Stolen Sweetheart (On-going)

Chapter 13: Confused mind

𝗦𝗔𝗠𝗔𝗡𝗧𝗛𝗔 𝗣𝗢𝗜𝗡𝗧 𝗢𝗙 𝗩𝗜𝗘𝗪

"A-Alcatraz?"- Utal na panguulit ko sakanyang binanggit na surname.

"Yeah, The owner of ALT Company."- Tugon nya na nakapagpabilis ng tibok ng puso ko.

What the fvck is happening? Anak sya ni dad? Kapatid namin sya? Bakit walang nasasabi sila mom and dad tungkol dito?

"A-Ah... Kung ganun, B-Bakit parang hindi ka naman yata kilala bilang Alcatraz?"- Tanong ko sakanya because some of the daughter of Alcatraz ay nasa tv except for me.

"I-I'm..."- Umiwas sya ng tingin. "I-I'm his illegitimate son."- Muntik na 'kong matumba dahil sa narinig. Mabuti na lang at naalalayan agad ako ni Khryzo.

Should i tell him that I'm his step sister?

Ipinilig ko ang ulo ko bago napahawak ng madiin doon dahil sa naramdaman hilo. Hindi kona alam ang nangyayari at wala na 'kong control sa paligid. I lost my conscious.

Nadilat ko ang mga mata ko na habol ang hininga. Isang kwarto ang nabungaran ko. This is not my fvcking room or condo. Nasa ibang bahay ako dahil hindi rin pamilyar ang amoy.

"You awake."- Napatingin ako sa pinto ng may magsalita mula doon. Bumungad sakin ang pagmumukha ni Khryzo at may kasunod syang babae na may hawig sakanya.

His mother?

Parehas silang umupo sa tabi ko at mariin akong tinitigan. Ang bilis ng tibok ng puso ko sa hindi malaman dahilan. Ngayon ko lang din nakita ang kabouhan mukha ni Khryzo. He's handsome at may hawig kami.

Para kaming identical twins. Para syang boy version ko.

"You look so familiar."- Basag ng babae sa katahimikan. "Who's your parents?"- Tanong nya.

"Kristian Alcatraz and Gina Alcatraz."- Wala sa sariling tugon ko at panandalian napatigil ng mapagtanto ko kung ano ang nasabi ko.
Napatakip ako ng bibig habang nanlalaki ang mga mata. "Sorry po, Ang daldal ko."- Paninisi ko sakin bibig at bahagya itong tinakpan.

Nakita ko rin na natigilan sila bago nagkatinginan.

"A-Anak ka ni K-Kristian?"- Bahagya pang nabasag ang boses nya ng bangitin ang pangalan ng ama ko.

Dahan dahan kong tinanggal ang pagkakatakip ko sa sarili iong bibig.

"O-Opo."- Mariin na sagot ko.

Naramdaman ko ang paghawak ng babae sa kamay ko.

"Ako si Amira..."- Tugon nya at bahagya akong ningitian. "Anak.."- Dugtong nya dahilan para kumalabog ang dibdib ko.

"P-Po?"

Ningitian lang nya 'ko bago nya hinaplos ng bahagya ang buhok ko. Her eyes is soft while staring at me. Parang ang gaan rin ng loob ko sakanya.

"Sorry Anak... Sorry kung hindi kita agad nabawi sa ama mo."- Pagpaumanhin nya na nakapagpakunot ng noo ko.

Ang kaning malakas na kalabog ng dibdib ko ay mas lalong lumakas.

"A-Ano pong ibig nyong sabihin?"- Takang tanong ko. Nagkatinginan silang dalawa ni Khryzo pagkatapos ay sabay silang tumingin sakin.

"He didn't tell you?"- Tiim bagang na tanong sakin ni Ms Amira.

"N-No Ms, Who are you?"- Tanong ko at nakita ko ang pagdaan ng sakit, lungkot at pahihinagpis sakanyang mata.

"Anak..."- She softly called me at hinaplos haplos ang buhok ko.

"W-What?"- Nanginginig ang labi ko ng bigkasin 'yun. "Hindi nyo po ako anak."- Sagot ko sakanya. Ningitian lang nya 'ko bago sya tumayo mula sakanyang pagkakaupo.

"I have to go."- Maikling sambit nya at lumabas ng kwarto. Kumunot ang noo ko sa pagtataka. She's weird.

"Lil sis."- Napalingon ako kay Khryzo ng bangitin nya 'yun. Malambot ang ekspresyon nyang nakatingin sakin as if he memories every circle of my face.

"She's your mom, Right?"- Tanong ko sakanya. Nakita ko ang pagkaawang ng bibig nya dahil sa gulat pero agad din syang tumikhim at pilit na ngumiti bago tumango.

"She is."

"What does she mean?"- Muli ay tanong ko sakanya. Hindi ko alam pero feeling ko may kailangan akong malaman.

"You will know, Soon."- Ginulo nya ng buhok ko bago tumayo at tuluyan lumisan ng aking kwarto.

Hindi ako mapakali at parang may dapat akong malaman. I heard some knocks.

"Miss get up! Ma'am Amira want you to get downstairs."- Rinig kong tawag sakin ng tao na nasa labas ng kwarto na tinutuluyan ko. Napabuntong hininga ako at lumabas na lang ng kwarto.

"Kumain kana, Anak."- Tawag sakin ni Miss Amira at inalalayan akong paupo sa tabi ni Khryzo.

Hindi naman ako pilay!

"M-Miss..."- Tawag ko kay Miss Amira kaya napalingon sya sakin at tipid akong ningitian.

"Call me mom."- Napalunok ako dahil sa tinuran nya. Lumakas na naman ang kalabog ng akin dibdib pero dahan dahan din naman akong tumango bilang tugon.

"Aalis din po ako agad, Baka hinahanap na po ako ng mga kapatid ko."- Paalam ko. Hindi ko alam kung bakit kailangan ko pang magpaalam?! Basta ang alam ko lang ay kailangan.

Natigilan silang dalawa at nagtinginan.

"S-Sige... Can i get your number?"- Malambing na tanong ni Miss---mom. Hindi talaga ako sanay sa pagtawag sakanya ng mom dahil wala talagang makakapantay kay mom---Nevermind!

"S-Sure po!"- Masiglang aniko at kinuha ang wallet ko bago ko ibigay ang calling card ko na nakasuksok doon. "Here po mom."- Nakita ko ang pagngiti nya ng tawagin ko syang mom kaya wala sa sariling napangiti din ako.

Nandito na 'ko ngayon sa Airport, paalis na 'ko at ang bait bait nila Mom Amira. They insist na ihahatid nila ako dito sa airport.

"Magiingat ka dun ija!"- Sabi ni mom sakin at ngumiti ng pagkalaki laki.

"Mamimiss kita princess!"- Bati naman sakin ni Khryzo. Ningitian ko lang sila kinawayan.

"Babye po! At salamat!"- Sumakay na 'ko ng private airplane.

Mapait akong napangiti ng maalala ko ang nangyari kahapon bago ko pa man makasalubong sila Khryzo. Akala ko wala na 'yun pain. Panandalian lang pala ang lahat. Damn him! Magkakaroon yata ako ng trust issue sakanya.

"Okay lang po kayo?"- Napatingin ako sa isang lalaking nasa harapan ko. Oh! I know him.

He's the butler of our family. Tipid ko lang syang ningitian at tinanguan.

Akala ko magiging maayos kami but it turns out na mas lalo lang magugulo ang lahat because of me.

Bakit ko ba naging kasalanan? Damn you, Self!

ilan oras din ang naging byahe namin bago tuluyan lumapag ang eroplano. Hindi alam nila kuya na uuwi na ako ngayon, Ang alam nila ay isang araw pa ang uwi ko. Madaling araw na at kunti na lang ang tao sa airport. Si manang lang ang nakakaalam na uuwi na 'ko.

Tinawagan ko si manang ng makarating ako sa harapan ng gate ng bahay. Lumabas naman sya ng tahimik at pinagbuksan ako.

Maingat ang naging galaw namin dalawa.

Mukha tuloy kaming magnanakaw nito!

Napahagikgik ako at binagsak ang katawan sa kama. Mukhang tulog na silang lahat. Balak ko pa naman silang surpresahin. Bukas kona nga lang gagawin 'yun surpresa na 'yun.

Muling tumulo ang luha ko ng maalala ulit ang nangyari samin dalawa ni Brix. Bullshit! Bakit ba kasi ako nagtiwala agad?

Akala ko tuluyan ng mawawala ang pain sa puso ko. Panandalian lang pala 'yun.

Panandalian saya, panandalian ngiti tapos ngayon lungkot naman 'yun nararamdaman ko.

Hays.. Buhay!