Ayaz çok farklı biriydi. Bunu hissedebiliyordum. Ama genelde hisslerinde yanılan biri olarak bu kadar emin olmamalıydım sanırım. Bu kadar çok masum görükmesinin altında elbette birşeyler vardı. Peki yaa kardeşi ? Ayaz kadar masum ve cana yakındı. Kardeşini gerçekten çok sevmiştim. Aşırı bir pozitif enerjisi vardı. Hep gülüyordu. Ama çok zayıftı sanırım yaşadığı stresten. Abisine benzeyen gözleri vardı. Ayaz'ın gerçekten de kıymetlisi olduğu o kadar çok belliydi ki birbirlerine hitap etme şekilleri bile sevgilerini gösteriyordu. Amcası da çok temiz ve saygın bir kişiliğe benziyordu. Ama bu olanlar yeni bir yolculuk, yeni bir hayat için hızlı gelişiyordu. Daha ilk günden tanımadığım bir insanın ailesinde ki parçalarla tanışmıştım. Hayat hikayesini yüzeyselde olsa öğrenmiştim. Bunları düsünürken kalbim o kadar yumusaktı ki. Sanki karşımdakiler yabancı değil de kırk yıllık tanıdığım insanlardı.
Yağmur'a ve Ayaz'a gülümseyerek;
-İnan ki anlatılmaz yaşanır. Çünkü sevgili olduğumuzu bende seninle tanışırken öğrendim. Diyerek gülümseyerek başımı yere eğdim ve saçımı kulağımın arkasına attım.
Yağmur
-Nasıl yani ? Abim sana şimdi mi teklif etti ? İnanmıyorum bir 5 dakika önce gelseydim o güzel romantik manzarayı görecektim. Diyerek pufladı...
Ayaz
-Aaa doğru yaa ben sana teklif etmedim. Ama kabul ettin. Sesini çıkarmadın. Masaya yaklaşarak ; Benden hoşlandığını biliyorum. Diyerek yine burnumu sıktı ve kafamı okşadı. Yavru köpek sever gibi. Şu anda masadan kalkmalıyım ve bu masayı Ayaz'ın kafasına geçirmeliyim. Diyee düşünürken;
Yağmur
-Abime aşık olduğunu gözlerinden hissedebiliyorum. Şimdiden söyleyim abim gibisini bulamazsın. Diyerek abisiyle kahkaha attı. Ben hala bir şok bir başımdan aşağı kaynar mı soguk mu bilemediğim suyu etkisindeyken... İrkildim...
-Sanmıyorum Yağmur. Ben abine aşık değilim ama abin bana sırılsıklam aşık eminim. Çünkü sabahtan beri peşimde. Hafifce Yağmura eğilerek. Dedikodu yapan kızlar misali... Hatta biliyor musun ? Bugün abin benim için biriyle kavga etme moduna girdi.
Yağmur
-Abim miiii ? Kavga mııı ? Abim kavga etmez ki... Yani eder ama sevdiği insanın canı yanarsa ya da onu üzecek birşey yapanın canını yakar. Diye şokla bakıyordu bana...
-Ben daha abini tanımıyorum. Ama o mavi gözlü çocuğa bizim evleneceğimizi hatta nişanlı olduğumuzu söyledi. Dediğim de Yağmur ile karnımızı tuta gülerken, Ayaz bu durumdan hiç memnun değildi. Kızgın, suratsız bir şekilde;
-Çok mu komik ?
Yağmur ve ben gülerek ve yüksek bir sesle;
-Eveeeet ! Diyebildik sadece... Gülmekten konuşamyorduk. Derin bir nefes aldım ve konuşmaya devam ettim.
-Yağmur bu ne ki ? Birden elini yumruk yaptı çocuğun karşısında, vuracak diye çok korktum fakat yüzügün yönünü değiştiriyomuş. Yazısız olan kısmını göstererek biz nişanlıyız dedi. Hem dr sert bir bakış atarak...dediğimde Yağmur iyice kendini salmış koltuktan düşecek gibi gülüyordu. Ayaz bana öyle bir bakış attı ki ödüm koptu. Bunun hesabını sana sorcam dercesine. Susmuştum ama hala gülüyordum. Yağmur aralıksız gülerken bana bir mesaj geldi.
"Teşekkür ederim" Bilmediğim bir numaradan. Kafamı kaldırdığım da Ayaz göz kırptı. Ayaz'ın numarasıydı ama neden teşekkür ediyordu ki ?
Mesajla karşılık verdim Yağmur hala gülmeye devam ediyor bir abisine bir bana ilahi siz iyi bir çift olacaksınız. Diye kahkahalarına devam ediyordu. "Niye ? " diye yazdığımda;
