No:09

4.Bölüm

Kafede olan olay üzerinden üç gün geçmişti.Atakanla hiç karşılaşmamış ve konuşmamıştım ama ben gittikten sonra kız arkadaşını sakinleştirip Ahu abladan özür diletmiş ve kız arkadaşı adına tatsızlık çıkardığı için de küçük bir hediye alarak Ahu ablayı ziyarete gitmişti sonrasında ise kız arkadaşıyla birlikte Antalya'ya okuluna geri dönmüştü.
Bense bu üç gün içerisinde kızların mesajlarını cevapsız bırakmamış olan olayları baştan sona anlatmıştım.Kızlar beni şaşırtmamış Atakan konusunda üzerime gelmişti.Özellikle aşk kızımız Zülal(zuzu) ve Selin benim Atakan'a aşık olduğum konusunda kanaate varmış duygularımın eminliği ve Atakan'ı Sıla'ya bırakmamam gerektiği konusunda bana öğütler verip duruyorlardı.
Sadece onlarda değildi  yine İnstagram storysine attığım bir yazının ardından Burak'la konuşmaya başlamıştık.Burak'a Atakan'dan bahsetmemiş olsam bile bana sürekli aşk olduğumu söyleyip duruyordu.Burak'la yavaş yavaş tanışmayada başlamıştık Akdeniz üniversitesi hukuk fakültesinde birinci sınıf öğrencisiydi.Ailesi ile Niğde'de yaşıyor dört kardeşin sonuncusu evin tek erkeğiydi.Benden bir yaş büyük olsa da baya olgun bir düşünce yapısı vardı.Tahmin ettiğim gibi edebiyatı ve felsefeyi çok seviyor ayrıca tarihi bir o kadar çok seviyor sürekli araştırmalarda bulunuyordu.Benim sayısal ve mantıksal düşüncelerimin aksine sözel ve temelci bir düşünce yapısı vardı.Onunla konuştukça bilmediğim şeyler öğreniyordum.

Sıkılmış bir şekilde geometri kitabımı kapattığım sırada zil çaldı.Annem ananeme gitmiş olduğu için evde yalnızdım.Bu saatte kimin gelmiş olduğunu düşünerek kapıya doğru yürümeye başladım annem ve ya babam gelmiş olamazdı.Kapıyı açtığımda kimse yoktu tam söylenerek kapıyı kapatacakken yerde duran beyaz üzerinde mavi kelebekler olan kutuyu ve notu fark ettim.
Kim göndermiş olabilirdi ki ?
Kutuyu alıp içeri girdim odama girip kutuyu masanın üzerine bıraktım.Notu zarftan çıkarıp okumaya başladım.
---------------------------
O gün yaşananlar için özür dilerim Sıla'nın böyle bir insan olduğunun farkında değildim.Ağzımı açıp tek kelime edemediğim için pişmanım.Annenin bakıcı olması ile seni aşağılamaya  çalışmasına izin vermemeliydim.Ece seni de anneni de çok seviyor.Biraz geç oldu ama yaptığım hataların farkındayım ve belkide Ahu ablayla senin sayende büyük bir hatanın eşiğinden döndüm.
                                         Affetmen dileğiyle Atakan

Not:Umarım hediyeyi beğenirsin prenses:)
---------------------------
Notu elimden bırakmış kutuyu açmıştım içinden bir ay lambası ve bir defter çıkmıştı.Defterin üzerinde de küçük bir not vardı."İçinden gelenleri yazman için..." Bu neydi şimdi içimden gelenleri yazdığımı nereden biliyordu? Storylerime bakıyor olamazdı.O zaman geriye tek bir seçenek kalıyordu oda Sinem abla! Bunu düşününce istemsizce utandım yanaklarım kızarmıştı.Ama şu bir gerçekti Atakan cidden pişman olmuş ve benden özür diledimişti çok mutluydum.Hemen Whatsapp ı açıp gruba girdim ve kızlara hediyelerimle notumu attım.Belki de çok abartıyordum arkadaşça bir özürden ibaretti ama şuan çok mutluydum.

Akşam annem aramış anneanneme yemeğe çağırmıştı.Hazırlanıp çıkarken bir taraftan da kızlara laf yetiştirmekle meşguldüm.Aşk kızımız Zülal yine dikkatli gözleriyle notta yazan bir detaya takılmıştı.Sanırım o demese kimse fark etmeyecekti.
"... belkide Ahu ablayla senin sayende büyük bir hatanın eşiğinden döndüm."
Zülal bu yazıyı bize atıp zaferi her zaman iyilerin kazanması gerektiğini dile getirerek mutlu olmamı söylediğinde ne olduğuna anlam verememiştim.Bana göre sıradan teşekkür sözleriydi.Zülal benim böyle bir düşünce içerisinde olduğumu fark ederek açıklama gereksiminde bulundu.

Whatsapp:Zuzu/Bayan duygusuz sen neyi gözden kaçırdığının farkında mısın acaba?Bay K. sana senin ve Ahu ablanın sayesinde Sılanın nasıl bir insan olduğunun farkına vardım ve Sıla'dan ayrıldım demeye çalışıyor nasıl anlamazsın.          Buketim/Zülal'e abartıyorsun demek isterdim ama bende öyle anladım.Zülal'e böyle bir konuda hak vereceğim aklımın ucuna gelmezdi.
Zülal'in yaptığı açıklama ile içimi bir merak ve az da olsun mutluluk kaplamıştı.Ama kızlara bunu belli etmeyerek hazırlanırken yatağımın üzerine bıraktığım telefonumu elime alarak yazmaya başladım.                                                                                                                                                                  
Eda/Kızlaaaar tamam diyelim onu ifade etmeye çalıştı da bu neye yarıyor acaba bizim Atakan ile aramızda olan ilişki açık ve seçik bir şekilde belli ben yiğeninin bakıcısının kızıyım.Aramızdaki samimiyet arkadaşça bir samimiyetten başka bir şey olamaz.                                                                           Zuzu/Kendini yalanlamayı ne zaman bırakacaksın Bayan duygusuz.Atakan'a karşı olan hislerin belli ve bunu sadece ben görüyor olamam öyle değil mi kızlar?                                                                        Poğaçayanaklım/Bende görebiliyorum ve şu da var ki sadece Eda değil Atakan'ın da hisleri farklı değil bu durumda.

Kızları bıraksam saatlerce konuşur dururlardı.Her zaman bir shipleme potansiyeline sahiplerdi.Hayatı okudukları romanlardaki,izledikleri dizi ve filmlerdeki gibi görüyorlardı oysa hepsi pembe yalandan süslü hikayelerden başka bir şey değildi.Kızlara konunun kapandığını bir daha Atakan konusunda bu şekilde bir konu açılmayacağını söyleyerek evde çıktım.

Anneanneme geldiğimde annemler masayı hazırlamış benim gelmemi bekliyorlardı.Annem yine telefonla uğraşmaktan geç kaldığımı anlamış olacak ki yine neyin dedikodusunu yaptığımız konusunda şakayla karışık sitem yaptı.Annemle böyle konularda anlaşıyordum bana kolay kolay laf etmezdi ama işin dozunu kaçırdığımda işler değişmiyor da değildi.Güzel bir aile yemeğinden sonra eve dönmek üzere arabaya binerken telefonuma bildirim geldi.                                                        
*İnstagram 2 bildirim: Atakan Aydın sana mesaj göndermek istiyor.                                                                Atakan Aydın seni takip etmek istiyor.                  Atakan! Atakan bana takip isteği ve mesaj atmıştı inanamıyordum küçük çaplı bir şokun ardından isteğini kabul edip mesaja tıkladım.                                 "Hediyeyi beğendin mi?Affettin mi? Bilmiyorum ama merak ettim beğenmedin sanırım"unutmuştum cidden teşekkür etmeyi unutmuştum kızlarda aşk meşk muhabbetinden hatırlatmamışlardı.Bir süre durdum bir dakika ben unutmuş olsam bile sırf benim onu affedip affetmediğimi merak ettiği için yazmıştı inanamıyordum.Kendimi sakinleştirip abartmamam gerektiğini düşünerek yazmaya başladım.Ama yazamıyordum yazıp yazıp siliyordum ne diyecektim affet ve beğendim mi?Affedip affetmemem neyi değiştiriyordu ki? Sonunda karar verdim ve yazmaya başladım.                                                                             "Düşündüğün için teşekkür ederim ama sorun değil hediyen de çok güzeldi iyi günler."

İçim içime sığmıyordu cevap vereli bir saat olmuştu görmüş ama cevap vermemişti.Kötü bir cevapta vermemiştim bıkkınlıkla ay lambamı açıp yatağa uzandım telefonumu alıp instagrama girdim ve arama yetine Atakan Aydın yazdım.Profilinde beş tane fotoğrafı vardı hepsinde de aşırı yakışıklı ve sempatik duruyordu hepsini de detaylı incelemeye başladım.Kumral saçları,ilk görüşten beri gözümü alamadığım kahverengi gözleri ve tahminen bir yetmişbeş bir seksen boyuyla çoğu kızı kendine aşık edecek bir fiziği vardı.Fotoğraflarına bakarken olmaması gereken bir şey oldu.Hayır Allah'ım hayır, gitmemesi lazım bildirim gitmemeli.Evet salak sakar ben yanlışlıkla beğenmiştim.Hemen telefonumu uçak moduna alarak yastığımın altına tıkıştırdım.Yaptığım aptallığı unutmaya çalışıyor kendimi sakinleştiryordum.En fazla ne olabilirdi ki bir şey olmazdı bence diye düşündüm.Ay lambasının ışığı odamı aydınlatırken sakinleşmeye başlamıştım.Biraz boş boş tavana baktıktan sonra yine derin duygular içinde düşünmeye başlamıştım cidden ne oluyordu bana onu her gördüğümde içimde hissettiğim şeyler neyin nesiydi?Aşık olmuş olamazdım değil mi?