No:09

5.Bölüm

Aşk neydi? İnsanın başka bir insansandan hiç bir karşılık beklemeksizin onu sevmesi onu kabullenmesi...Güne güzel uyanması,gün içinde o kişiyi düşünmesi ve onu gördüğü,onun sesini duyduğu zaman içinde tarifsiz duygular hissetmesi elinin ayağının dolaşmasıydı bana göre.
Ve kendime ne kadar yalan söylesemde Atakan'a aşık olduğumun farkındaydım.Belki de en başından farkındaydım ama gizlemeye çalışıyordum.Çünkü on sekiz yaşıma kadar karşı cinsten birine karşı böyle duygular hissetmemiştim.Kendime çok uzak bir duygu olarak görüyordum.Ve bu konuda böyle olduğum için Zülal bana sürekli Bayan duygusuz diyordu.Ama ben kendimce duygusuz değildim bana göre aşk öyle kolay bir şey gelmediği için kitaplarda,dizilerde,filmlerde insanlara aktarıldığı kadar basit bir durum olmadığı için uzaktım bu duygudan.Sevmek seviyorum demek her insana göre kolaydı belki ve yaşıtlarıma bakılırsa herkes herkesi sevip aşık olabiliyor ya da bu duygu çok kolay bir şekilde başka birinden bir başka birine geçirilebiliyordu.Aşk özel olmalıydı yaşayacağın o özel duyguların o özel anların da sahibi özel olmalıydı.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sabah kalktığımda içeriden annem ve Ece'nin sesleri geliyordu.Hemen üzerimi değiştirip yatağımı topladım.Gece uyuyakaldığım için masamın üzerindeki ay lambam açık kalmıştı.Onu kapatıp annemlerin yanına gittim.Ece beni kapıda görür görmez paytak paytak koşarak bacaklarıma sarıldı.Belinden kavrayarak kucağıma aldım ve yanağına küçük buseler bıraktım.Kısa özlem giderimimizin ardından beraber oyun oynamaya başladık.

Bir süre Ece ile vakit geçirdikten sonra annemden izin alarak kütüphaneye ders çalışmaya gitmek için yola çıktım.Giderken müzik dinlemek için telefonumu elime aldığımda telefonumu dün gece uçak moduna aldığım aklıma geldi.Telefonumu uçak modundan çıkardıktan sonra bildirimler gelmeye başladı.
İnstagram:Burak Caymaz 3 mesaj/Eda nasılsın?
Umarım aşk konusunda fazla üzerine gelmemişimdir.
Konuşmayı düşünmüyorsun galiba senin tercihin bir şey diyemem iyi günler.
Atakan Aydın/Rica ederim beğenmene sevindim iyi günler.
Whatsapp:3 sohbet 69 mesaj 20 cevapsız arama
Bildirimlere kabaca göz gezdirdikten sonra Atakan ve Burak'ın mesajları dikkatimi çekmişti.Zaten Whatsapp mesajları kızlardan gelmiş aramalarda onlara aitti.Beni merak etmiş olacaklar ki bir sürü mesaj yağdırmış ve aramışlar en sonunda da pes etmişlerdi diye düşünürken telefonum çaldı.
Zuzu gelen arama...
Bir süre çalmasını bekledikten sonra aramasını yanıtladım.Anaç bir tavırla konuşmaya başladı.
"Güzelim nerdesin ya sabahtan beri arıyoruz açmıyorsun telefonu hiç kapalı tutmazsın bir şey olsa annen haber verirdi zaten ama sırf bizden kaçmak için telefonunu kapattın diye düşünmeye başladık."
"Hayır kuzum dün şarjım bitmiş dışarı çıkacağım diye uçak modunda şarj ettim telefonumu sizden niye kaçayim deli.Kütüphaneye gidiyorum geldim şimdi sonra arasam olur mu?"diye cevap verdim bir iki şey söyledikten sonra telefonu kapattık.Atakan'ı stalklarken fotoğrafını beğendiğim için stres yapıp kapattığımı söyleseydim kapatmama izin vermez konu uzardı.
Kütüphanede bir süre ders çalıştıktan sonra biraz hava almak için eve yürüyerek gitme kararı aldım.Evimiz kütüphaneye çokta uzak değildi.
Giderken aklıma Atakan'ın attığı mesaj takıldı çok kısa cevap vermiş konuşmayı bitirmişti.Fotoğrafını beğendiğimi görmüş olup mesafeli davranmayı tercih ettiğini düşündüm üzmüştü bu beni.Mesajını görmemiş yapıp onu umursamıyor gibi davranasım geldi ama benim mesajını görüp görmediğime bile merak edip bakmayacağını düşünerek mesajı görüp beğendim.Biraz mesaj sayfasında bekledikten sonra mesajdan çıktım ve Burak'ın mesajına tıkladım.Burak'a kaç gündür yazmadığım aklıma geldi Burak'la konuşmayı seviyordum ama ne zamandır yazmamıştım çocuk yanlış anlamakta haklıydı.
Kusura bakma Burak kaç gündür sınavım yaklaşmış olduğu için derslerimle ilgileniyorum telefona bakamadım.Konuşmak istemiyor olarak görünmüş olabilirim özür dilerim...
Mesajı gönderdikten bir-iki dakika sonra Burak'tan cevap geldi.
Yok sorun değil ben biraz yanlış anlamışım.Nasılsın nasıl gidiyor hayat.Sevdiğin çocukla ilgili bir şey oldu mu.Pardon hatta Bay K'ya aşık olduğunu kabullenebildin mi?
Yüzümde aptalca bir gülümseme yayılırken Burak'a cevap verdim.
Evet haklıydın aşık olduğumun farkındayım artık ama ne yapacağımı bilmiyorum Bay K sevgilisinden ayrılmış sevinsem mi üzülsem mi bilmiyorum seviniyorum ama Bay K'nın bana karşı bir şey hissedeceğini düşünmüyorum.
Burak/Aşık olduğunu kabullenmene sevindim o kadar güzel bir duyguyu yalanlıyor olman üzücüydü çünkü neden Bay K sana karşı bir şeyler hissetmesin buna engel olacak ne var.
Eda/Bilmiyorum belki ona göre bir kız değilimdir.
Burak/Biliyor musun insanların böyle düşünüp duygularını saklaması beni çok üzüyor.Mesela en yakın oda arkadaşım var oda öyle onun da hoşlanmaya başladığı bir kız var ve oda senin gibi ya kızın isteği bir erkek değilsem diye kıza karşı duygularını açmaktan çekiniyor ama onun birazcıkta olayı farklı şu an sevdiği kız,eski kız arkadaşını görmüş ve bu iki kızda bir birinden çok zıt insanlarmış ben kızların kim olduğunu bilmiyorum ama ona rağmen kaç gündür çocuğu ikna etmeye çalışıyorum.Sırf böyle durumlar yüzünden herkes bir birinden uzaklaşsa insanlar mutsuzluğa mahkum olur farkında değilsiniz.
Eda/yani evet haklı olabilirsin ama şu var sanırım arkadaşının durumunu bende yaşıyorum çünkü bende Bay K'nın kız arkadaşını gördüm ve bizde kızla çok farklıyız bence.Arkadaşın için de üzüldüm umarım sevdiği kıza duygularını dile getirebilir .
Burak/Umarım.Her gün bir şeyler anlatıyorum ama inşallah anlattıklarımın bir etkisi olur.
Eda/Umarım:))

Burak'tan mesaj gelmesini beklemeden telefonumun ekranını kapatıp yatağa fırlattım.Aynamın karşısına geçerek kendimi süzdüm.Gerçekten çok güzel bir kızdım aslında bu biraz kuşağa ego gibi gelse de aslında ego değildi bunu herkes söylüyordu ve bende ilk kez onlara katılarak bunu onaylıyordum.Yüzümde hafif bir tebessüm oluştu yatağın üzerinde olan telefonuma geri uzandım.Burak'tan mesaj gelmişti.Burak'tan gelen mesajı görmezden gelerek en sevdiğim müziklerden biri olan Mansur Ark/Maalesef i açarak gardrobuma yöneldim.Şarkımı söyle söyleye dışarı çıkmak için hazırlanmaya başladım üzerime rahat bir şeyler giyip hafifte makyaj yapmak için aynaya yöneldiğimde zilin çaldığını ve annemin kapıya açtığını duydum.Annem biriyle konuşuyordu ama odamın kapısı kapalı olduğu için kimle ne konuştuğunu anlayamamışken makyajımı bitirip tam odamın kapısına yönelmişken dışarıdan Ece'nin sesi geldi."Dayyıı!"
Ece'nin dayı demesinin ardından Ataka'nın gelmiş olduğunu anlayarak odamdan çıkıp içeriye gittim.İçeriye gittiğimde Ece Ataka'nın kucağında annemde karşılarındaki koltuğa oturmuş Atakanla sohbet ediyordu.Atakan benim geldiğimi görünce beni tebessümle hemen süzmeye başladı göz göze gelince,yaşanan olaydan dolayı olacakki,gözlerini kaçırdı.Bende utangaç bir tavırla hoşgeldin diyerek o sırada O'nun için meyve hazırlamaya mutfağa geçen annemin ardından mutfağa gittim.O olaydan beri ilk kez yüz yüze geliyorduk ve kendimi Burak ve kızların dediği şeylerin doğruluğunu hissetmeye başladığımdan dolayı garip hissediyordum.Annemle içeriye geçtik.Atakan bir taraftan hazırladığımız meyveleri yerken annemle sohbet ediyor bende o sırada Ece ile ilgileniyordum.Atakan müsade isteyip gitmek için ayağa kalktığında Ece biraz daha diye ısrar etmeye başlayınca ona dönüp "Madem dayın gitmek istiyor bende dışarı çıkacaktım parka gidelim ama oradan direkt eve." diyince Ece klasik bir şekilde bu teklifime hayır demeden "Park,park,park!!" diye ritim tutmaya başladı.

Ece'yi hazırlayıp ayakkabılarına giydirdikten sonra parka gitmek için evden çıktık.Ece dışarı çıkar çıkmaz bir oradan oraya koşuşturmaya başlayınca anaç tavırla elimi tutması gerektiğini söyleyip hafifçe arkasından koşup elini tuttum.Bu sırada Atakan'nın da bizi izlediğini anlayınca utangaç bir tavırla kaldırımdan yavaşça yürümeye başladığımızda Ece "Dayyıı elimi tutçana." diyip diğer eliyle de Ataka'nın elini tuttu.
İçimi kaplayan mutluluk ve utançla bir Ece'ye bir de Atakan'a baktım.Göz göze geldiğimizde ilk kez gözlerimizi kaçırmadan uzun uzun bakışıyorduk.Öyle bir bakışı vardı ki içime huzur veriyordu.Ve yine gözünün kahveliğine çekmişti beni.
Ben gerçekten aşık olmuştum.Aşk demek ki buydu,demekti içimdeki kelebeklerin varlığının sebebi buydu...