjin'e herşeyi anlatabilirsin."Dediğinde gene gülümsedim."Bilmiyormu sanıyorsun."
"Ne demek istiyorsun açık konuşsana Felix"Konuyu kapatmak için omuz silktim."Hyunjin'e sorar öğrenirsin."

Tekrardan "Neden bana bunu yaptınız Minho?"diye sordum."Neden beni tek bıraktınız?"O Derince bir nefes aldı.O da bu Konuyu konuşmak istemiyordu.
"Felix biz senin yanına geldik bak gerçekten geldik ama doktorlar bize senin intihar ettiğini ve nedeninin.."diyip kesti.

"Nedenini ne söylediler?"O derin bir nefes aldı.
"Bizim olduğumuzu söylediler seni bıktırdığımızı, canından sıkıldığını."deyince kahkaha attım.Bu saçmalıktı böyle bişey olmayacağını biliyorlardı bu bir bahane değildi.

"Minho bu bir bahane değil benim sizden bıkmayacağımızı biliyorsunuz, hepinize abi gözüyle baktığımı biliyorsunuz,Sizin kesinlikle başka bir nedeniniz vardı."Konuşmadı,sustu.Hiçbir şey söylemedi bende gülümseyerek ayağa kalktım.

"Saçma bir neden olsada öğrenmiş oldum,ama eski yakınlığımızın olmayacağına eminim "Hiç tereddüt etmeden paketteki son sigarayı içtiğim de ona son olarak şunları söyleyip yanından ayrıldım.

"Ne olursa olsun ben sizi bekledim siz o kazada Yongbok'u öldürdünüz, Felix'i canladırdınız.Bu çocuk sizin eseriniz."
.
.
.
.
. Bölümü nasıl buldunuz?
Oy ve yorum atmayı unutmayın.