Bir seni sevdim birde papatyaları.

6. Bölüm

Poyraz kolumdan tutup beni kendine çekiştirdi. Ne olduğunu anlamaya çalıştım.
Daha doğrusu hala anlamaya çalışıyordum. " Ne yapıyorsun? " dedim kolumu göstererek.
"Pasta işini sonrada hallederiz. Doktor seni bekliyor. " dedi . Gözlerini gözlerime dikti.
"Önemi yok zaten. Alt tarafı test yaptırım sonra. Önemli olan pasta yemek hem de küçük bir cadıyla :)" gülümsedim. En tatlı halimle. Ne kadar tatlı olabilirdim ki 17 yaşında ?
" sen burda bekle ben gelicem " dedi .Ne yapmaya çalıştığını anlamadım.

"Azra Poyraz abin gelmiyor herhalde. Hadi canim biz gidelim" dedim. Azra'nın
elini tuttum. Ve hastane çıkışına ilerledik. Daha doğrusu galiba ya da evet ilerleyemedik. Bilegimi kavradı ve çekiştirmeye başladı. Bu çocuğun bilegimle ne alıp veremediği vardı acabaa?

" Azra güzelim sen annenin yanına hadi. Biz gelicez birazdan tamam mı ? Dedi

Poyraz Azra'ya . Azra başını sallayarak annesine doğru yürüdü . Poyraz hala beni çekiştiriyodu . Ve ilerlemeye başladı.

" Nereye götürüyosun beni öküz bide cekistiriyor ya?" Dedim. Ama canım açıyordu gerçekten.

"Doktorunun yanına " dedi ,
pis pis Sırıtarak.

" neden boyleleri hep beni bulur allahım ya " artık çok sinirlenmistim. Ve bağırarak soledim bunu. Sonra durdu ve bana döndü. Aramızda çok az bi mesafe kalmıştı.
Kulağıma fısıltı şeklinde söylendi.
"Sağlık önemli". DEDİ . Allahım bu beni mi düşünüyordu. Bunun sevgilisi flaan yok mu ya? Ben olsam yanımdan ayirmazdim.
Maşallah taş gibi çocuk. Öykü kendine gel ya neler diyosun sen böyle . Koridorda nedense bütün kızlar mi Poyraz'ı keser. Her geçen ona bakıyordu. Arada bana bakanlarda oluyor tabi. Ama yüz vermiyorum işte. Oktay vardı işte . Guveniyordum. Ama o da aldattı. Ama zaten sıkılmıştı benden çünkü normal sevgili bile değildik. Elimi bile tutturmamıştım. Prensimi bekliyorum halaa :)) ilk öpücüğüm de duruyor Naber?

--------------------

"Ben nerdeyim" dedim gözlerimi aralayarak. En son Poyraz vardı yanımda . Sağlık önemli demişti . B-ben düşünüyordum . Birden karşımda biri belirdi . Poyraz bu.

"Iyi misin ??" dedi.
Gözlerine baktığımda endişe vardı gözlerinde. Endişelenmiş desene. Bi an duraksadim.

"Iyiyim de ne oldu bana . Ahh başım . Basım çok ağrıyor. Ne oldu bana anlama-" daha konuşmadan ellerini dudaklarima getirdi. Susmami sağladı. Icimde bir şey hissettim . Değişik bişey. Ahh sacmalama öykü . Hiçbişey bu.

"Sen Hep böle çok mu konuşursun. Isimiz var desene senle?" Dedi. Sırıttı . Ne kadar da tatlı ole ya.

"EGO YIĞINI" dedim. Gerizekalı.

Tam bir şey diyecekken doktor geldi. Poyraz 'a dönerek " Meraba. Poyraz seninle konuşuruz sonra. " dedi ve bana döndü.
Bir şey solemesine izin vermeden direk lafa atıldım. " Annem nerde? Selin nerde?"

"Kapının önündeler. Gelmelerini istemedim . Annen kötüydü. Seni görürse daha da üzülür diye. Selin de yanında . Biraz sakin olsan artık" dedi çok bilmiş Poyraz bey. Dil çıkardım . Sonrada güldüm. Doktor da Yakışıklıydi hani .
" evet şimdi asıl konumuza dönsek iyi olucak. Hastalığını bildiğini biliyorum. Bu yüzden açık konuşuyorum. Aslında çok ileri düzeyde değil. Yani bazı ilaçlar kullanman gerekecek . Ama eğer düzenli olarak kullanırsan ve ayrıca depresyon mutsuzluk ağlamak yok. Hemen iyilesebilirsin . Testlerin de zaten bitti. Poyraz da herseyi biliyor . Anlatmami istedi . Anlattım. Belgeyi bırakıyorum ilaçlar burda yazıyor . Haftada bir kontroller var aksatma küçük hanim " gülümseyerek odadan çıktı.